IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο νεολογισμος της «μετα-αληθειας» και της «μετα-πραγματικοτητος» δεν συνιστα πρωτοτυπια της εποχης μας. Απο τις αρχες του τρεχοντος αιωνος, ειχε αναδειχθει ο ορος «εικονικη πραγματικοτητα» με την εννοια οτι η πραγματικοτητα δεν ειναι αυτη που εμπιπτει στις αισθησεις και ελεγχεται απο αυτες, αλλα κατι που ορισμενες ελιτ μπορουν να συλλαμβανουν για λογαριασμο ολων που στερουνται φαντασιας. Εαν υπαρχει σημερα καποια πρωτοτυπια στον νεολογισμο της χρονιας, αυτη εντοπιζεται στον κυνισμο της και στην ομολογια της οτι η πραγματικοτητα δεν ειναι αυτη που ολοι υφισταμεθα, αλλα αυτη προς την οποια κατατεινουν ολες οι θυσιες και τα βασανα στα οποια εν ονοματι της υποβαλλονται οι λαοι και η ανθρωποτητα. Απο τις 16 Νοεμβριου του ληξαντος ετους, το εγκυρο Λεξικο της Οξφορδης, πληροφορει το κοινο του οτι η λεξη που αναδειχθηκε το 2016, η λεξη της χρονιας, ηταν ο νεολογισμος «μετα-αληθεια». Οπερ εστί μεθερμηνευομενο η «μεταπραγματικοτητα». Οχι λοιπον  η αντικειμενική πραγματικοτητα

'' (...) Η Κουβανέζικη Επανάσταση ολοκλήρωσε τα εθνικοαπελευθερωτικά της προτάγματα. Στα σοσιαλιστικά της, όμως, εν πολλοίς την καθήλωσε ο βοναπαρτισμός της. Οπως τη Γαλλική και τη Ρωσική Επανάσταση. Η αφαίρεση του παιγνιόχαρτου της ελευθερίας και του παιγνιόχαρτου της δημοκρατίας από την επαναστατική τράπουλα άφησε τις επαναστάσεις, αστικές και σοσιαλιστικές, ημιτελείς και ατελείς. Θεωρητικές δικαιολογίες και ιδεολογικές εξηγήσεις υπήρξαν πολλές. Η ζωή όμως απέδειξε ότι ο σοσιαλισμός χωρίς δημοκρατία όχι μόνον δεν ανελίσσεται ποτέ σε κομμουνισμό, αλλά ότι ασφαλώς εκπίπτει σε παρεκβατικά πολιτεύματα, τα οποία χαρακτηρίζονται από τις διαβαθμίσεις αυταρχισμού, γραφειοκρατίας, ακόμα και τυραννίας (όπως στις περιπτώσεις Πολ Ποτ, Χότζα ή Τσαουσέσκου). Οταν η ΕΣΣΔ άρχισε να καταρρέει, ο αποξενωμένος από την τάχα εργατική εξουσία λαός δεν κούνησε το δαχτυλάκι του για να υπερασπισθεί τον «σοσιαλισμό» της νομενκλατούρας. Αντιθέτως, στην Κούβα η λαϊκή υποστήριξη στην Επανάσταση υπή