IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Τεκμήρια-παγίδες για χιλιάδες φορολογούμενους  με χαμηλό εισόδημα.   Υπέρμετρα υψηλά ποσά φόρου εισοδήματος καλούνται να καταβάλουν, κατά την εκκαθάριση των φετινών φορολογικών δηλώσεων, χιλιάδες φορολογούμενοι οι οποίοι το 2018 απέκτησαν πενιχρά εισοδήματα προερχόμενα είτε από ενοίκια είτε από τόκους καταθέσεων είτε από γεωργικές εκμεταλλεύσεις και παράλληλα εισέπραξαν ακόμη πιο χαμηλά ποσά είτε από περιστασιακή απασχόληση είτε από επιδόματα παιδιών που τους χορήγησε ο ΟΠΕΚΑ.  Οι φορολογούμενοι που υπάγονται σε αυτές τις περιπτώσεις υποχρεούνται να πληρώσουν ποσά φόρων πολλαπλάσια των πραγματικών εισοδημάτων τους, εξαιτίας του προσδιορισμού του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης και του υπολογισμού του οφειλόμενου φόρου με βάση την κλίμακα που εφαρμόζεται για τους επιχειρηματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες, στην οποία δεν ισχύει αφορολόγητο όριο εισοδήματος. Οι συντελεστές Συγκεκριμένα, όπως ήδη έχει επισημάνει η «Ν», στις π

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Πέντε παγίδες εις βάρος εκατοντάδων χιλιάδων φορολογουμένων κρύβουν φέτος οι διατάξεις για τα τεκμήρια διαβίωσης. Πρόκειται για τις διατάξεις των άρθρων 31 και 34 του ισχύοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, σύμφωνα με τις οποίες το φορολογητέο εισόδημα κάθε φυσικού προσώπου μπορεί να προσδιορισθεί από τις φορολογικές αρχές εναλλακτικά, με βάση τις λεγόμενες αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης, δηλαδή τις ελάχιστες ετήσιες δαπάνες χρήσης και συντήρησης περιουσιακών στοιχείων, όπως κατοικίες, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, αεροσκάφη και πισίνες, αλλά και ποσά που, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, αντιπροσωπεύουν τα ελάχιστα ετήσια έξοδα του φορολογουμένου για την ατομική του συντήρηση. Στις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης υπάγονται και οι πραγματικά καταβληθείσες δαπάνες του φορολογουμένου για την πληρωμή διδάκτρων σε ιδιωτικά σχολεία, καθώς και τα έξοδα για την καταβολή αποδοχών σε υπηρετικό προσωπικό. Κατά την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων,

Τα τεκμήρια, διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, καθιερώθηκαν με το Ν. 820/1978 ο οποίος είχε τίτλο «Περί λήψεως μέτρων διά την περιστολήν της φοροδιαφυγής και άλλων τινών συναφών διατάξεων», σε μία προσπάθεια της πολιτείας να περιορίσει το συνεχώς εντεινόμενο φαινόμενο της φοροδιαφυγής έχοντας, μέσω αυτών, μια κατ’ αρχήν ένδειξη φοροδοτικής ικανότητας. Στην πράξη όμως τα τεκμήρια λειτούργησαν ως ένας τρόπος προσδιορισμού του φορολογητέου εισοδήματος. Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμηθούμε την από το 2002 έκθεση της επιτροπής για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, στο πόρισμα της οποίας αναφέρεται ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος με τα τεκμήρια εξασφαλίζει στο κράτος ορισμένα έσοδα και χρησιμοποιείται συνήθως σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, όπου η φοροδιαφυγή είναι περισσότερο εκτεταμένη και ο προσδιορισμός του ύψους του πραγματικού εισοδήματος αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες ενώ αντίθετα, τέτοιος προσδιορισμός δεν συναντάται, κατά κανόνα, στα φορο

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Η καθιέρωση των τεκμηρίων, κατά τους υποστηρικτές του, κρίθηκε αναγκαία, προκειμένου να υλοποιηθεί ο συνταγματικός κανόνας, κατά τον οποίο, οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και οι πολίτες συνεισφέρουν αδιακρίτως στα δημόσια βάρη σύμφωνα με τις οικονομικές τους δυνάμεις. Όμως, ενώ με τη φράση «σύμφωνα με τις δυνάμεις τους» ορίζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας, δηλαδή η συνεισφορά κάθε πολίτη στο σύνολο ανάλογα με το πραγματικό εισόδημά του που πρέπει να φορολογείται, πολλές φορές φορολογείται για ένα πλασματικό εισόδημα προερχόμενο από τα τεκμήρια, εισόδημα το οποίο θεωρείται ως το «βέβαιο πόρισμα» από το οποίο προκύπτει η φοροδοτική ικανότητα του φορολογουμένου φυσικού προσώπου. Συμφωνώ απόλυτα στο ότι σε ένα ευνομούμενο κράτος είναι εντελώς ανεπίτρεπτο να υπάρχουν πολίτες οι οποίοι δεν καταβάλλουν φόρους μη έχοντας εμφανείς πηγές εισοδήματος, όταν έχουν δαπάνες διαβίωσης ή/και δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων οι οποίες δεν δικαιολογο