IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γυναίκες που κατάφεραν να ξεφύγουν από την Μπόκο Χαράμ, τη τζιχαντιστική οργάνωση της Νιγηρίας, αφηγούνται τις ιστορίες τους και τον τρόπο με τον οποίο η οργάνωση τις χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες βόμβες σε «αποστολές αυτοκτονίας»... Όταν οι μαχητές της Boko Haram απήγαγαν την 17χρονη Νάντια και την πήγαν στο στρατόπεδό τους, ο διοικητής τους την παρατήρησε αμέσως. Περίμενε με δεκάδες άλλες απαχθείσες γυναίκες μπροστά του, ακούγοντας τη διάλεξή του. Όταν, λίγα λεπτά αργότερα, ο διοικητής διέταξε τους άντρες του να πάρουν τη Νάντια στο σπίτι του, ρώτησε: «Γιατί μόνο εγώ;». Δίχως να πάρει απάντηση, οι άνδρες την οδήγησαν στο σπίτι του διοικητή. Ο διοικητής, του οποίου το όνομα δεν έμαθε ποτέ, «ήταν βρώμικος, άσχημος, σκοτεινός και είχε γενειάδα. Είχε πολλά μαλλιά στο κεφάλι του σαν τρελός», θυμήθηκε η Νάντια. Και την ήθελε ως δεύτερη γυναίκα. Τρεις μήνες αργότερα, η Νάντια ξύπνησε ένα πρωί για να βρει το σώμα της να είναι δεμένο με εκρηκτικά. Την είχαν σύρει σε ένα άλλο μέ

Aisha Bakari Gombi Η Αίσα Μπακάρι Γκόμπι , γνωστή στη Νιγηρία και ως «βασίλισσα του κυνηγιού», κάποτε κυνηγούσε αντιλόπες. Σήμερα, κυνηγά μαχητές της Μπόκο Χαράμ. Διαβάστε ακόμα: Η «Κυρά του Θανάτου». Επικηρυγμένη και κυνηγημένη απ΄όλους η καλλονή, ελεύθερη σκοπευτής και τρόμος των Τζιχαντιστών Η 38χρονη Νιγηριανή μεγάλωσε στο δάσος της Σαμπίσα, σε ένα μικρό χωριό ονόματι Νταγκού, στο οποίο εισέβαλαν πριν από δύο χρόνια οι ακραίοι ισλαμιστές. Οι πολεμιστές εγκατέλειψαν την περιοχή αφήνοντας πίσω τους νεκρούς και  παίρνοντας μαζί τους νεαρά κορίτσια ως λάφυρα . Ανάμεσα σε αυτά βρισκόταν και η αδελφή της Αίσα και η τελευταία ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση. «Η Μπόκο Χαράμ με γνωρίζει και με φοβάται», τονίζει. Σύμφωνα με τον Guardian , η Αίσα, αν και μουσουλμάνα, ακολουθεί τις αρχαίες αφρικανικές θρησκευτικές παραδόσεις. Στο «κυνήγι» των εξτρεμιστών, εκτός από το όπλο, φέρνει μαζί της για φυλαχτό και ένα μαντζούνι. Με με τους άνδρες συμπολεμιστές της, που την

730 μέρες μετά, απελπισμένες και αδύναμες. Ελπίζουν ακόμα σε ένα θαύμα. Τα απαχθέντα κορίτσια του Τσιμπόκ και οι οικογένειές τους αξίζουν κάτι καλύτερο. Στη δεύτερη επέτειο της  απαγωγής και εξαφάνισης  των 276 εφήβων από μια πόλη στα βορειοανατολικά της Νιγηρίας, φαίνεται πως όλοι πράξαμε ελάχιστα για να διασφαλίσουμε την επιστροφή τους. Τα κορίτσια, που κάποτε μελετούσαν σκληρά στο σχολείο τους, είναι τώρα σύμβολο της προφανούς αδυναμίας μας να προστατεύσουμε τις ζωές αυτών των νέων ανθρώπων. Το που ακριβώς βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα κορίτσια -τα οποία ηλικιακά πιστεύουμε πως βρίσκονται μεταξύ 16 και 18 ετών- δεν είναι ξεκάθαρο. Το 2015, ο νιγηριανός στρατός  είπε  πως είχε απελευθερώσει εκατοντάδες γυναίκες και κορίτσια που ήταν αιχμάλωτες της Μπόκο Χαράμ, παρόλα αυτά ανάμεσά τους δεν υπήρχαν τα κορίτσια του Τσιμπόκ. Δεν έχουν μείνει και πολλά από το Σχολείο των κοριτσιών στο Τσιμπόκ, στα βορειοανατολικά της Νιγηρίας, όπου η Μπόκο Χαράμ απήγαγε 276 κορίτσια

Το ταξίδι για τη Γιόλα, την πρωτεύουσα της επαρχίας Ανταμάουα, στη ΒΑ Νιγηρία, διαρκεί δύο μέρες. Σκουρόχρωμα χωράφια με χαμηλή βλάστηση εναλλάσσονται με πετρώδεις εκτάσεις. Κωνικά βουνά ρίχνουν την σκιά τους στο δρόμο για να βρεθείς ξανά στην επόμενη στροφή σε ένα γυμνό αφιλόξενο τοπίο. Εδώ τα χωριά έχουν το χρώμα της πέτρας και την μονοτονία σπάνε μόνο τα πολύχρωμα μαντήλια των γυναικών. Ο δρόμος είναι κακοτράχαλος και γεμάτος λακκούβες. Σχεδόν κάθε 100 μέτρα οπλισμένοι στρατιώτες μας κοιτάζουν βλοσυρά. Σε κάθε check point κρύβω τη μηχανή κάτω από το κάθισμα μου. Ο Φέμι, ο οδηγός, μου λέει πως πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουμε στην Τζός το μεσημέρι αν θέλουμε να είμαστε στο Γκόμπε πριν βραδιάσει. Όμως οι ουρές στα check points μοιάζουν ατελείωτες. Στην Τζος η παρουσία του στρατού είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μόλις πριν 3 μήνες δυο μέλη της Μπόκο Χαράμ μπήκαν στην κεντρική αγορά και σκότωσαν 40 άτομα. Η κυβέρνηση διπλασίασε τις στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή χωρίς επιτυχία. Ο