IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τα πολιτικά ρίσκα έχουν αυξήσει τα οικονομικά ρίσκα. Οι «αναποδιές» στις προσπάθειες να «κοπούν» οι δεσμοί τραπεζών με κυβερνήσεις, τα μηνύματα από τα ομόλογα και το ναυάγιο του bail in. Οι αδύναμοι κρίκοι και η Ελλάδα. Καθώς οι Ευρωπαίοι πολιτικοί κοιτάζουν τις αναταράξεις που έρχονται το 2017, παρακολουθούν την αγορά ομολόγων της ευρωζώνης με αυξανόμενη ανησυχία. Το ξεπούλημα των κρατικών ομολόγων, όπως είναι η τάση παγκοσμίως, αυξάνει το άγχος στις ήδη ευάλωτες οικονομίες του μπλοκ, ιδιαίτερα αυτών της Νότιας Ευρώπης. Οι φόβοι των αξιωματούχων επιδεινώνονται λόγω του  ανομοιογενούς ρυθμού του ξεπουλήματος,  καθώς τα ομόλογα ορισμένων χωρών-μελών πωλούνται ταχύτερα σε σχέση με άλλων χωρών. Οι διαφορές στις αποδόσεις μεταξύ των ιταλικών και των γερμανικών ομολόγων, για παράδειγμα, έχουν αγγίξει επίπεδα που έχει να δει η αγορά από το 2012, όταν η κρίση κρατικού χρέους έφερε τη νομισματική ένωση κοντά στην κατάρρευση. Η κρίση χρέους εξέθεσε τον «βρόχο της καταστροφής» που

        Πρόκειται πραγματικά για μία "ζωντανή” εικόνα του κύκλου του χρέους στην Ευρώπη. Οι τεχνικές υπηρεσίες της ΕΚΤ έχουν ανεβάσει στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ένα πίνακα που επικαιροποιείται διαρκώς και καταγράφει το ποιος χρωστάει σε ποιόν, μέχρι πότε και πόσα, ποιος είναι ο... δυναμικός κίνδυνος στο χρέος αυτό. Και κυρίως πως η αλληλοσύνδεση τραπεζών, κρατών, επενδυτικών funds, ασφαλιστικών Ταμείων και ιδιωτών δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν για την τύχη του άλλου. "Ζωντανός" πίνακας της ΕΚΤ για τον "φαύλο κύκλο" του χρέους στην Ευρώπη Μία πρώτη παρατήρηση είναι ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν φορτωθεί πάνω από τρία τρισ. ευρώ κρατικού χρέους, το οποίο αποτελεί περίπου το 45% της μακροπροπρόθεσμης διάρκειας δραστηριότητάς τους. Αυτός ο κρίκος στην αλυσίδα του χρέους είναι που έχει μπει στο στόχαστρο της ΕΚΤ καθώς αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα που απειλεί το ευρωσύστημα και ήδη αποφεύχθηκε να σκάσει μία

Καμπανάκι από την Κομισιόν για το χρέος 11 κρατών μελών  (μεταξύ τους Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία) Καμπανάκι χτυπά η Κομισιόν για το ύψος του χρέους 11 κρατών-μελών της ΕΕ, ανάμεσά τους η Γαλλία, η Ιταλία και η Βρετανία, τονίζοντας ότι αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο σε ότι αφορά τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους τους, διότι ακόμη και σε 10 χρόνια από σήμερα θα είναι υψηλό. Στην    έκθεσή της για τη βιωσιμότητα των δημοσιονομικών των κρατών-μελών   της ΕΕ, η Κομισιόν αναφέρει ότι το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Κροατία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβενία, η Φινλανδία και η Βρετανία αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο. Όπως τονίζει    το  Reuters   ο ι εκτιμήσεις αυτές βασίζονται στις μακροοικονομικές προβλέψεις για τα 28 κράτη μέλη που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα τον Νοέμβριο και αφορούν δείκτες για την προσεχή διετία. Στην έκθεση δεν διατυπώνονται συστάσεις, καθώς η Κομισιόν αναμένεται να εκδώσει συστάσεις για κάθε χ

Κόλαφος η νέα έκθεση του ΔΝΤ για την Πορτογαλία  – Στα ύψη ο πολιτικός κίνδυνος  – Ασφυκτικό το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος Η Πορτογαλία πρέπει να πραγματοποιήσει ένα τολμηρό πρόγραμμα με βαθιές περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων Μπορεί η Πορτογαλία να λαμβάνει τα εύσημα για την επιτυχή εφαρμογή ενός φιλόδοξου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μάλλον έχει αντίθετη άποψη για τις προοπτικές της χώρας.  Σύμφωνα με νέα έκθεση του ΔΝΤ, η Πορτογαλία πρέπει να πραγματοποιήσει ένα τολμηρό πρόγραμμα με βαθιές περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων προκειμένου να αντιμετωπίσει τα επικίνδυνα υψηλά επίπεδα του χρέους της. Η Πορτογαλία εξακολουθεί να έχει το υψηλότερο δημόσιο και ιδιωτικό δείκτη χρέους στην ευρωζώνη, καθώς ξεπερνά το 360% του ΑΕΠ της. Το ΔΝΤ έχει ήδη συστήσει στην κυβέρνηση της Πορτογαλίας να εντείνει τις προσπάθειές για τη μείωση του υπερβολικού χρέους της και να αντιμετωπίσει το έλλειμμα του προϋπολογι

