Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα 1922

Πρίγκηπας Ανδρέας: “Νὰ παραδώσωμεν τὴν Σμύρνην εἰς τὸν Κεμὰλ διὰ νὰ τοὺς πετσοκόψῃ ὅλους…”

Εικόνα
  Πρίγκηπας Ανδρέας: “Νὰ παραδώσωμεν τὴν Σμύρνην εἰς τὸν Κεμὰλ διὰ νὰ τοὺς πετσοκόψῃ ὅλους…”   Αναντίρρητα, η καταστροφή της Σμύρνης συνιστά την κορυφαία πράξη του δράματος του Ελληνισμού της Ιωνίας. Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας αιώνας. Το απόγευμα της 31ης Αυγούστου/13ης Σεπτεμβρίου (παλαιό/νέο ημερολόγιο) του 1922, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε, το πρωί της ίδιας ημέρας, στην αρμενική συνοικία, επεκτάθηκε στην ελληνική συνοικία της Σμύρνης. Η εμπρηστική επίθεση των Τούρκων θα λάβει χώρα αμέσως μετά την είσοδο των στρατιωτικών δυνάμεων του Κεμὰλ και την εγκατάσταση του Νουρεντίν Πασά ως διοικητή της πόλης (28 Αυγούστου/10 Σεπτεμβρίου 1922). Προηγουμένως, ο τακτικός στρατός του Κεμὰλ και άτακτες ένοπλες ομάδες (Τσέτες) είχαν προβεί σε συστηματικές λεηλασίες και σφαγές Ελλήνων και Αρμενίων. Ο αντικειμενικός πολιτικός στόχος του Κεμὰλ, αποκρυσταλλώνονταν στο “Εθνικό Σύμφωνο” που υιοθετήθηκε από το τελευταίο οθωμανικό Κοινοβούλιο (Ιανουάριος 1920). Αυτό συνίστατο στην ολοκλήρωση του έρ

Μικρασιατική Καταστροφή: Αιτίες και ευθύνες. Ο διεθνής παράγοντας και η ελληνική στάση.

Εικόνα
 (Photo by Hulton-Deutsch/Hulton-Deutsch Collection/Corbis via Getty Images)  Μικρασιατική Καταστροφή: Αιτίες και ευθύνες. Ο διεθνής παράγοντας και η ελληνική στάση. Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος. Τα θύματα αυτής της διαδικασίας ήταν οι χριστιανικοί πληθυσμοί (Ελληνες, Αρμένιοι, Ασσυροχαλδαίοι). Κύριος πρωταγωνιστής της τελευταίας φάσης της σύγκρουσης (1919-1922) ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ πασά. Ενας ευφυής εθνικιστής στρατιωτικός, μέλος της ακραίας οργάνωσης «Ενωση και Πρόοδος», που ευθυνόταν για τις Γενοκτονίες που είχαν διαπραχθεί την περίοδο του πολέμου. Μετά την ήττα του Α′ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κεμάλ αποφάσισε να αυτονομηθεί, για να ανατρέψει προς όφελος του τουρκικού εθνικ

Οι σκηνές της φρίκης του 1922

Εικόνα
  FILE PHOTO: Thousands of protestors gather for protesting for Hagia Sophia museum to become a mosque again. Formerly the Hagia Sophia was a Greek Orthodox patriarchal basilica, then an imperial mosque, and currently a museum. EPA, ERDEM SAHIN Η αυλαία της Μικρασιατικής Καταστροφής άνοιξε μέρα Σάββατο της 27ης Αυγούστου 1922 και το προοίμιο του ανηκούστου δράματος γράφτηκε την 31η Αυγούστου στην προκυμαία της Σμύρνης, όπου κείτονταν δεκάδες χιλιάδες πτωμάτων βιασμένων και καμένων Ελληνίδων που τα νεκρά μάτια του επιθανάτιου τρόμου τους ήταν καθηλωμένα στην πόλη που καιγόταν στις αδηφάγες φλόγες που άναψε το κτηνώδες τουρκικό μίσος, ενώ «τουμπανιασμένα πτώματα» κακοποιημένων θυμάτων επέπλεαν στα κύματα και περικύκλωναν τα 21 πολεμικά πλοία των ξένων που τα πληρώματά τους εθεώντο ψυχρά, με απάνθρωπα συναισθήματα, το στυγερότερο συντελούμενο μαζικό έγλημα της ιστορίας του πολιτισμού.  Στο μακάβριο σκηνικό όπου ζούσαν 150 χιλιάδες Έλληνες, 80 χιλιάδες Τούρκοι, 10 χιλιάδες Αρμέ

ΓΙΑΤΙ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ: ΛΑΘΗ, ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ, ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΕΑΣ.

Εικόνα
  Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής, αναχωρεί από το ξενοδοχείο του στη Λωζάνη. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ Ένα Αναπάντητο Ερώτημα Ο Αύγουστος αποτελεί τον «μαύρο» μήνα του Ελληνισμού εξαιτίας δύο επετείων: της Μάχης του Αφιόν Καραχισάρ το 1922 (και κατ΄ επέκταση, της ήττας της Ελλάδας στην Μικρασιατική Εκστρατεία) και τον Αττίλα ΙΙ στην Κύπρο το 1974. Οι δύο επέτειοι σηματοδοτούν το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και τη δραστική περιστολή του Ελληνισμού εντός των στενών ορίων του καχεκτικού νεοελληνικού κράτους από τον Έβρο έως το Καστελόριζο. Παρά ταύτα, δεν έχουν έως σήμερα εξαχθεί τα κατάλληλα διδάγματα για τις επονείδιστες ήττες του Ελληνισμού· ακριβέστερα, απουσιάζει μια εις βάθος μελέτη ως προς τα αίτια της ήττας μας στην Μικρά Ασία και την Κύπρο υπό το πρίσμα της υψηλής στρατηγικής. Τουναντίον, τα αναρίθμητα έργα (εκ των οποίων τα πλείστα αποτελούν πρωτογενείς πηγές όπως αυτοβιογραφίες και ημερολόγια) είτε διαπνέονται από άκρατη συνωμοσιολ

ΠΟΝΤΟΣ & Μ. ΑΣΙΑ: Η σημασία, η άρνηση και η υπονόμευση

Εικόνα
Μνημείο στο Κιλκίς. Οι απόγονοι των προσφύγων του '22 δημιούργησαν μόνοι τα μνημεία τους με πρωτοβουλιακή δράση, ανεξάρτητη από τη βούληση του κράτους και των κομμάτων ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΟΣ & Μ. ΑΣΙΑ: Η σημασία, η άρνηση και η υπονόμευση Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 σηματοδότησε την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας εσωτερικών μετασχηματισμών της οθωμανικής αλλά και της ελλαδικής κοινωνίας. Οι Νεότουρκοι εθνικιστές και οι κεμαλικοί αργότερα -στρατιωτικοί κατ' επάγγελμα και κατά ταξική τοποθέτηση- είχαν διαλύσει την προνεοτερική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παράλληλα είχαν μετατρέψει την πολυεθνική οθωμανική κοινωνία σε μια μονοπολιτισμική οντότητα καταπιεσμένων πολυεθνοτικών μουσουλμάνων, που θα έπρεπε να μετατραπούν βιαίως σε εθνικά Τούρκους. Με μέσον τις γενικευμένες εθνικές εκκαθαρίσεις κατά των χριστιανικών κοινοτήτων είχαν καταφέρει να τις εξοντώσουν ή να τις εκδιώξουν και να οικειοποιηθούν τον πλούτο τους. Από την άλ