IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  GocherImagery via Getty Images   Τέσσερα ερωτήματα συν ένα δίλημμα στο μεταίχμιο της Ερντογανικής Τουρκίας. Ο τουρκικός ηγεμονισμός δεν είναι  προσωποπαγής. Αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος. Σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Πρόεδρου Ταγίπ Ερντογάν, οι επόμενες γενικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν την προβλεπόμενη συνταγματικά ημερομηνία, ήτοι στις 14 Ιουνίου 2023. Ανεξαρτήτως αν θα τηρήσει εν τέλει τη δέσμευσή του - άρα απομένουν 20 μήνες μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, την πιο δύσκολη στην εικοσαετή περίοδο της πολιτικής του κυριαρχίας στη γειτονική χώρα- και υπό την προϋπόθεση πως θα είναι πολιτικά ενεργός, τέσσερα ερωτήματα διαγράφονται σχετικά με την πορεία της Τουρκίας, στον ούτως ή άλλως πυκνό πολιτικό χρόνο της ιστορικής συγκυρίας.  Πρώτον , αν συνεχιστούν ή και αν ενισχυθούν οι αρνητικές δημοσκοπικές τάσεις στο μεσοδιάστημα έως τις προγραμματισμένες εκλογές γεννάται το ερώτημα: πώς ο Ερντογάν προσεγγίζει την πιθανότητα του πολιτικού

SOPA Images via Getty Images  Ισλάμ και Τουρκισμός:  Οι δύο όψεις του ίδιου νεοοθωμανικού νομίσματος. Θα σταματήσει η Τουρκία να επιδιώκει την απόκτηση ηγετικής θέσης στο μουσουλμανικό κόσμο, μετά τον Ερντογάν; Πριν 3-4 χρόνια, είχα αναρωτηθεί σε άρθρο μου αν μιλάμε πλέον για« Ερντογανισμό », ήτοι για την εμπέδωση μιας κατάστασης, συγκεκριμένων συσχετισμών, που ξεπερνούν πλέον τον πολιτικό ή και βιολογικό χρόνο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η εν λόγω αναφορά δεν ήταν προφανώς τυχαία, καθώς το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ο Ερντογάν και βασικά ο Νταβούτογλου ήρθαν στο προσκήνιο και άνοιξαν το «κουτί της Πανδώρας». Για την ακρίβεια, μέσω του νεοοθωμανισμού, θεσμοποίησαν και προσέδωσαν σταθερά – ιδεολογικού προκαλύμματος – χαρακτηριστικά σε μια τάση προϋπάρχουσα σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά και κρατικού μηχανισμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες . Εξάλλου, η κοινωνική πλειοψηφία της Μικράς Ασίας εμφανίζει τον τελευταίο αιώνα μια ισλαμοστραφή τάση, η οποία έχει ποδηγετηθεί μέσω α

  via Associated Press Πολιτικό Ισλάμ και γεωπολιτικός αναθεωρητισμός  μετά τον Ερντογάν. Για την Ελλάδα, το βασικό ζήτημα δεν μπορεί παρά να είναι οι αναθεωρητικές πεποιθήσεις του τουρκικού κατεστημένου. Σε τελική ανάλυση, παρά την προφανή δυσκολία να προσδιορίσει κανείς ένα κυρίαρχο σενάριο για την μετά-Ερντογάν εποχή, τέσσερις είναι οι βασικές παράμετροι που θα την επηρεάσουν καθοριστικά. Πρώτον, ο τρόπος μετάβασης σε αυτή. Μια ομαλή μετάβαση διαμορφώνει διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με μια αλλαγή μέσω πολιτικής κρίσης και σύγκρουσης. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις για την απροθυμία του Ερντογάν να εγκαταλείψει την εξουσία. Σε κάθε περίπτωση, μια φιλελεύθερη μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που παράλληλα θα συγκρατήσει την αναθεωρητική δυναμική του τουρκικού κατεστημένου προς τα έξω είναι απίθανη μετά το 2023. Ακόμη και αν η μετάβαση είναι ομαλή, κάτι που δεν είναι σίγουρο, το πιθανότερο σενάριο είναι αυτό μιας συμμαχίας μεταξύ των Κεμαλικών (Ρεπουμπλικανικό Κόμμα), του Καλού Κόμματος της Ακ

O χάρτης που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι εθνικιστές,  με βάση το δόγμα Οζάλ “Από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος”. Από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος…  και από τον Καύκασο μέχρι την Αφρική.   Στο  άρθρο μας της Παρασκευής  αναφερθήκαμε σε ένα παιχνίδι που καλείται να παίξει η Τουρκία, ένα παιχνίδι που είναι πολύ ελκυστικό για την Αγγλία και το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ. Τον Ερντογάν ωθούν να παίξει οι εθνικιστικοί-ρατσιστικοί κύκλοι, που συγκυβερνούν μαζί του. Πριν αναφερθούμε σ’ αυτό, να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας το περίφημο σχέδιο του Τουργκούτ Οζάλ για μια  «Τουρκία που θα επηρεάζει τον τουρκικό και μουσουλμανικό κόσμο από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος» . Ο Τουργκούτ Οζάλ παρουσίαζε αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο ως μια αποστολή που έπρεπε να υποστηριχθεί από τη Δύση, αφού με την υλοποίησή της μειωνόταν η επιρροή της Ρωσίας σ’ αυτό το τόξο από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος, σε μια περίοδο που η Ρωσία προσπαθούσε να βρει τον γεωπολιτικό της βηματισμό, α

