IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τι σημαίνει η σύγκρουση Πάπα-Πομπέο. Οι δύο πλευρές παρουσίασαν τις εκατέρωθεν απόψεις σε πνεύμα "σεβασμού, ανοικτού διαλόγου και εγκαρδιότητας”. Κοινώς δεν βρήκαν και πολλά σημεία επαφής. Τουλάχιστον αυτή η ερμηνεία προκύπτει από τις δηλώσεις του εκπροσώπου της Αγίας Έδρας, Ματέο Μπρούνι σχετικά με τη συνάντηση που είχε την Πέμπτη στη Ρώμη ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικλ Πομπέο με τον οιονεί ομόλογό του καρδινάλιο Πιέτρο Παρολίν και τον άμεσο βοηθό του τελευταίου, τον Γραμματέα για τις σχέσεις με τα κράτη, αρχιεπίσκοπο Πολ Γκάλαχερ. Αποτελεί άλλο ένα "κατόρθωμα” της αμερικανικής διπλωματίας επί Πομπέο το γεγονός ότι οι σχέσεις με την Αγία Έδρα γνωρίζουν τριβές. Το αποδεικνύει άλλωστε αυτό η επιλογή του Πάπα Φραγκίσκου να ακυρώσει (σε αυστηρή εκδοχή του πρωτοκόλλου, εφόσον ο Πομπέο δεν αποτελεί αρχηγό κράτους) την συνάντησή του με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οι λόγοι για την υποβάθμιση της επίσκεψης Πομπέο στο Βατικανό είναι δύο: σε πρώτο επίπεδο, ο Πάπας δεν θα

(...) η ανέξοδη  «αντικαπιταλιστική » ρητορεία του Ποντίφικα δεν ξεφεύγει, στο διά ταύτα, από τα παμπάλαια στερεότυπα της φιλανθρωπίας (...) Η παράδοση θέλει τις κάμερες της διεθνούς δημοσιότητας να στρέφονται, τις τελευταίες ημέρες κάθε χρόνου, προς το Βατικανό. Ο εορτασμός των Χριστουγέννων, η Πρωτοχρονιά, η εποχική έξαρση της φιλανθρωπίας, οι αναπόφευκτες σκέψεις για τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, ευνοούν την εστίαση της προσοχής στον Προκαθήμενο της ισχυρότερης χριστιανικής Εκκλησίας. Η φετινή χρονιά, η οποία σημαδεύτηκε από την εκλογή ενός νέου Ποντίφικα υπό εντελώς ασυνήθιστες συνθήκες (μετά την παραίτηση του προκατόχου του, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά ύστερα από 700 χρόνια), δεν αποτέλεσε βέβαια εξαίρεση. Το αμερικανικό περιοδικό ΤΙΜΕ ανακήρυξε τον Πάπα Φραγκίσκο «πρόσωπο της χρονιάς » και «Πάπα του λαού », αναγνωρίζοντάς του ταπεινότητα και γνήσια ευαισθησία για τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους στη σύγχρονη κοιλάδα τ

(...) Μέσα   σε   δέκα   μήνες  αυτός ο Πάπας (που αν είναι  ειλικρινής , έχει βάλει το κεφάλι του στον  ντορβά ) φέρεται σαν να θέλει να κάνει την Καθολική Εκκλησία οπαδό και πρόμαχο της «Λαϊκής Θεολογίας». Ζητά  δικαιοσύνη ,  διαφάνεια ,  ελευθερία . Υπερασπίζεται το  αυτεξούσιο  της  γυναίκας . Δεν αφήνει σε χλωρό κλαδί την  παγκοσμιοποίηση  και τη  νέα   τάξη , ρηγματώνει την  ενιαία   σκέψη . Κάθεται και γράφει « εγκυκλίους » τις οποίες διαβάζουν οι ιερείς  κάθε   Κυριακή  σε ένα εκκλησίασμα  1,5 δισ.  πιστών! Που ακούνε τα ανήκουστα. (...) Αν   όλα   αυτά  δεν είναι ακόμα μια « ροκιά » του συστήματος, προκειμένου να  απορροφήσει  τρέχουσες και κυρίως μελλοντικές εντάσεις (ενδεχομένως  βιβλικών διαστάσεων ), είναι μια ρωγμή στους «μεγάλους σταυρούς» των μαφιόζων πάσης φύσεως,  παράνομων  και  θεσμικών . Ενα χτύπημα κατά των  μεγαλόσχημων  κάθε είδους, τραπεζών, εταιρειών, μονοπώλιων και πολυεθνικών. Ο Πάπας περνάει  γενεές   δεκατέσσερις  τον  καπιταλισμό  που γεννάει την 

Η παραίτηση του πάπα Bενέδικτου του 16ου αντιμετωπίστηκε, στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις, περίπου όπως και ο γάμος, το διαζύγιο ή το ατύχημα μιας επιφανούς δημοσιότητας. Oλίγον και ως αίνιγμα, «γαργαλιστικού» ενδιαφέροντος, για τα αίτια της παραίτησης: Aν εξαναγκάστηκε ο πάπας να παραιτηθεί κάτω από το βάρος σκανδάλων, αν η παραίτηση ήταν παραδοχή αδυναμίας να αντιμετωπιστούν προβλήματα που καταρρακώνουν το διεθνές κύρος του Pωμαιοκαθολικισμού – και άλλα «πικάντικα» παρόμοια. Στο πολιτισμικό «παράδειγμα» της Nεωτερικότητας, του «τρόπου» της ζωής μας σήμερα, όλα λειτουργούν και κρίνονται με βάση τα ποσοτικά (μετρητά) μεγέθη εντυπωσιασμού. O εντυπωσιασμός είναι εμπορεύσιμο είδος, μετριέται (με ποσοστά θεαματικότητας, ακροαματικότητας, αναγνωσιμότητας, αναγνωρισιμότητας κ.λπ.), που θα πει: αντισταθμίζεται με χρήμα – η πώληση εντυπώσεων μπορεί να αποφέρει κέρδη μεγάλης βιομηχανικής μονάδας ή διεθνοποιημένης εμπορικής επιχείρησης. Tο πιο επικίνδυνο: Zώντας επί χρόνια και