IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σήμερα έκοβα χορταράκια, εκεί ανάμεσα στις ντοματιές,  και ξάφνου,  μου μεινε στο χέρι ένα σπάνιο έργο τέχνης. Ένα πήλινο αγγείο σε μέγεθος στραγαλιού, με μια τρυπίτσα σαν το κεφάλι της καρφίτσας για στόμιο, καλοζυγισμένο το όλον του, σμιλεμένο με ύψιστη τέχνη και στηριγμένο με χάρη στο τρυφερό κλαράκι, ήτανε προφανώς η φωλίτσα κάποιου μικροσκοπικού θαυματοποιού. Από αυτούς που δεν κατέχουν από οικονομικά της ανθρωπότητας, ούτε από συστημικά πανεπιστήμια, ούτε από τέχνες καλές, μα ούτε από καν συμπεριφορές και τρόπους πολιτισμένων. Από αυτούς που είναι τόσο σημαντικοί, όσο ανεπαίσθητοι. Από αυτούς που η ύπαρξή τους και μόνο, είναι μια διαρκής απόδειξη της ματαιότητας και της πλάνης των ανθρώπων, του αδιεξόδου στο οποίο οδηγούν τον βίο τους Γιάννης Μακριδάκης  tvxs.gr  24-7-2013

Η Μονή Καισαριανής και ο γύρω χώρος σε σχεδίασμα του 1745  από τον ρώσο μοναχό-περιηγητή Βασίλειο Βάρσκι Ο κήπος της προσευχής σύμφωνα με ένα σπάνιο βυζαντινό χειρόγραφο του 13ου αιώνα Στον κήπο αυτόν η ελιά υποδηλώνει την ελεημοσύνη, η βάτος προτρέπει στην υπακοή, η ροδιά συσχετίζεται με το θάρρος και το σθένος και το κίτρο με τα ευώδη του αιθέρια έλαια δείχνει την αγνότητα και τη σωφροσύνη. Γιατί αυτός ο κήπος δεν είναι σαν τους άλλους. Κάθε φυτό έχει την ακριβή του θέση μέσα του. Οπως και κάθε αρετή στην ψυχή του ανθρώπου. Πρόκειται για τον κήπο των αρετών, τον κήπο του Παραδείσου, τον κήπο της Εδέμ. Ετσι τον αναφέρει ένα σπάνιο βυζαντινό χειρόγραφο που βρίσκεται στην Οξφόρδη. Ενα ανώνυμο κείμενο του 13ου αιώνα συγκεκριμένα, που περιγράφει έναν κήπο κάπου στην Ανατολική Μεσόγειο, πραγματικό και συμβολικό ταυτόχρονα, τονίζοντας τη δισυπόστατη έννοια που είχε για τον βυζαντινό άνθρωπο: πνευματικός τόπος αρετών και ταυτόχρονα η απτή πραγματικότητα μιας φυσικής όασης. «