(...) «η Γαλλία και η Γερμανία υποφέρουν από ιστορική αμνησία, αφού και οι δύο χώρες είχαν το 1945 ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνούσε το 200% του ΑΕΠ τους, που ουδέποτε αποπλήρωσαν, αλλά το έπνιξαν με πληθωρισμό και διαγραφές (…), πράγμα που τους επέτρεψε να επενδύσουν σε υποδομές για την ανάπτυξη». (...) Για μια Ευρώπη που πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό και Συνθήκες ώστε να εξασφαλισθεί μια πιο δημοκρατική λειτουργία μιλάει, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Λιμπερασιόν, ο γνωστός οικονομολόγος Τομάς Πικετί. Υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι τα δημόσια χρέη των χωρών της ευρωζώνης « θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε ένα κοινό Ταμείο» , ώστε να επιδιωχθεί η αναδιάρθρωση του συνόλου, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας. Την επομένη του συνέδριου του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου στην πόλη Πουατιέ, η εφημερίδα Λιμπερασιόν έχει δισέλιδο αφιέρωμα με το ερώτημα « Ποιά είναι μια οικονομική πολιτική της αριστεράς;» Στο

Αλλά, ποιός ακούει εκεί στην ελλαδική Χάβρα ; Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ασφαλώς δεν θα έχει διαβάσει το κείμενο που ακολουθεί. Αλαφιασμένος στον καταιγισμό των τελεσιγράφων, των προθεσμιών, των ενθαρρύνσεων και των διαψεύσεων, τρέχοντας από το τηλέφωνο του κ. Λιού, στο αεροπλάνο για την κ. Μέρκελ ή τον κ. Γιούνκερ  (έτοιμο να του δοκιμάσει γραβάτες μπροστά στις κάμερες), κάτω από τον συνεχή βομβαρδισμό μιας αμασκάρευτης πλέον ξενοκίνητης εκστρατείας εσωτερικής  υπονόμευσης, πρέπει νάχει χάσει τη δυνατότητα άμεσης προσωπικής σύλληψης της πραγματικότητας  έξω από τα τείχη των προσώπων και των δαιμόνων που τον πολιορκούν. Είναι ωστόσο άκρως διαφωτιστικό αυτό το κείμενο για τις δυνατότητες που και αυτή την ύστατη ώρα, προ της αυτοκτονικής συνθηκολόγησης, είναι ακόμη διαθέσιμες σε ένα αποφασισμένο ηγέτη για να ανατρέψει τους υπολογισμούς των κυνηγών του και να πετύχει τη διάσωση της χώρας και της αξιοπιστίας του...   David Stockman Το κείμενο ανήκει στον Νταί

Ποιο μήνυμα θα προκύψει από τις τοπικές εκλογές μεθαύριο σε επτά περιφέρειες και σε περισσότερους από χίλιους δήμους στην Ιταλία ; Την απάντηση την έχει δώσει προκαταβολικά ο πρωθυπουργός της χώρας Μ. Ρέντσι, που πρώτος ερμήνευσε το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών στην Ισπανία ως μήνυμα ευρύτερης ευρωπαϊκής εμβέλειας, καθώς το συνέδεσε με τις εκλογές της 22ας Ιανουαρίου στην Ελλάδα αλλά και με την προεδρική εκλογή στην Πολωνία όπου επικράτησε ο ευρωσκεπτικιστής δεξιός Ντούντα. Ο Ρέντσι δεν είναι σχολιαστής, ούτε αναλυτής. Με την παρέμβασή του λίγες μέρες πριν από τις τοπικές εκλογές στην Ιταλία θέλησε να κάνει την εικόνα του πιο σύνθετη ή μάλλον να της δώσει δύο όψεις, σαν τον θεό Ιανό της αρχαίας Ρώμης. Η μία όψη είναι ο σκληρός μεταρρυθμιστής, φερέγγυος και αποτελεσματικός στα μάτια του Βερολίνου και των Βρυξελλών, που περνά από τη Βουλή νομοσχέδια που περικόπτουν την κοινωνική προστασία και απορυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις. Η άλλη άποψη είναι ο μεταμον

O πρώτος που πήρε το μήνυμα, παραβλέποντας το δημοψήφισμα στην Iρλανδία και συνυπολογίζοντας τις εκλογές της 25ης Iανουαρίου στην Eλλάδα, είναι ο πρωθυπουργός της Iταλίας Pέντσι . H Eυρώπη πρέπει να αλλάξει την οικονομική πολιτική της τόνισε: «O άνεμος στην Eλλάδα, στην Πολωνία και στην Iσπανία δεν φυσά στην ίδια κατεύθυνση, φυσά σε αντίθετες, όλοι οι άνεμοι μαζί λένε ότι η Eυρώπη πρέπει να αλλάξει» . Oι δηλώσεις Pέντσι έχουν καίρια σημασία καθώς την ίδια στιγμή στην Iσπανία ανοίγει η συζήτηση για ενδεχόμενη συνεργασία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο των Podemos με τους Σοσιαλιστές. H πρόκληση δεν είναι μόνον τα κόμματα-κινήματα της Pιζοσπαστικής Aριστεράς, αλλά η διαδραστική τους σχέση με την ιστορική Σοσιαλδημοκρατία - Kεντροαριστερά: Tα ριζοσπαστικά μορφώματα κόμματα-κινήματα, που ξεπήδησαν από την κρίση, να τραβήξουν τη Σοσιαλδημοκρατία προς τα αριστερά, και αυτή με τη σειρά της να μεταδώσει την κουλτούρα της υπευθυνότητας που επιβάλλεται στα κόμματα εξουσία