IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τις διαπραγματεύσεις μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτικών οργανώσεων προσπαθεί να αναζωογονήσει ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ Βρυξέλλες, Αποστολή Τον κοινωνικό διάλογο - δηλαδή, τις διαπραγματεύσεις μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτικών οργανώσεων - προσπαθεί να αναζωογονήσει ο  Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ  30 χρόνια μετά την έναρξή του σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο πρόεδρος της Επιτροπής παρουσίασε με τυμπανοκρουσίες την επανέναρξη του κοινωνικού διαλόγου την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, όμως τα συνδικάτα, αν και χαιρετίζουν την κίνηση αυτή που είναι απολύτως απαραίτητη σε καιρό κρίσης, εκφράζουν την ανησυχία ότι ο διάλογος ενδέχεται να εξαντληθεί σε μια - χρήσιμη - ανταλλαγή απόψεων και να μη μεταφραστεί σε συγκεκριμένα μέτρα. Σε έκθεση που έδωσε αυτή την εβδομάδα στη δημοσιότητα η Επιτροπή για τη διετία 2013-14 είναι εμφανές ότι η Ελλάδα είναι το κράτος-μέλος ανάμεσα στα 28 όπου οι εργασιακές σχέσεις έχουν πληγεί (μακράν) περισσότερο από την κρίση. Το 2008 το 85% των ελλήνων εργαζομένων (ι

(...) Η εργασία βρίσκεται υπό καθεστώς «τρόμου και αθλιότητας». Χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με τις κατακτήσεις που αποτυπώνονταν στο εργατικό δίκαιο κατακρεουργημένες, οι εργάτες και οι εργαζόμενοι, οι γεωργοί με μικρή ιδιοκτησία, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροεπιχειρηματίες υφίστανται την «οικονομία της φρίκης» με όλο και πιο βάναυσο τρόπο. (...) Τα κανόνια της προπαγάνδας από τα χρόνια της ψεύδους ευμάρειας ως τα χρόνια της ξεδιάντροπης σκλαβιάς βαράνε συστηματικώς την προσωπικότητα και τον ψυχισμό του εργαζόμενου. Τον γεμίζουν κόμπλεξ. «Μαζί τα φάγαμε». «Λαϊκιστή». «Εσύ φταις για τη χρεωκοπία της μεταπολίτευσης». Πρόκειται για μπαράζ άνευ προηγουμένου. Μόνον που αυτό το μπαράζ σπάει τη ραχοκοκαλιά της χώρας, οδηγεί στην κατάρρευση της κοινωνίας, ακόμα και στον διαμελισμό της πατρίδας. Αυτοί που έχουν σκλαβώσει τον λαό, τον έχουν ταυτοχρόνως αφοπλίσει. Γκαουλάιτερς της δεκάρας και Κουίσλινγκς, αμολάνε δεκάρικους υπέρ του έθνους, λένε ότι διαπραγματεύονται, ενώ δέχονται μόνο

Μετά την υπογραφή του μνημονίου οι κυβερνήσεις της χώρας εφαρμόζουν αυτά που συμφώνησαν με τη βεβαιότητα της μη εφαρμογής, είτε μέσω αναβολών είτε με την εκπαραθύρωση των ρυθμιζομένων από τις εφαρμοστικές εγκυκλίους. Συνεπεία αυτού, οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις είναι «ονομαστικές» και ελάχιστα ακουμπάνε στην καθημερινότητα των πολιτών.  Το μόνο που είναι πραγματικά πραγματικό είναι η μείωση των εισοδημάτων και των συντάξεων. Η Ελλάδα, είναι πλέον χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού και είναι αυτό το αποκλειστικό συγκριτικό της πλεονέκτημα. Ούτε η τεχνολογία, η ποιότητα του εργατικού δυναμικού, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, ή η διευκόλυνση των επενδύσεων.  Αποκλειστικά και μόνο το φθηνό εργατικό δυναμικό. Και ας είναι το κόστος ενέργειας 60% υψηλότερο από το μέσο ευρωπαϊκό. Και ας είναι το κόστος χρήματος 300% υψηλότερο από τη Γερμανία. Και ας καταδυναστεύεται η οικονομία από ολιγοπωλιακές και ολιγαρχικές διατάξεις. Η απομείωση του κόστους εργασίας θα αναπληρώνει κάθε εκτρ

