IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιορτή Δημοκρατίας - Ιούλιος 2022  Το βαρύ αποτύπωμα της διαχρονικής δουλοπρέπειας και τα κρίσιμα διλήμματα της επόμενης μέρας.   Το πολιτικό σύστημα παραμένει πεισματικά προσκολλημένο στην επικοινωνιακή διαχείριση των συνεπειών και σε μια περί διαγραμμάτων συζήτηση για τα αίτια της σιδηροδρομικής τραγωδίας… του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Την ίδια στιγμή, αρνείται επίμονα να αγγίξει τα πολυδαίδαλα διαχειριστικά καρκινώματα που το ίδιο δημιουργεί με πρόσχημα την εύρυθμη λειτουργία του κράτους, αλλά στην πράξη τα προορίζει για να ξεπλένει τα ανομήματά του, να εκβιάζει ή και να παραδίδει στην πυρά τους αναλώσιμους όταν τα προβλήματα οδηγούνται σε ένα σημείο οριακό και για να καθιστά «αποτελεσματικότερο» το νοσηρό πελατειακό καθεστώς το οποίο χρησιμοποιεί διαχρονικά ως λειτουργικό και πολιτικό του δεκανίκι. Στο σκηνικό που διαμορφώνεται μετά το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών, η εικόνα που κυριαρχεί στο επίπεδο της πολιτικής και διαχειριστικής διεργασίας, δεν αφήνει τα περιθώρια για αισιόδοξες πολιτι

Το δράμα της πλατείας Ταξίμ δεν αποπροσανατολίζει και από την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Το πολιτικό σύστημα κυλιέται κάθε μέρα στον βούρκο, από τον οποίο δεν θα γλιτώσει  κανένας.  Η Τουρκία σε επικίνδυνη τροχιά. Το θανάσιμο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης έφερε στο μυαλό εποχές εσωτερικής πολιτικής ανωμαλίας, που είχαν καιρό να καταγραφούν στην Τουρκία. Η χώρα έχει πληρώσει και στο παρελθόν ακριβά το τίμημα της τρομοκρατίας, αλλά και της ενεργοποίησης παρακρατικών μηχανισμών που αποκαλύφθηκαν μετά δεκαετίες. Είναι, φυσικά, πολύ νωρίς για να γίνει σοβαρή συζήτηση σχετικά με τους πραγματικούς υπευθύνους της επίθεσης, αν και στην Αγκυρα φαίνεται ότι υπάρχει μια κινητοποίηση κατά του ΡΚΚ· μάλιστα, έγιναν και οι πρώτες συλλήψεις, οι οποίες –πολύ βολικά ομολογουμένως– δείχνουν ως υπευθύνους τους Κούρδους της βόρειας Συρίας. «Η εντολή δόθηκε από το Κομπάνι», ισχυρίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού. Για τις λεπτομέρειες των ερευνών στην πραγματ

 Εθνική στρατηγική στη χώρα της συναλλαγής και του κομματισμού είναι δυνατή; Η ανάγκη ύπαρξης εθνικής στρατηγικής είναι ίσως το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό κλισέ στον δημόσιο διάλογο. Την ζητούν οι πάντες, αλλά δεν έρχεται ποτέ. Φυσικά, εάν ρωτήσεις έναν προς έναν τους ενήλικους Έλληνες τι εστία εθνική στρατηγική μάλλον θα σου δώσουν διαφορετικές απαντήσεις. Στα δε πολιτικά κόμματα, εν όψει εκλογών και στο πλαίσιο του «προγράμματος», τους πήρε ο πόνος να δουν τι θα πουν για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Η όλη διαδικασία ξεχειλίζει από παθογένεια… Γράφει ο ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΗΓΗ: SLpress Και μόνο το γεγονός ότι κάθε λίγο και λιγάκι μαζεύονται ειδικοί και «ειδικοί» στα κόμματα για να καταρτίσουν το πρόγραμμα στον ευρύτερο τομέα της εθνικής ασφάλειας, συνηγορεί στο ότι το φτιάχνουν έτσι για να υπάρχει. Για να διαβάσουν οι υποψήφιοι σωτήρες του έθνους τις κατά κανόνα «ξύλινες» κοινοτοπίες και να ακούγονται σαν πολιτικά αηδόνια, πείθοντας το πόπολο ότι είναι ο

'' (...) Η γλώσσα των κομματανθρώπων δεν άλλαξε ούτε στη διάρκεια του εφιάλτη των τελευταίων δέκα χρόνων. Η καταστροφή της οικονομίας, ο διεθνής διασυρμός της χώρας, η εφιαλτικών διαστάσεων ανεργία, το ποσοστό του πληθυσμού το βυθισμένο, μέρα - νύχτα, στο μαρτύριο της ανέλπιδης στέρησης. Αλλά και ο αδιάκοπος τρόμος από την κατάλυση κάθε προστασίας του πολίτη, την παρανοϊκή ασυδοσία  μπαχαλάκηδων», ληστρικών συμμοριών αδίστακτων σε κακουργήματα, «αντικρατιστών» που ρημάζουν κάθε βράδυ την πρωτεύουσα και ρεζιλεύουν καθημερινά την αστυνομία, τους νόμους, το τάχα και δικαιικό μας σύστημα. Κι ακόμα, ο συνεχής και διεθνής διασυρμός του ελληνικού ονόματος από την τουρκική, τη σκοπιανή, την αλβανική ιταμότητα – όλα αυτά είναι για τους επαγγελματίες της εξουσίας μόνο αφορμή φτηνιάρικης, κουτοπόνηρης δημοκοπίας.    Ισως δεν υπάρχει άλλη κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα στη χώρα μας που να εμφανίζει τόσα συμπτώματα εξευτελιστικής χρεοκοπίας της ανθρώπινης ποιότητας, τέτοια αναξιοπρέπεια

