Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κομματόσκυλο

Έβρος: Δεν αρκεί «μισή» συγγνώμη.

Εικόνα
  Έβρος: Δεν αρκεί «μισή» συγγνώμη. Το επεισόδιο του Αυγούστου με την ομάδα προσφύγων/μεταναστών που είχαν εγκλωβιστεί σε νησίδα στον Έβρο, χρησιμοποιήθηκε και από το τουρκικό καθεστώς, αλλά και από δεκάδες ανθρωπιστικές οργανώσεις και διεθνή κυρίως γερμανικά ΜΜΕ για να συκοφαντηθεί και στοχοποιηθεί η Ελλάδα και συγχρόνως τέθηκε υπό αμφισβήτηση η δυνατότητα και η βούληση της ελληνικής κυβέρνησης να υπερασπίζεται «εθνικό έδαφος». Λίγο πολύ μάλιστα δημοσιογράφοι όπως ο ανταποκριτής του Spiegel, ο οποίος πρωτοστάτησε και στην υπόθεση αυτή, κάρφωνε την Ελλάδα σε ανάρτηση του στο twitter στις 12 Αυγούστου: «...Οι ελληνικές Αρχές να απαντήσουν: Είναι η νησίδα ελληνική; Εάν η απάντηση είναι ναι, είναι έτοιμοι να παραχωρήσουν έδαφος στην Τουρκία απλώς και μόνο για να αποφύγουν να διασώσουν 40 πρόσφυγες; Ή εάν είναι τουρκική (η νησίδα) γιατί τότε καθυστέρησαν το αίτημα για Έρευνα και Διάσωση και γιατί το @ECHR_CEDH έστειλε αίτημα για διάσωση στην Ελλάδα; Δεν ξέρουν να διαβάζουν χάρτες στο Στρασ

Εθνικό war room με ποιους;

Εικόνα
  Εθνικό war room με ποιους; Ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς, σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του (Καθημερινή) αναδεικνύει ένα τεράστιο έλλειμμα και μια τρομερή αμεριμνησία ως προς την ανάσχεση της τουρκικής και όχι μόνο, προπαγάνδας. Διαπιστώνοντας, ότι βρισκόμαστε εν μέσω επικοινωνιακής θύελλας εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και προβλέποντας ανησυχητική κλιμάκωση, επισημαίνει ότι, επείγει η δημιουργία ενός συστημικού επικοινωνιακού war room, για την επιθετική προώθηση των θέσεων μας και της διαρκούς αντίκρουσης αρνητικών σχολίων. Παράλληλα όμως, συστήνει και την ενεργοποίηση ενός δικτύου εθνικών «λογαριασμών» σε όλα τα ΜΚΔ, οι οποίοι θα αντικρούουν με… λιγότερη ευπρέπεια την προπαγανδιστική παραπληροφόρηση και εξαπάτηση που προέρχεται από διάφορα κέντρα. Δεν μπορεί όπως ορθά, αναφέρει ο πρέσβης, αυτή η καθημερινή μάχη με την αισχρή προπαγάνδα, να δίνεται από τους επίσημους λογαριασμούς του πρωθυπουργού, του ΥΠΕΞ και καμιά δεκαριά ανθρώπων π

Κατεστημένη παραχάραξη.

