IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Εξαπλώνονται οι αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη. Του Κώστα Ράπτη Όταν ακόμα και στην εύτακτη Ελβετία κατεβαίνουν τα τρακτέρ στους δρόμους, κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Αλλά το φαινόμενο δεν είναι ελβετικό, είναι πανευρωπαϊκό – οξύτερο δε στις χώρες οποίες βρίσκονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "Τα προβλήματα ουσίας" με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπα τα αγροκτήματα των γειτονικών χωρών "δεν είναι άγνωστα στην Ελβετία", δήλωσε προχθές η Ένωση Αγροτών της Ελβετίας (USP), τονίζοντας πως "μετά τη Γερμανία, οι διαμαρτυρίες του γεωργικού τομέα έφθασαν ήδη στη Γαλλία". Πράγματι, όταν ξέσπασαν αγροτικές κινητοποιήσεις αγροτών, πολλοί στη Γερμανία ξενίσθηκαν με αυτό το θέαμα, που το έκριναν πιο ταιριαστό με τα ταραχώδη ήθη της Γαλλίας παρά με τις παραδόσεις της δικής τους χώρας. Αλλά όταν μπήκε στον χορό και η έχουσα το... pedigree Γαλλία, ήταν σαφές ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τοπικού ενδιαφέροντος ή παροδικό. Άλλω

Η έρημος Ατακάμα (Desierto de Atacama) βρίσκεται στη βόρεια Χιλή. Αποτελεί ουσιαστικά μια άνυδρη πεδιάδα αποτελούμενη από λεκάνες αλάτων, άμμου και ξερής λάβας, εκτεινόμενη από τις Άνδεις έως τον Ειρηνικό Ωκεανό. Έχει ηλικία 15 εκατομμυρίων ετών και είναι 100 φορές πιο ξηρή από την δεύτερη ξηρότερη περιοχή της Γης, την Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Μάλιστα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ της πλέον μακροχρόνιας ξηρασίας, καθώς έχει καταγραφεί περίοδος 400 ετών χωρίς βροχή, έως το 1971.      Η συνολική της επιφάνεια είναι 181.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα (μεγαλύτερη της Ελλάδας). Το ύψος της βροχής ανέρχεται μόλις στο 1 mm ετησίως, κατά μέσον όρο. Είναι περιοχή πλούσια σε ορυκτό πλούτο, καθώς και σε αστρονομική παρατήρηση λόγω του υψόμετρου και του ανέφελου συνήθως ουρανού που επικρατεί. Το φαντασμαγορικό τοπίο κάποιων σημείων, έχει χρησιμοποιηθεί και ως μοντέλο για την προσομοίωση συνθηκών στα εδάφη του πλανήτη Άρη. Παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε μια από τις πιο ξηρές πε

 Βαμβάκι - Ποιο είναι το μέλλον του ελληνικού «λευκού χρυσού»; Οι βάσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το «αύριο» της ελληνικής παραγωγής βάμβακος θα εξεταστούν κατά τη διάρκεια του πενταετούς προγράμματος που ήδη «τρέχει» ο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ σε συνεργασία με τη Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος (ΔΟΒ). «Η ιδέα για το στήσιμο του προγράμματος προέκυψε στο πλαίσιο της συνεχούς συνεργασίας μεταξύ της Διοίκησης του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ και της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Βάμβακος (ΔΟΒ)» δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Σέρκος Χαρουτουνιάν. «Στόχος» όπως είπε «είναι η βελτίωση της απόδοσης των καλλιεργειών και η αύξηση της προσόδου των αγροτών που ασχολούνται με την καλλιέργεια αυτή. Εννοείται ότι ο βασικός χαρακτήρας του προγράμματος είναι επιδεικτικός-εκπαιδευτικός». Η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνει από τη ΔΟΒ και από ιδιώτες χορηγούς. «Έτσι δεν θα επιβαρυνθεί καθόλου το δημόσιο» σημείωσε ο κ. Χαρουτουνιάν και συνέχισε: «Το συνολικό ποσό που θα

 ΙΝΔΙΑ. Εκατομμύρια αγρότες  συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για μήνες απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης της χώρας, να επιβάλλει μεταρρυθμίσεις που θα τους έθεταν «στο έλεος» τεράστιων επιχειρήσεων. Οι  αγρότες  αρνούνται να αποχωρήσουν από το Νέο Δελχί και συνεχίζουν πεισματικά τις κινητοποιήσεις.     Γιατί η εξαγορά της γεωργίας από τους ψηφιακούς κολοσσούς  είναι επικίνδυνη.  Στις 15 Ιανουαρίου, ο Liu Jin, ένας 45χρονος οδηγός που δουλεύει για την πλατφόρμα ντελίβερι φαγητού της Alibaba στην κινεζική πόλη Taizhou, αυτοπυροπολήθηκε, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας που ξέσπασε, εξαιτίας του γεγονότος πως, τόσο εκείνος, όσο και συνάδελφοι του, είχαν μείνει απλήρωτοι για μήνες. «Θέλω το αίμα και τον ιδρώτα μου πίσω», είπε ο Lie σε ένα βίντεο που κοινοποιήθηκε αρκετά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Παράλληλα, κατά μήκος του συνόρου της Ινδίας, εκατομμύρια αγρότες, που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για μήνες (στη φωτογραφία), απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης της χώρας, να επιβάλλει μεταρρ