Ένα χρόνο μετά το ακυρωμένο δημοψήφισμα επί ακύρου ερωτήματος,  πανελλήνια ρεκόρ κλειστού στίβου (ψέματος) και ανοιχτού στίβου (αυταπάτης) καταρρίπτονται καθημερινά . Τα συγκυβερνώντα κόμματα έχουν εφαρμόσει το πλέον αυστηρό μνημόνιο λιτότητας που δήθεν θα ακύρωναν, έχουν αυξήσει ό,τι φόρους θα μείωναν, έχουν περικόψει ό,τι συντάξεις θα αύξαναν, έχουν ξεπουλήσει κι υποθηκεύσει ό,τι δημόσια περιουσία δε θα απεμπολούσαν ποτέ μα ποτέ, έχουν κάνει ό,τι ακριβώς απαξίωναν - και χειρότερα. Στον ίδιο χρόνο, η αξιωματική αντιπολίτευση απέκτησε ολόφρεσκη ηγεσία - μονάχα πολύ πρόσφατα, μόλις από το 1860, ελέγχει τα ελληνικά πράγματα η αξιαγάπητη οικογένεια. Με ολόφρεσκους αντιπροέδρους και με υποσχόμενη επανίδρυση για το όνειδος της κομματικής νεολαίας. Το (επ)ανερχόμενο κόμμα ζητά την άμεση παραίτηση της κυβέρνησης (όπως ακριβώς ζητούσε ο Σύριζα πρόπερσι), αλλά δεν έχει ακόμα πρόγραμμα.  Εννοώ κοστολογημένο πρόγραμμα, όχι φυλλάδια ή παραγγελιές Twitter . Αποζητά απεγνωσμένα ιδέες από του

Ευχαριστώ πολύ όσους συνεχίζουν να διαφωνούν  με τις 10 προτάσεις   που   έκανα πρόσφατα , προτείνοντας επιχειρήματα για βελτιώσεις και ευελπιστώ να επεξηγήσω λεπτομερέστερα τις θέσεις μου. Συμπάσχω όμως με τους επικριτές ακόμα κι όταν στερούνται επιχειρημάτων. Π.χ. φοιτητοπατέρας με δεκαετή θητεία στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με βαθμολόγησε με μηδέν εις διπλούν («ΜΗΔΕΝ, κύριε καθηγητά, ΜΗΔΕΝ»). Στεναχωρήθηκα πολύ, γιατί περίμενα με απαντοχή τρία μηδενικά, όχι μόνο δύο, όταν παραδέχτηκα ότι εμπνέομαι από τον ΘουΒου 000.   Από την ακατάσχετη ροή του λόγου, υπέθεσα ότι πρόκειται για οπαδό αριστερόστροφου μηχανισμού, όμως στo διαδίκτυο διαπίστωσα ότι διετέλεσε πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Αργολίδας . Λατρεύω την πανέμορφη Αργολίδα. Είμαι τόσο αστοιχείωτος στα κομματικά, που όταν προσπαθώ να ψυχανεμιστώ σε ποιο κόμμα ανήκει κάποιος, πέφτω συνεχώς έξω . Όμως μάλλον το ίδιο συμβαίνει πλέον και στους περισσότερους ψηφοφόρους. Δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι ψήφισαν. Όσοι νόμιζαν ότι ψήφισαν ριζοσπαστική

Το ωραίο είναι ότι η Νέα Δημοκρατία που έχωνε στο κράτος τα δικά της παιδιά από παράθυρα και χαραμάδες και το 2009 ξινίζεται τώρα που τους ξηλώνουν οι αριστεροί... Το δε κωμικό ότι μιλάει και το ΠΑΣΟΚ που διόριζε αφισοκολλητές ως κρατικούς βιομηχάνους. Τι να κάνει, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ τους συντρόφους; Να τους βάλει να δουλέψουν; Δεν σφάξανε.  Βόλεψε η Αναγνωστοπούλου τα ανιψάκια της σε δύο υπουργεία και ξαφνιάστηκαν στην αντιπολίτευση... Και με το δίκιο τους...  Γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχωναν στο κράτος πρασινοφρουρούς και το κακό συναπάντημα οι αγορές δανείζανε την Ελλάδα.  Τους φάνηκε περίεργο που και ο Φίλης έστρωσε κόκκινο χαλί για να περάσει το κόμμα στα κρατικά σχολεία με συνεντεύξεις δύο απλών ερωτήσεων "...πιστεύετε στον ΣΥΡΙΖΑ; Θα συνεχίσετε να τον πιστεύετε και μετά τον διορισμό;"  Που είναι λοιπόν το πρόβλημα κύριοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και μιλάτε για σκάνδαλα διορισμών του έτσι θέλω και έτσι κάνω... από τον ΣΥΡΙΖΑ;  Στο