IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Πως οι ΗΠΑ ελέγχουν  το κόσμο. Το κρυφό υπερόπλο των ΗΠΑ απειλεί με διάλυση τη διεθνή τάξη. Ανάλυση Πολ Κρούγκμαν Πώς κάνουν οικονομικό πόλεμο οι ΗΠΑ και τι ελέγχουν; Ο Πολ Κρούγκμαν εξηγεί πώς στήνεται το παιχνίδι και γιατί η Αμερική έχει το «πάνω χέρι». Η ανάλυσή του, αφορά στην κατασκοπεία και την επιβολή κυρώσεων από την Ουάσιγκτον και βασίζεται στο αποκαλυτικό βιβλίο «Underground Empire: How America Weaponized the World Economy», του Henry Farrell και του Abraham Newman. Ακολουθεί η ανάλυση από τον Πολ Κρούγκμαν Ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία στο Περού θέλει να συνεργαστεί με μια εταιρεία στη Μαλαισία. Δεν θα πρέπει να είναι δύσκολο για τις εταιρείες να κάνουν μια συμφωνία. Η αποστολή χρημάτων πέρα ​​από τα εθνικά σύνορα είναι γενικά απλή, όπως και η διεθνής μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων Υπάρχει όμως ένα «θέμα»: είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι οι εταιρείες, οι συναλλαγές τους με χρηματοοικονομικές πληροφορίες και δεδομένα είναι σχεδόν βέβα

  ΗΠΑ-Ελλάδα και η Αμερικανική στρατηγική: Αναφορά στο δόγμα Μονρόε. Η Αμερικανική εξωτερική πολιτική από την Ελληνική Επανάσταση μέχρι σήμερα και τα διδάγματα για την Ελλάδα. Μετά την Αμερικανική Επανάσταση και επί ενάμιση αιώνα μέχρι και τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ κινήθηκαν αντίρροπα στις τότε ηγεμονικές δυνάμεις της Ευρώπης κατορθώνοντας όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά, επιπλέον, αφενός να επιτύχουν μια από τις μεγαλύτερες εδαφικές επεκτάσεις στην Βόρειο Αμερική, και αφετέρου, την δεκαετία του 1940 να διαδεχθούν την Μεγάλη Βρετανία ως ηγέτιδα ναυτική δύναμη. Μεταπολεμικά αποτέλεσε την πανίσχυρη ηγεμονική υπερδύναμη που εξισορροπούσε την Σοβιετική Ένωση μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Βασικά και ουσιαστικά, η δημιουργία και η εξέλιξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως πλανητικής υπερδύναμης αποτελεί το σημαντικότερο γεγονός της σύγχρονης Μεταμεσαιωνικής ιστορίας i . Μερικές μόνο δεκαετίες μετά την δημιουργία των ΗΠΑ το δόγμα του προέδρου Μονρόε για την κατανομή ρόλων σε πλαν

 Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ:  Ένας «γλυκός» παγκόσμιος δυνάστης. Το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ μπορεί να θεωρηθεί το αρχαιότερο εν ενεργεία κόμμα της σύγχρονης πολιτικής εποχής. Αν και έχει ιδρυθεί επίσημα το 1828, έλκει την καταγωγή του από το κόμμα του Τόμας Τζέφφερσον (που κατά καιρούς ονομαζόταν και «Ρεπουμπλικανικό», περιπλέκοντας λίγο την ιστορία), το οποίο κυβερνούσε τις ΗΠΑ από το 1800. Μέχρι την δημιουργία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Αβραάμ Λίνκολν και τον εμφύλιο πόλεμο το 1861, το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν το κυρίαρχο κόμμα των ΗΠΑ, ταυτισμένο με τα αιτήματα κυρίως των γεωργών και ιδιοκτητών γης σε μια αγροτική χώρα που επεκτεινόταν επιθετικά στην βορειοαμερικανική ήπειρο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώτος ήρωας και ουσιαστικός ιδρυτής του ήταν ο στρατηγός και πρόεδρος Άντριου Τζάκσον, ο πρωτοτυπικός λαϊκιστής πολιτικός και σφαγέας των αυτοχθόνων κατοίκων («Ινδιάνων») της Αμερικής. Η ιδεολογία του Δημοκρατικού Κόμματος είναι δύσκολο να αποτυπωθεί. Συμβατικά μιλ

