IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Γαλλίδα αρχικατάσκοπος «απαντά» σε Ακάρ, Ερντογάν, Φουκτάι. Η θαμμένη έκθεση Φουρκάντ που αναγνωρίζει την κυριαρχία των ελληνικών νησιών.   Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια όμορφη κρατούμενη περίμενε ότι θα την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Δίχως χρονοτριβή αφαίρεσε όλα της τα ρούχα, μένοντας γυμνή και κατευθύνθηκε στα κάγκελα του παραθύρου. Αφού τοποθέτησε το σώμα της ανάμεσα στις σιδερένιες μπάρες, άρχισε να σπρώχνει το κορμί της ανάμεσα στα κάγκελα. Πνίγοντας τον πόνο της, η σημαντικότερη γυναίκα πράκτορας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ταπείνωνε τους Ναζί δραπετεύοντας «μαγικά». Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως η γυναίκα αυτή, 40 χρόνια μετά, θα έκανε πυρ και μανία την Άγκυρα. Toν Σεπτέμβριο του 1981 , λίγους μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ, τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων θα επικεντρώνονταν στην πιο δυσάρεστη ίσως είδηση των τελευταίων ετών. Η Tercüman, μάλιστα, αφιέρωσε ολόκληρο τετράστηλο στην πρώτη σελίδα καθώς

COMMONS WIKIMEDIA Pierre-Antoine Lebrun,  Γάλλος ποιητής, συγγραφέας και πολιτικός, φλογερός Φιλέλληνας. «Λαοί, σώστε έναν λαό που δεν του πρέπει η σκλαβιά. Που με κινδύνους τρομερούς το θάρρος του τα βάζει. Μόνον θα τον αφήσετε ενάντια σε τόσους δημίους;» Ο Pierre-AntoineLebrun (Πιερ-Αντουάν Λεμπρέν) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 29 Νοεμβρίου 1785 και πέθανε στην γενέτειρά του στις 27 Μάϊου 1873. Ήταν ένας σημαντικός ποιητής και συγγραφέας του 19ου αιώνα της σχολής του ρομαντισμού. Σπούδασε στο στρατιωτικό κολέγιο του Saint-Cyr. Ξεκίνησε την καριέρα του με την συγγραφή έργων που εξυμνούσαν την πρώτη αυτοκρατορία. Μάλιστα το πρώτο του έργο «Ωδή στην μεγάλη στρατιά » (Ode à la grande armée – 1805), τράβηξε την προσοχή του Μεγάλου Ναπολέοντος που του προσέφερε μία μηνιαία αμοιβή από το δημόσιο. Στη συνέχεια συνέγραψε διάφορα έργα: Ulysse (1814), Marie Stuart (1820), Le Cid d’Andalousie (1825). Μάλιστα το έργο του Marie Stuart (το οποίο εμπνεύσθηκε από την γοητεία και επ

«Οι πληγωμένοι, γράφει ό  Βυζάντιος, επορεύοντο όπως εδύναντο. Άλλοι μεν συρόμενοι, άλλοι δέ βοηθούμενοι υπό των τυχόντων, προσήρχοντο προς τον εκεί χειρουργόν. Το δε θέαμα της πρώτης βοήθειας παρά του άρχιχειρουργού Τράϊμπερ ήτο φρικώδες. Περίπου διακόσιοι πληγωμένοι, κείμενοι εκτάδην εντός περιβόλου λεμονεώνος, εξέβαλλον γοεράς φωνάς, ιδίως οι πληγωμένοι εκ σφαίρας πυροβόλων. Εκεί φύλλον θύρας έκειτο επί πετρών, χρησιμεύον ως τράπεζα επί της οποίας κατέκλινον τους τραυματίας. Ό δε ειρημένος άρχιχειρουργός, έχων ανεστραμένας τας χειρίδας του ιματίου του και κρατών μάχαιραν ανά χείρας, όλως καθημαγμένος έτεμνε ανηλεώς τα προσβληθέντα μέλη του πληγωμέντος και είτα επέδενε ταύτα. Καθ’ήν ώραν έτέθην και αυτός εγώ επί της ειρημένης τραπέζης είδον τον πάντα λόγου άξιον φιλέλληνα τούτον χειρουργόν, απηυδημένον εκ του κόπου και της πείνης, κρατούντα δε με τας αιμοσταγείς χείρας του ολίγον άζυμον άρτον καί τρώγοντα». Ερρίκος Τράϊμπερ, Γερμανός ιατρός, σπουδαίος Φιλέλλην, παρών σε όλ

Εζησε τη χώρα του όταν την αποκαλούσαν « Ελβετία της Ασίας », σήμερα τη βλέπει κατεστραμμένη ύστερα από τέσσερις δεκαετίες πολέμων, ρωσικής εισβολής, ανταρτοπολέμου, σαρωτικής επέλασης των Ταλιμπάν, κάθε λογής εξτρεμιστών, βομβιστών αυτοκτονίας. Το Αφγανιστάν μετρά εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σε όλον τον κόσμο, ένα παρελθόν με μεγάλο πολιτισμό και ένα μέλλον «ο Θεός ξέρει» , όπως λέει ο κ. Ομάρ Σαΐντ Σουλτάν. Ο 70χρονος Αφγανός, ελληνομαθής και ελληνολάτρης αρχαιολόγος –ο δάσκαλός του Μανόλης Ανδρόνικος τον χαιρετούσε « γεια σου Μακεδόνα από το Αφγανιστάν» – ήταν ο πρώτος πρεσβευτής του Αφγανιστάν στην Ελλάδα μέχρι και πριν από λίγες ημέρες που συνταξιοδοτήθηκε. « Το 2008-2010 ήταν πολλοί οι μετανάστες, γι’ αυτό αποφασίσαμε να ανοίξουμε πρεσβεία εδώ, στις 18 Νοεμβρίου 2017. Προσπαθώ να συναντάω τους Ελληνες αρμόδιους για τα θέματα της μεταναστευτικής πολιτικής και να δείξω ότι το Αφγανιστάν δεν είναι μόνο μετανάστες. Εχουμε κοινή ρίζα πολιτισμού. Εχουμε ιστορίες να μ

Η Επανάσταση του 1821, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την έκφραση ενός καταπιεσμένου φιλελεύθερου πνεύματος, που φύσηξε έκτοτε σε ολόκληρο τον κόσμο. Χιλιάδες διανοούμενοι την ύμνησαν κι εμπνεύστηκαν από αυτήν, χιλιάδες φιλέλληνες στηρίξαν τον Αγώνα, με τη γραφή ή και το όπλο, ενίοτε πέφτοντας νεκροί και στο πεδίο της τιμής. Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ  «Ελλάδα, πατρίδα της ψυχής μου!»  Η μεγαλύτερη ποιήτρια τη Βρετανίας, Ελισάβετ Μπάρετ Μπράουνινγκ. Τον Μάιο του 1821, στο αγγλικό New Monthly Magazine δημοσιεύεται ένα ποίημα με τον μακροσκελή τίτλο «Στροφές που προκάλεσαν κάποιες σκέψεις για την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας». Ο ποιητής υπογράφει με τα αρχικά E.B.B. και το ύφος της γραφής του προδίδει μία εντονότατη επιρροή απ΄ την ποίηση του Μπάυρον. Ελλάδα! Ελλάδα ένδοξη! τι παρά ένα όνομα είσαι; Η ηχώ ενός καταρράκτη αργοσβησμένη; Κοσμομαγεύτρα κάποτε, νικήτρια η φωνή σου Αναστενάζει τώρα πια και σιγοτρέμει. Του κλέους σου το νανούρισμα θε να το