IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οταν ο Καταλανός τροβαδούρος Τζουζέπε Τέρο διάβηκε μια μέρα του 1993 την πύλη του Αγίου Ορους, δασκαλεμένος από τον φίλο του αρχιτέκτονα Φαίδωνα Χατζηαντωνίου για το πού θα πάει και πώς πρέπει να συμπεριφερθεί, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα ερχόταν αντιμέτωπος με τις αμαρτίες των συμπατριωτών προγόνων του τον Μεσαίωνα. Με το που πέρασε την πόρτα μιας μονής και είπε στον αρχοντάρη, τον επί των δημοσίων σχέσεων ας πούμε, ότι είναι Καταλανός, εκείνος εξαγριώθηκε και του ζήτησε να τα μαζέψει και να εγκαταλείψει αμέσως το μοναστήρι. Για τον εξαγριωμένο καλόγερο –και όχι μόνο– «Καταλανός» σήμαινε το απόλυτο κακό, εξαιτίας των μεγάλων καταστροφών και των λεηλασιών που είχαν διαπράξει στις αρχές του 14ου αιώνα στο Αγιον Ορος οι μισθοφόροι από την Ιβηρική χερσόνησο. Σοκαρισμένος, ο καλλιτέχνης επέστρεψε στην πατρίδα του και, όταν αργότερα ο επιστήθιος φίλος του, ποιητής Κάρλες Ντουάρτε, ανέλαβε το πόστο του γενικού γραμματέα της καταλανικής κυβέρνησης, ο Τέρο τον έπεισε πως έπρεπε

Ν.Σαντοριναίος -Προσωπογραφία μοναχού Mια φαινομενικά «άσχετη ιστορία»: ονοματολάτρες, βατοπεδινά δικαιώματα, ισλανδικές βόλτες ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ petefris@ otenet.gr Η Ελλάδα, ελευθερώνοντας το Αγιον Ορος το 1912, βρίσκει τους πολυάριθμους Ρώσους μοναχούς σε αναστάτωση. Είναι χωρισμένοι σε « ονοματολάτρες » (Imiaslavtsy) και «ονοματοδιώκτες » (Imiabortsy). H ελληνική επικράτηση στο Αιγαίο τούς ενοχλεί. Μισού αιώνος αγώνες, διπλωματικές και στρατηγικές κινήσεις πάνε στράφι. Αγωνίστηκαν να γεμίσουν τον Αθωνα πεπαιδευμένους, αφοσιωμένους καλόγερους, ξόδεψαν τεράστια ποσά σε χρήματα, υπηρεσίες και εξοπλισμό (ακόμη και ειδική ταχυδρομική υπηρεσία διέθεταν στον Αθω από το 1910) και τώρα, ένα βιβλίο με τίτλο Na Gorakh Kavkaza (« εκ του Ορους Καυκάσου»), που έγραψε ένας μεγαλόσχημος μοναχός που έζησε ως στάρετς στα βουνά, δημιούργησε μέγα σχίσμα στη Ρώσικη Εκκλησία. Ονοματολάτρες Ο συγγραφέας του βιβλίου Ιλαρίων υποστήριζε, απλά, αυτό που περιείχε τόσο ο πλα