IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι συχνές ανακοινώσεις του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, με τις οποίες προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες του για την άνευ προηγουμένου οικονομική τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός, αποδεικνύει πρώτα και πάνω απ' όλα την αγωνία του για την περίπτωση κατά την οποία αποδειχθεί ότι ο ίδιος, βάσει σχεδίου, αποφάσισε να οδηγήσει τα πράγματα προς το ΔΝΤ, προκειμένου να μη λάβει ο ίδιος τα πικρά μέτρα που απαιτούνταν αμέσως μετά την εκλογή του για να σταματήσει ο κατήφορος της Ελλάδας. Αυτό είναι το μείζον θέμα για τον κ. Παπανδρέου. Να μην αποδειχθεί ποτέ ότι όσα συνέβησαν από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Μάιο του 2010, σχεδιάστηκαν για να αποφύγει αυτό το «πολιτικό κόστος», το οποίο και κατέστρεψε την Ελλάδα. Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, η κατάσταση που ανέλαβε ο πρώην πρωθυπουργός ήταν αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών από τη δεκαετία του '80 και ευθύνονται όλοι ανεξαιρέτως οι προηγούμενοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα, είτε από τη θέση του πρωθυπου

Τρόικα μέχρι και το 2023 * ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΧΡΟΝΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ * ΠΑΡΟΔΙΚΗ Η ΑΝΑΣΑ  * ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ  Η τρόικα ήρθε για να μείνει. Μέχρι το 2023, οπότε και τοποθετείται η εξόφληση της τελευταίας δόσης από το ευρωπαϊκό δάνειο των 80 δισ. ευρώ, θα παραμείνουν στην Ελλάδα οι δανειστές, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν αποκλίσεις στα προγράμματα μείωσης του ελλείμματος και του χρέους. Η επιβολή νέων μέτρων είναι προδιαγεγραμμένη, πλέον των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας.  Η έκτακτη σύνοδος κορυφής δίνει παροδική ανάσα στην ελληνική οικονομία, αλλά δεν λύνει το οξύ πρόβλημα χρέους που επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο, ενώ φέρνει όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων. Σε αυτό συνηγορούν τα κρυφά σημεία της συμφωνίας των 5 αποφάσεων που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες: 1 Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής κατά μέσο όρο 7,5 χρόνια από 4,5 χρό νια της αρχικής συμφωνίας για τα 80 δισ. ευρώ του ευρωπαϊκού τμήμ

''ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ''   ... Ένας καλός φίλος πρόσφατα, βλέποντας προφανώς την εμμονή μου στον Orwell με παρέπεμψε στον Huxley. O Orwell μιλά για την αυθεντική καταπίεση η οποία μασκαρεύεται σε ευημερία. O Huxley για την ψεύτικη ευημερία που μασκαρεύεται με ηδονικά ένστικτα (πορνό, ναρκωτικά, super market, δανεικά, styling και μόδα, ΤV, άρτος και θέαμα) και εν τέλει αποκρύπτει την καταπίεση. Δυο όψεις του ίδιου ραγισμένου νομίσματος που βιώνουμε σήμερα. Θα επιμείνω όμως στον όρο doublespeak του Orwell και εν προκειμένω την διγλωσσία . Πως περνούν τα μηνύματα. Αμέσως βγαίνει η ταμπέλα. "Μηχανισμός στήριξης". Αντιλαμβάνεται ο πάσα εις ότι πρόκειται για κάτι υποστηρικτικό βρε αδελφέ, κάτι που θα μας κρατήσει ζωντανούς, θα μας αναγεννήσει, θα μας κάνει δυνατούς και λοιπές ιλαρότητες. Στην ουσία είναι ο μηχανισμός βύθισης .  (Μας) χρωστάς 300 δις και δεν έχεις πως να τα ξοφλήσεις, ε; No problem. Πάρε άλλα 120 δις για να μην μπορείς να ξοφλήσεις ούτε αυτά σύντομα. Αλλά θα