Η πρόσφατη σειρά Kalifat (Behrman, 2020) του Netflix αναφέρεται στις παράλληλες ιστορίες κάποιων μουσουλμάνων γυναικών, οι οποίες διαπλέκονται με αφορμή την προσπάθεια της Φάτιμα, πράκτορα της Σουηδικής αστυνομίας, να αποτρέψει ένα τρομοκρατικό χτύπημα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Σουηδία. Το Χαλιφάτο και το φαντασιακό της Δύσης.   - Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποίησε το 2014 ένα ινστιτούτο στην Ουάσιγκτον, το οποίο ασχολείται με τη βελτίωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, το Ισλαμικό Κράτος τυγχάνει μεγαλύτερης υποστήριξης στην Ευρώπη παρά στις αραβικές χώρες. Συγκεκριμένα, μόνο το 3% των ερωτηθέντων από την Αίγυπτο, το 5% των ερωτηθέντων από τη Σαουδική Αραβία και το 1% των ερωτηθέντων από το Λίβανο εξέφρασαν θετική άποψη για το Ισλαμικό Κράτος. Απεναντίας, το ποσοστό αυτό ήταν 7% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 16% στη Γαλλία. Η πρόσφατη σειρά Kalifat (Behrman, 2020) του Netflix αναφέρεται στις παράλληλες ιστορίες κάποιων μουσουλμάνων γυναικών,

Μία ακόμη ήττα για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Την περασμένη εβδομάδα, το Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιορδανίας αποφάνθηκε την διάλυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην χώρα. Ένα ακόμη πλήγμα για την πολιτική οργάνωση, αλλά και για την Τουρκία η οποία βασίζει την περιφερειακή της πολιτική στην επικράτηση των Αδελφών Μουσουλμάνων στις αραβικές χώρες. Ένας ακόμη δυνητικός σύμμαχος του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή ηττήθηκε. Θα αναρωτηθεί κανείς: τι σχέση έχει η Τουρκία με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους; Είναι πασιφανές ότι, στο πλαίσιο του νεο-οθωμανισμού και του πανισλαμισμού που εκφράζουν την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας του Ερντογάν, η υποστήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων αποτελεί τμήμα της περιφερειακής στρατηγικής της Άγκυρας. Η στρατηγική αυτή έχει αποτύχει: από το 2013 κι ύστερα, οι υποστηρικτές του πολιτικού Ισλάμ στη Μέση Ανατολή έχουν μετρήσει πολλές ήττες γεγονός που απομακρύνει την Τουρκία από τον απώτερο πολιτικό σκοπό της, την περιφερειακή ηγεμονία. Όμως γι

Γιατί η Ινδία μαίνεται κατά της Τουρκίας. Το διάβημα που επέδωσε το ινδικό υπουργείο Εξωτερικών στον πρεσβευτή της Τουρκίας στο Νέο Δελχί δεν ήταν από τα τετριμμένα. Η αυστηρότητα της γλώσσας που χρησιμοποιεί η ινδική διπλωματία έναντι της Τουρκίας εντυπωσιάζει, όπως άλλωστε και η αφορμή του διαβήματος, ήτοι η ομιλία που εκφώνησε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ενώπιον του πακιστανικού κοινοβουλίου κατά την επίσκεψή του την περασμένη εβδομάδα στο Ισλαμαμπάντ. Ο ισχυρός άνδρας της Άγκυρας αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στο Κασμίρ , η οποία, όπως είπε, επιδεινώθηκε από πρόσφατες "μονομοερείς ενέργειες”, και τόνισε ότι η λύση στο πρόβλημα της περιοχής μπορεί να προέλθει μόνο σε πνεύμα ισότητας και δικαιοσύνης. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να διακηρύξει ότι "για εμάς το Κασμίρ είναι ένα νέο Τσανάκκαλε”, ήτοι μια μάχη απέναντι σε ξένους εισβολής όπως τη μάχη της Καλλίπολης το 1915, και ανακάλεσε την αλληλεγγύη προς την δοκιμαζόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία των

 Ποια είναι τα προπύργια των τζιχαντιστών στον πλανήτη. Νέα δεδομένα προκαλεί το τέλος του Χαλιφάτου. Η διαίρεση μεταξύ ISIS και αλ Κάιντα και οι τρεις πόλοι των τρομοκρατικών ομάδων. Ο ρόλος των παραρτημάτων και ο κίνδυνος από μοναχικές επιθέσεις. Οι προβλέψεις για Μέση Ανατολή, Αφρική και Ασία. Καθώς ξεκινά το 2020, ο κόσμος βρίσκεται στην «μετά-χαλιφάτο του ISIS» φάση σε ότι αφορά τη μάχη με τον τζιχαντισμό. Το 2019, το Ισλαμικό Κράτος έχασε και τα τελευταία από τα τεράστια εδάφη που είχε καταλάβει κατά την ταχεία άνοδό του, το 2014. Η ομάδα έχασε και τον «χαλίφη» της, τον Abu Bakr al-Baghdadi, που σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή τον περασμένο Οκτώβριο. Οι συνθήκες που πυροδότησαν την άνοδό του και το έφεραν στην πρώτη γραμμή του τζιχαντιστικού κινήματος έχουν ξεκάθαρα αλλάξει. Η απειλή όμως δεν εξαφανίστηκε. Το κίνημα εξακολουθεί να είναι διχασμένο μεταξύ του ISIS και της αλ Κάιντα. Στην πράξη, ωστόσο, το τζιχαντιστικό οικοσύστημα είναι πολύ πιο περίπλοκο. Αν κ