"" «είναι δηλωμένοι για ημιαπασχόληση κυρίως στα ξενοδοχεία, αλλά δουλεύουν τουλάχιστον 8ωρο. Ο νόμος μας έχει δεμένους χειροπόδαρα. Αν διαπιστώσω παράβαση ωραρίου κατά τον έλεγχο, ο εργοδότης έχει δικαίωμα να δηλώσει αλλαγή ωραρίου εργασίας τις επόμενες 48 ώρες. Εκεί πατάνε όλοι και παρανομούν. Ούτε τα εκκαθαριστικά της μισθοδοσίας δε μπορώ να ελέγξω -συνήθως οι εργαζόμενοι δεν τα έχουν μαζί τους-, αν και γνωρίζω ότι οι περισσότεροι εργοδότες καταθέτουν τα μισά ως μισθοδοσία στην τράπεζα και τα άλλα μισά τα δίνουν στο χέρι μαύρα, για να αποφύγουν τις εισφορές.. "" Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη για την Εφημερίδα των Συντακτών   «Μέχρι τα Χριστούγεννα θα σας έχουμε πεθάνει»   Από το εξαθλιωμένο ημερομίσθιό τους θα πληρώσουν δέκα εργαζόμενοι σε βιοτεχνία στη Σητεία το πρόστιμο που επέβαλε η επιθεώρηση εργασίας στον εργοδότη τους, γιατί απασχολούσε δύο ανασφάλιστες εργαζόμενες.  Η ανώνυμη καταγγελία εργαζόμενης στη βιοτεχνία ζαχαρωδών προιόντων Κουβ

Σκίτσο τoυ Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ «Είμαστε κράτος.Υπάρχει πλαίσιο και νομοθεσία. Οποιος εργαζόμενος αισθάνεται ότι καταπατoύνται τα δικαιώματά του μπορεί να απευθυνθεί στο υπουργείο». Στον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση χρωστάμε αυτά τα παρηγορητικά και παραινετικά λόγια. Τα είπε σε τηλεοπτική εκπομπή προχθές βράδυ. Καλοσύνη του, βέβαια, που αποδέχτηκε ότι υπάρχει κάποια απορρύθμιση στο εργασιακό περιβάλλον, ότι υπάρχει και εργασία μαύρη, ανασφάλιστη, απλήρωτη. Μόνο που η θεραπευτική του μέθοδος φαίνεται εξίσου υπεύθυνη και αποτελεσματική με την πρόταση του κ. Σημίτη, σε άλλους καιρούς, όταν είπε το περίφημο « όποιος έχει στοιχεία, να πάει στον εισαγγελέα». Η πολιτεία, τα υπουργεία και οι μηχανισμοί τους δεν επιτρέπεται να βολεύονται στον ρόλο ενός κυτίου παραπόνων ή καταγγελιών. Αυτή τη δουλειά την έχουν αναλάβει όσα κανάλια λειτουργούν σαν υποδοχείς της κοινωνικής αγανάκτησης ή απόγνωσης, που τη χρησιμοποιούν σαν όπλο στον πόλεμο της θεαματικότητας. Ο υπουργός γνωρίζει (ή οφείλει να γνωρ