Εικόνα
  Κατεστημένη παραχάραξη. Τι είναι η κομματοκρατία; Εσχατη αλλοτρίωση της δημοκρατίας στη Νεωτερικότητα. Το πολυκομματικό σύστημα παύει να είναι αντιπροσωπευτικό, τα κόμματα αυτονομούνται από την κοινωνία των πολιτών, συγκροτούν καθεστώς ολιγαρχίας. Στυγνή ολιγαρχία ανεξέλεγκτων «Διευθυντηρίων», που νομιμοποιείται τυπικά κάθε τέσσερα χρόνια, με την ψήφο του λαού. Για την υφαρπαγή της ψήφου επιστρατεύονται οι υπερσύγχρονες τεχνικές του «μάρκετιγκ» – τεχνικές πλύσης εγκεφάλου των μαζών, πληρωμένες με μυθώδη ποσά για την κατασκευή ψευδαισθητικών εντυπώσεων. Στο καθεστώς της «κομματοκρατίας» δεν υπάρχει πτυχή του κοινωνικού και του κρατικού βίου που να μην υπηρετεί πρωτίστως (ή αποκλειστικά) τα κόμματα. Το Σύνταγμα το συντάσσουν τα κόμματα, το ψηφίζουν τα κόμματα, το αναθεωρούν τα κόμματα, ερήμην του λαού. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (εγγυητή του πολιτεύματος) τον εκλέγουν τα κόμματα με παρασκηνιακό μεταξύ τους αλισβερίσι. Τους προέδρους των Ανώτατων Δικαστηρίων, το ίδιο. Την ηγεσία των Εν

«Ας φρόντιζαν...»

Εικόνα
  «Ας φρόντιζαν...» Είναι ο τίτλος ποιήματος του Καβάφη που γράφτηκε το 1930 και περιγράφει την παρακμιακή σχέση συνενοχής κυβερνήτη και κυβερνώμενου. Ο πολίτης ενστερνίζεται την πολιτική σήψη, ενώ παράλληλα απαιτεί να ενσωματωθεί στο σύστημα για να απολαύσει κι αυτός όσα πιστεύει ότι δικαιούται. Η αποδοχή του πολιτικού μιθριδατισμού και η μοιρολατρία δεν έχει εκλείψει και βασικό εργαλείο για την επιβολή της είναι η λεξιπενία. Η γλώσσα είναι ο διαμεσολαβητής των σκέψεων με την πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, η φτωχή γλώσσα δεν προάγει την κριτική σκέψη και οδηγεί σε παραίτηση και μη συμμετοχή στα κοινά. Σήμερα, όπως επισημαίνει ο Ζαν Πολ Φιτουσί, πέρα από τη γλωσσική ένδεια, η πολιτική ορολογία έχει εξελιχτεί σε μια  ακατανόητη  ασαφή  καινούρια γλώσσα που τα μέσα ενημέρωσης αναπαράγουν συνεχώς. Αυτή  η  επαναληπτικότητα  συνοδεύεται  από μαθηματική/λογιστική τεκμηρίωση,   γεγονός που οδηγεί στην νομιμοποίηση των κυβερνητικών αποφάσεων για αδήριτες “διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις”, οι οποίε

Αποχαιρετισμός στην λογική. Η μεγάλη ανατριχίλα έρχεται μέσα από την πρωτοφανή πρακτική στασιμότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Εικόνα
Κωμμα-τισμός ... Αποχαιρετισμός στην λογική. Η μεγάλη ανατριχίλα έρχεται μέσα από την πρωτοφανή πρακτική στασιμότητα της ελληνικής κοινωνίας.     Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι αλγόριθμοι μας οδηγούν, στη συντριπτική πλειοψηφία, να διαβάζουμε γνώμες ανθρώπων που συμφωνούν με μας. Είναι λίγες φορές, απόρροια άλλων παραμέτρων αλγορίθμων, που έχουμε τη δυνατότητα να δούμε μια εντελώς διαφορετική από τη δική μας άποψη και να ακούσουμε την άλλη πλευρά. Η άλλη πλευρά είναι σοφή ακόμα κι όταν είναι σοκαριστική. Διότι είναι διαφορετική. Κάπως έτσι αλίευσα την ακόλουθη φράση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Μα ακριβώς ένας από τους λόγους επιβολής του lockdown είναι και η θανάτωση των  μικρομεσαίων επιχειρήσεων  και η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου μέσω καθολικού εξοβελισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κατάκτησης όλων των μεριδίων της αγοράς από εταιρείες αλυσίδες κολοσσούς» . Οφείλω να ομολογήσω ότι τη διάβαζα και ξαναδιάβαζα και  δεν μπορούσα να συνέλθω από

Πολυτεχνείο - Αμμόχωστος - Ναγκόρνο Καραμπάχ.Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός στην περιοχή μας σήμερα εκφράζεται από την εθνικιστική Τουρκία.

