IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Μετά την Ουκρανία, ο Πούτιν κήρυξε πόλεμο στο δολάριο και το ευρώ. Στη γεωγραφικά οριοθετημένη (προς το παρόν) ένοπλη σύγκρουση που διεξάγεται στο έδαφος της πολύπαθης Ουκρανίας, οι μάχες ασφαλώς εξακολουθούν να μαίνονται, χωρίς άμεση προοπτική τερματισμού. Όμως στην άλλη, πραγματικά παγκόσμια σύγκρουση, αυτή που διεξάγεται πρωτίστως με οικονομικά μέσα, ο πόλεμος μόλις άρχισε να κλιμακώνεται – και δεν θα γνωρίσει σύνορα. Η ανακοίνωση του Βλαντίμιρ Πούτιν την Τετάρτη ότι η χώρα του στο εξής θα εξάγει φυσικό αέριο προς τις χώρες που έχει χαρακτηρίσει "μη φιλικές" (βασικά τα μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ) μόνο έναντι ρουβλίων είναι η περισσότερο επιθετική ενέργεια στην οποία προέβη ο Ρώσος πρόεδρος μετά την ίδια την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για κίνηση εξίσου απρόσμενη και καταλυτική με την προηγούμενη απόφαση της Δύσης, στην οποία και απαντά, για δέσμευση των διαθεσίμων της ρωσικής κεντρικής τράπεζας. Με τον Μπάιντεν στην Ευρώπη Το τάιμινγ

Η οικονομική προσέγγιση πολέμου στην Ουκρανία * . Οι πόλεμοι, από την εποχή που οι άνθρωποι έμαθαν να ζουν σε ομάδες και οριοθέτησαν τις περιοχές τους, έχουν συνήθως οικονομικό περιεχόμενο και αιτία.   Αυτή η διαπίστωση ισχύει περισσότερο από ποτέ στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο και ενοποιημένο κόσμο, διεκδικώντας πλέον θέση «κανόνα» παρά τις όποιες εξαιρέσεις. Ισχύει βέβαια, ότι οι χώρες που διεξάγουν επιθετικούς πολέμους προσπαθούν πάντα να δικαιολογήσουν ή ακόμα και να εξιδανικεύσουν την επιθετικότητά τους (απευθυνόμενες τόσο σε εσωτερικά όσο και σε εξωτερικά κοινά) χρησιμοποιώντας αφηγήματα που άλλες φορές έχουν κάποια αξία (πχ προστασία εθνικών μειονοτήτων), άλλες φορές αποτελούν απλές προφάσεις (πχ ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής) και άλλες φορές κρύβουν την επιθετικότητα αυτή πίσω από την ανάγκη για «εξασφάλιση του ζωτικού χώρου». Ο κανόνας όμως της οικονομικής αιτίας των πολέμων δεν παύει να ισχύει. Ο πόλεμος που ξεκίνησε επίσημα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ο

  Η αυτοαπομόνωση της Δύσης. Πιστεύει κανείς ότι οι Κινέζοι και οι Ινδοί, έθνη που έχουν παγκόσμιες ηγεμονικές φιλοδοξίες, θα ανεχτούν την οικονομική καταρράκωση της Ρωσίας; Διαβάζω τον τίτλο της γερμανικής εφημερίδας: «Η παρανοϊκή απομόνωση του Πούτιν», και τρίβω τα μάτια μου. Και αναρωτιέμαι, ποιος είναι ο πράγματι παρανοϊκός εδώ; Από τότε που άρχισε η εισβολή στην Ουκρανία , έχουμε απανωτά: - Επανειλημμένες δηλώσεις υποστηρικτικές των Ρώσσων και καταδικαστικές της Δύσης από την Κίνα. - Διαβεβαιώσεις των Ινδών ότι θα βρουν άλλο σύστημα πληρωμής για το εμπόριό τους με τη Ρωσία, παρακάμπτοντας το SWIFT. - Συμφωνία των Ρώσσων για εξαγωγή δημητριακών στο Πακιστάν. - Δηλώσεις των Σαουδαράβων και των κρατών του ΟΠΕΚ ότι η συνεργασία των Ρώσσων με τον Οργανισμό εξακολουθεί κανονικά ως είχε. Αθροίστε τώρα τον πληθυσμό όλων αυτών των χωρών και συγκρίνετέ το με τον αντίστοιχο πληθυσμό της ΕΕ και της αγγλόσφαιρας (ΗΠΑ, Καναδάς, ΗΒ κλπ.) και των συμμάχων τους. Αθροίστε και το ΑΕΠ τους αν