ξαναγράφουν το εργατικό δίκαιο ... Νέο καθεστώς στους όρους αμοιβής και εργασίας για δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους και νέα συναλλακτικά ήθη - όπως την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών με καθυστέρηση έως και 3 μηνών (!) - δημιουργούν οι επιχειρησιακές συμβάσεις που μαζικά υπογράφονται εν μέσω της ύφεσης και με την επίκληση της δύσκολης οικονομικής κατάστασης των επιχειρήσεων. Η εξαήμερη απασχόληση (με κατάργηση του πενθήμερου ), τα «ευέλικτα» ωράρια είτε συλλογικά είτε με ατομική συμφωνία , η «εκ περιτροπής» εργασία (4ήμερα και 3ήμερα σε επιχειρήσεις που βρίσκονται σε κρίση ), η « εξαφάνιση» επιδομάτων και «έξτρα» παροχών τις οποίες προέβλεπαν οι κλαδικές συμβάσεις και οι μειώσεις μισθών έως τα επίπεδα του εκάστοτε νομοθετημένου μισθού ή ημερομισθίου, για όλες τις ειδικότητες και ανάλογα με την ηλικία και τη διάκριση υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη, κυριαρχούσαν, έως τις αρχές Νοεμβρίου, στις περισσότερες από τις 368 επιχειρησιακές συμβάσεις που συνολικά έχουν υπογραφε

X.TOΛΙΑΔΗΣ Την ώρα που το υπουργείο Εργασίας θέτει υπερφιλόδοξους στόχους για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής μέσω του ελέγχου της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, το αρμόδιο όργανο, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, καταρρέει και η αγορά εργασίας μετατρέπεται σε πραγματική ζούγκλα. Τουλάχιστον ένα στους τρεις εργαζόμενους είναι απλήρωτος για διάστημα άνω των τεσσάρων μηνών. Στο  30% εκτιμάται η «μαύρη» - ανασφάλιστη εργασία, ενώ οι  «τυχεροί» εργαζόμενοι, βλέπουν τους μισθούς τους τα τελευταία χρόνια να μειώνονται σωρευτικά κατά 27%-35%, ή κατά 41 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2009. Την ίδια στιγμή οι απασχολούμενοι μετατρέπονται σε «απασχολήσιμους»,  οι ατομικές συμβάσεις είναι καθεστώς, όπως και οι μετατροπές συμβάσεων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής, ενώ η ανεργία παραμένει σε δραματικά υψηλά επίπεδα. Τελευταίο και ενδεικτικότερο «κρούσμα» ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, είναι πέντε συμβάσεις που υπεγράφησαν σε κλάδους όπως η φύλαξη (σεκιούριτι) και η καθαριότητα, και προβ

 Bαγγέλης Παπαβασιλείου Χρήστος Τολιάδης Τυγχάνει να γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα από τον χώρο, οπότε διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί, ήμασταν σε θέση να επιβεβαιώσουμε ότι ο συγγραφέας έχει δίκιο και σίγουρα δεν υπερβάλλει. Μπορεί το επιχείρημα που προσφέρει ο νόμος «προσφοράς και ζήτησης» όντως να «σαλπίζει» υποχώρηση για τα αποκαλούμενα ως «εργασιακά δικαιώματα», όμως υπάρχουν και κάποια ηθικά όρια, που ο καθένας βάζει στον εαυτό του. Και όπως φαίνεται, στην περίπτωση τουλάχιστον που περιγράφεται παρακάτω, στο συγκεκριμένο «μαγαζί» η κατάσταση θυμίζει λίγο αυτή με τα προσχολικής ηλικίας παιδάκια στη διάθεση πολυεθνικών στα πιο φτωχά τμήματα της Ασίας. Θα ενδιαφερόταν άραγε η επώνυμη και γνωστή στους «παροικούντες» μητρική εταιρία, εάν δημοσιοποιηθούν οι επώνυμες καταγγελίες; Ποιος ξέρει. Ορισμένοι είναι εξαιρετικά χοντρόπετσοι. Ακολουθεί το απόλυτα αληθινό άρθρο. ΠΗΓΗ: « http://antifasistiko.wordpress.com », διότι η έννοια του φασισμού μπορεί να δεχθεί πολλ