Εικόνα
Κυριακή 15/11/2020 Στιγμιότυπο από την επίσκεψη Ερντογάν  στην κατεχόμενη Κύπρο (ASSOCIATED PRESS) Πολυτεχνείο - Αμμόχωστος - Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός στην περιοχή μας σήμερα  εκφράζεται από την εθνικιστική Τουρκία.   Α ν θέλουμε να δούμε τη σύγχρονη αξία του Πολυτεχνείου θα πρέπει να εκτιμήσουμε τι σημαίνει στην εποχή μας το δημοκρατικό, αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό μήνυμά του και όχι η χρήση του ως φετίχ για κομματική χρήση - ακόμα και κομμάτων που τότε είχαν αντιταχθεί στην αντιχουντική εξέγερση.  Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός στην περιοχή μας σήμερα εκφράζεται από την εθνικιστική Τουρκία. Από τον Καύκασο έως τη Συρία και τη Λιβύη, με άμεσο και έντονο στόχο την Ελλάδα και την Κύπρο.  Οι πλέον πρόσφατες εκδηλώσεις αυτού του επιθετικού ιμπεριαλιστικού ισλαμοφασισμού, είναι η επίθεση κατά των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η αιχμάλωτη Αμμόχωστος στην Κύπρο.  Διαβάστε επίσης: Αμετάβλητος ο στόχος της Τουρκίας για έλεγχο της Κύπρου Εξάλλου, η Κύπρος

Επιμηθείς...

Εικόνα
  Επιμηθείς ... Το κακό με τους στόχους   ...  είναι ότι τους πετυχαίνουμε.  Εβλεπα τις προάλλες  στην τηλεόραση  μιά συζήτηση για την επετηρίδα των καθηγητών και πρόσεξα τον νεότερο της παρέας. Ηταν κάτω των τριάντα, δηλαδή πήγε στο δημοτικό με την μεταπολίτευση. Ηταν επίσης εξοργιστικός με την απλόνοια των μέσων του και την σιγουριά των απόψεών του. Από το κράτος ήθελε τα πάντα: να έχει σταθερή δουλειά με καλό μισθό και μικρό ωράριο,να εξορισθούν και να φυλακισθούν οι έχοντες και κατέχοντες αφού κακώς έχουν και κατέχουν,να φορτώσουνε τα ΜΑΤ σ΄ένα καράβι και να τα φουντάρουνε, να βγούμε από την Ευρωπαική Ένωση . Ήταν επίσης απόλυτα σίγουρος για την ορθότητα των θέσεων του κόμματος διά του οποίου ανέπνεε. Ηταν ένας ζηλωτής. Ώσπου να τον χτυπήσει ο βίος με παντζούρι (οπότε στα γηρατειά του πάλι θα παινεύεται γιά τους αγώνες στους οποίους συμμετείχε,βαφτίζοντας ακόμη μιά «γενιά της ήττας» κι αφού κάνει πλούσιους τους συνθέτες που θα τον εκφράζουνε στις επιχορηγούμενες συναυλίες), θα υπά

«Μια αίθουσα και ένας καθηγητής, για κάθε μαθητή»: Οι καταλήψεις και ο «βιασμός» του Δημόσιου αγαθού.