   Ο νέος ελαιώνας/ ΑΠΕ – ΜΠΕ   Η Ελλάδα που ''το παλεύει'':  40.000 ελαιόδεντρα αλλάζουν την ερημοποιημένη γη.   Μπορεί ένα ερημοποιημένο κομμάτι γης να μετατραπεί σε ένα μικρό παράδεισο; Μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει συμβολικά έτσι ώστε να ξαναλειτουργήσει μια «ερημοποιημένη» μικρή κοινωνία; Και τέλος όλα αυτά μαζί, μπορούν να μας διδάξουν πως ό,τι κατάστρεψε ο άνθρωπος μπορεί αν ο άνθρωπος το θελήσει να ξαναφτιαχτεί; Στα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει ο Αντώνης Τριπιντίρης. Που σε λίγα χρόνια και ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες, μεταμόρφωσε ερημοποιημένη γη στο Σίγρι σε έναν ελαιώνα με 40.000 ελαιόδενδρα και όχι μόνο! Με έμπνευση, όραμα, πάθος και αγάπη για τον τόπο του που χρόνια είχε στερηθεί, δημιούργησε μια καινοτόμα και ταυτόχρονα αειφόρα παραγωγική μονάδα. Παιδί Μικρασιατικών προσφύγων ο Αντώνης Τριπιντίρης, διαπίστωνε όταν το επισκέπτονταν, πως το χωριό του το Σίγρι στο δυτικότερο άκρο της Λέσβου χρόνο με το χρόνο άδειαζε. Οι κάτοικοι λιγόστευαν, οι μαθητές

   Από στοιχεία που συνέλεξα απο τη βιβλιογραφία παρουσιάζω σήμερα την περίπτωση της  Ν. Ζηλανδίας    ως μοντέλο ανάπτυξης μιας χώρας με παρόμοιες στρεβλώσεις με τη δική μας. Θα σας κουράσω σήμερα γιατί όπως ξέρετε γράφω πολύ πιο μικρά κείμενα . Εχουμε λοιπόν και λέμε . ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ Η ΝΖ έχαιρε ειδικών προτιμησιακών εμπορικών σχέσεων με την Αγγλία από την δημιουργία της ως κράτος το 1853. Ειδικά από το 1945 η Αγγλία απορροφούσε την πλειονότητα της παραγωγής κρέατος και γάλακτος. Όμως, από το 1972, έτος εισδοχής της Αγγλίας στην τότε ΕΟΚ, η πρόσβαση στην Αγγλική αγορά περιορίστηκε αναγκάζοντας έτσι τους Νεοζηλανδούς παραγωγούς να ψάξουν για άλλες διεθνείς αγορές (Evans, 2004). Από το 1940 έως και την περίοδο ενάρξεως των μεταρρυθμίσεων το 1984, η κρατική προστασία του μεταποιητικού τομέα μέσω δασμών και ποσοστώσεων στις εισαγωγές είχε σαν αποτέλεσμα έναν ακριβό και αναποτελεσματικό αγροτικό τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1984 το επίπεδο στήριξης των αγροτών έφτα

Αστικά αγροκτήματα…  για το μέλλον των τροφίμων και του κλίματος. Στην κορυφή ενός εξαώροφου κτιρίου, στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας, το μεγαλύτερο αγρόκτημα στον κόσμο που ευδοκιμεί στο κέντρο ενός αστικού ιστού, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς και ταυτόχρονα να αποτελεί ένα σημαντικότατο παράδειγμα για το μέλλον της καλλιέργειας και των τροφίμων. Ένα εναλλακτικό σχέδιο για επάρκεια σε τρόφιμα, εν μέσω πανδημίας, κλιματικής αλλαγής και αύξησης του πληθυσμού. Τώρα μαζεύουνε φράουλες, μικρές, έντονα αρωματισμένες και κατακόκκινες. Δίπλα στις φράουλες, αρωματικός βασιλικός, φασκόμηλο και μέντα. Απέναντι, μαρούλια, ντοματίνια, μελιτζάνες και σέσκουλο. Η αστική αυτή όαση είναι περίπου 14.000 τετραγωνικά μέτρα, καθιστώντας την και το μεγαλύτερο αστικό αγρόκτημα στην Ευρώπη. Με το σχέδιο ανάπτυξης να περιλαμβάνει περισσότερα από 30 είδη διαφορετικών φυτών, η περιοχή μπορεί να παράγει περίπου 1.000 κιλά φρούτων και λαχανικών κάθε μέρα στην υψηλή περίοδο. Το «αγρό