Μια πιο προσεκτική αμερικανική εξωτερική πολιτική θα ήταν λιγότερο πιθανό να εμπλέξει την Ουάσιγκτον σε νέες παγκόσμιες συγκρούσεις, προστατεύοντας έτσι την δική της ασφάλεια και αυτή της διεθνούς κοινότητας. Φάλαγγα αμερικανικών οχημάτων στο Ερμπίλ, στο Ιράκ, τον Οκτώβριο του 2019. Azad Lashkari / Reuters  Οι ρίζες του εθισμού της Ουάσιγκτον στην στρατιωτική βία. Και πώς η άνοδος της Κίνας θα μπορούσε να περιορίσει τον αμερικανικό παρεμβατισμό. Με την πάροδο του χρόνου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνθηκαν άνετα να χρησιμοποιούν μεγαλύτερα επίπεδα βίας στο εξωτερικό. Αυτό δεν ίσχυε στην αρχή της ίδρυσης χώρας: στις πρώτες εποχές της κρατικής υπόστασης, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονταν ελάχιστα εκτός της Βόρειας Αμερικής, καθώς πολλές από τις συγκρούσεις τους αφορούσαν την υπεράσπιση των συνόρων τους, τους συνοριακούς πολέμους, και την επέκταση προς τα δυτικά. Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε την Ουάσιγκτον σε παγκόσμι

  Πόσο γνωρίζουμε την Αμερική;   Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Φεντερίκο Ραμπίνι ζει στην Αμερική εδώ και 22 χρόνια. Ηταν ανταποκριτής της Repubblica στη Νέα Υόρκη, ενώ τώρα οι ανταποκρίσεις του δημοσιεύονται στην Corriere della Sera. Στο βιβλίο του φιλοτεχνεί ένα πορτρέτο των Ηνωμένων Πολιτειών, που αναδεικνύει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας και φωτίζει τους λόγους της βαθιάς εσωτερικής της διαίρεσης. Απόσπασμα από το βιβλίο του Φεντερίκο Ραμπίνι «America. Viaggio alla riscoperta di un paese» (Solferino 2022) Παρά τη σχετική παρακμή της, η Αμερική παραμένει πάρα πολύ σημαντική. Νιώθουμε ότι χρειάζεται να τη γνωρίζουμε. Ισως να αυταπατόμαστε ότι γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτήν επειδή περάσαμε εκεί κάποιες διακοπές. Ή επειδή τη βλέπουμε συνεχώς στις ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές. Ακούμε μουσική, διαβάζουμε μυθιστορήματα που προέρχονται από εκεί ή αφηγούνται ιστορίες που εκτυλίσσονται στην αμερικανική κοινωνία. Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε αληθινά την Αμερική. Σε αυτό

  Οι Αμερικανοί πεθαίνουν πλέον νωρίτερα.   Του Κώστα Ράπτη Οι μεγαλύτερες αμερικανικές επιχειρήσεις αισιοδοξούν. Αν όχι για το κόστος της ενέργειας ή τον πληθωρισμό, τουλάχιστον για τη μείωση, κατά αρκετά δισεκατομμύρια, των συνταξιοδοτικών τους υποχρεώσεων. Και ο λόγος είναι αρκούντως μακάβριος. Οι Αμερικανοί πεθαίνουν πλέον σε ηλικία μικρότερη από ό,τι προβλέπουν οι αναλογιστικές μελέτες. Η σταθερή αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης θεωρείται περίπου αυτονόητη για τις ανεπτυγμένες βιομηχανικές κοινωνίες (απουσία πολέμων ή πανδημιών) και αυτή ήταν πράγματι η περίπτωση των ΗΠΑ τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως η αύξηση αυτή έχει "φρενάρει” τα τελευταία χρόνια. Ίσως μάλιστα και να έχει αντιστραφεί. Την προηγούμενη διετία, τουλάχιστον 12 μεγάλες επιχειρήσεις, από τη Verizon μέχρι τη General Motors, μείωσαν κατά 9,7 δισ. δολάρια τις εκτιμήσεις τους για τα ποσά που θα οφείλουν στο συνταξιοδοτημένο προσωπικό τους, σύμφωνα με ανάλυση των εταιρικών ισολογισμών από το Bloomberg. Και μολονότ