Εικόνα
Όταν η   Κομματική Τύφλωση συναντιέται  με την Ψεκασμένη «Αγωνιστικότητα»...  «Μια αίθουσα και ένας καθηγητής, για κάθε μαθητή»:  Οι καταλήψεις και ο «βιασμός» του Δημόσιου αγαθού.   Η κατάλυση του συνταγματικού δικαιώματος στην ελεύθερη πρόσβαση στην μόρφωση και στην δημόσια εκπαίδευση, γίνεται επιδεικτικά και με την ανοχή της κυβέρνησης και της Πολιτείας, δημιουργώντας έτσι ένα εύφορο πεδίο για την ανάπτυξη της αυθαιρεσίας και του φασισμού στον μικρόκοσμο του ελληνικού σχολείου. Το κύμα καταλήψεων στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί μια ακόμη περίπτωση υποχώρησης του δημόσιου χώρου και «βιασμού» της έννοιας του δημόσιου αγαθού... Το ελληνικό Γυμνάσιο και Λύκειο επιχειρείται μετά το επιτυχημένο «πείραμα» στα Πανεπιστήμια, να γίνει το φυτώριο του πολιτικού χουλιγκανισμού, της ασυδοσίας, της πλήρους αδιαφορίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων των άλλων . Και αυτό με την ανοχή μιας κυβέρνησης η οποία ήρθε με μια από τις εξαγγελίες της να αφορά αυτό ακριβώς. Τον σεβασμό της

«Βγάλε την ουρά σου απ’ έξω…».

Εικόνα
Οταν ηγείσαι ενός οργανισμού είσαι υποχρεωμένος, ex officio, να υπενθυμίζεις εμπράκτως στα μέλη του οργανισμού να επιτελούν τον ρόλο τους όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν. Στην υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι, ο τέως αρχηγός της Πυροσβεστικής έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Φωτ. INTIME NEWS «Βγάλε την ουρά σου απ’ έξω…».   Ενας οργανισμός αναπτύσσει διεφθαρμένη νοοτροπία όταν ο σκοπός που καταστατικά υπηρετεί διαστρέφεται από την εξυπηρέτηση, με κάθε μέσο, ιδιοτελών συμφερόντων των ισχυρών μελών του. Η εξωστρέφεια (ετεροαναφορικότητα) που οφείλει να διακρίνει τον οργανισμό εκτοπίζεται από την ξεδιάντροπη εξυπηρέτηση «εσωτερικών» σκοπών (αυτοαναφορικότητα). Ο οργανισμός παύει τότε να υπηρετεί κοινωνικές ανάγκες· μετατρέπεται σε όργανο εξυπηρέτησης ιδιοτελών επιδιώξεων. Η διεφθαρμένη νοοτροπία δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός αλλά μια διαδικασία – χτίζεται μακροχρόνια. Πώς; Με κατάχρηση εξουσίας, αποφυγή λογοδοσίας, και παίγνια ισχύος. Και τα τρία επικυρώνονται ή επιβάλλονται από τη

Έξω τα κόμματα από το Πανεπιστήμιο.

Εικόνα
FATIDO VIA GETTY IMAGES Ας μην ξεχνάμε ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενδεικτικά, είναι παλαιότερο και ιστορικότερο από οποιοδήποτε ελληνικό κόμμα. Και η προσφορά του στον τόπο και τους ανθρώπους είναι απείρως σημαντικότερη. Οπότε του αξίζει να βρίσκεται πέρα από τα κόμματα, όπως και κάθε άλλο ΑΕΙ.  Έξω τα κόμματα από το Πανεπιστήμιο. Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών , χάθηκε για άλλη μια φορά το μέτρο στη δημόσια συζήτηση. Πλέον εξοργιστικοί και προσβλητικοί είναι οι διαξιφισμοί των πολιτικών κομμάτων πάνω από τις χαίνουσες πληγές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Και αυτό γιατί ο κομματισμός εντός των πανεπιστημίων, για τον οποίο φέρουν βαρύτατες ευθύνες τα περισσότερα ελληνικά κόμματα, είναι μια από τις βασικότερες κακοδαιμονίες τους. Τόσο τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, όσο και άλλα που δεν κυβέρνησαν, ευαγγελίζονται την ανάγκη μιας μεγάλης αναμόρφωσης των ελληνικών πανεπιστημίων. Υποστηρίζω ότι η ευκολότερη μεταρρύθμιση θα ήτα