IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Φως στο αόρατο και απρόσιτο  εξουσιαστικό σύστημα. Ο Τσουκαλάς καταθέτει μιαν εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή στη συγγραφή αυτού του καινούργιου κοινωνικοπολιτικού «λεξικού», στην αναγκαία δηλαδή ανανέωση του κριτικού στοχασμού για την κοινωνία και την παγκόσμια πραγματικότητα. Με το νέο βιβλίο του «Ο αόρατος Λεβιάθαν» (Πόλις 2020) ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς αναλύει και ερμηνεύει τους κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς μετασχηματισμούς που καθόρισαν την εξέλιξη των δυτικών κοινωνιών. Φωτίζει έτσι τις μεγάλες ιστορικές διαδικασίες που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Το διάβημά του είναι τολμηρό, ιδιαίτερα απαιτητικό και φιλόδοξο. Ο Τσουκαλάς έχει επίγνωση των υψηλών απαιτήσεων και των μεγάλων δυσκολιών με τις οποίες αναμετριέται. Σήμερα, σημειώνει, «είναι ίσως εξίσου δύσκολο να προσπαθούμε να "καταλάβουμε" τον κόσμο όσο είναι και να τον"αλλάξουμε"». Πράγματι, κάθε σοβαρή προσπάθεια ανάλυσης και κατανόησης της

 Γαλλία:  Σοκ από τη λευκή ψήφο - Το υψηλότερο ποσοστό από το 1969. Περισσότερα από 4,2 εκατομμύρια τα λευκά και άκυρα το 9% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.   Περισσότεροι από 4,2 εκατομμύρια Γάλλοι ψηφοφόροι οι οποίοι συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία του β' γύρου για την εκλογή νέου προέδρου της χώρας έριξαν λευκό ή άκυρο στην κάλπη, προκαλώντας ηλεκτροσόκ στον πολιτικό κόσμο της χώρας. Κι αυτό, διότι το ποσοστό 9% που προσεγγίζει αυτή η ψήφος διαμαρτυρίας ή και απόρριψης και των δύο -θεωρητικά "αντισυστημικών"- υποψηφίων είναι το υψηλότερο από το 1969, οπότε και τα λευκά και άκυρα είχαν φθάσει το 6,4%. Ήδη, τα επιτελεία των κομμάτων προσπαθούν να αναλύσουν αυτή την ψήφο και να δουν πώς μπορούν να αντιστρέψουν την τάση. (πηγή εικόνας: AFP/Γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών) http://www.topontiki.gr/article/219914/gallikes-ekloges-sok-apo-ti-leyki-psifo-ypsilotero-pososto-apo-1969 8/5/2017  Γαλλία: Περισσότερα από 4,2 εκατομμύρια τα

Π​​ρώτη έκπληξη ήταν η διεθνής κινητοποίηση, σωστή φρενίτιδα προπαγανδιστική, προκειμένου να επηρεαστεί η δημοψηφισματική ετυμηγορία των Bρετανών και να αποτραπεί το Brexit. Ποτέ άλλοτε ο διεθνής Tύπος και τα παγκοσμιοποιημένα ηλεκτρονικά MME δεν είχαν εμφανίσει, σε τέτοια έκταση και ένταση, συντονισμό άψογα οργανωμένο, για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη (τους πολίτες) συγκεκριμένης χώρας σε συγκεκριμένη προτίμηση. Kυρίως πλεόνασαν οι απειλές, καταιγισμός διαβεβαιώσεων για εφιαλτικές συμφορές που ανέμεναν τους Bρετανούς, αν ψήφιζαν την αποχώρησή τους από την E.E. Oπως και χαλκευμένες δημοσκοπήσεις για την ψυχολογική παραπλάνηση των ψηφοφόρων. Aκολούθησε η εκλογή προέδρου των HΠA. Kαι πάλι ο διεθνής («έγκυρος») Tύπος και τα παγκοσμιοποιημένα MME είχαν επιλέξει πριν από τους Aμερικανούς για τους Aμερικανούς – το καλό και συμφέρον των πολιτών στις HΠA. Φρενίτιδα προπαγάνδας προκειμένου να εξασφαλιστεί η εκλογή της Xίλαρι Kλίντον, σίγουρης προστάτιδος της ελευθερίας των Aγορ

Γράφοντας σχεδόν πριν από 20 χρόνια, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Βρετανός ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ μίλησε για τη διάχυτη σύγχυση που επικρατεί σχετικά με το που κατευθύνεται ο κόσμος: «Σαν να είχαμε περικυκλωθεί από μια παγκόσμια ομίχλη», έγραφε. Στα τέλη του 20 ου  αιώνα, οι πολίτες του κόσμου ήταν βέβαιοι «ότι μια ιστορική εποχή τερματίζεται. Αλλά δεν γνώριζαν σχεδόν τίποτε περισσότερο» 1 . Κατά τις δύο δεκαετίες που μεσολάβησαν, παρόλο που η «νέα εποχή» συνέχισε να παίρνει μορφή, η «παγκόσμια ομίχλη»  δεν έχει ακόμα σκορπιστεί. Οι προσεγγίσεις ως προς την φύση της παγκόσμιας αλλαγής έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, εν μέσω της εκτεταμένης οικονομικής άνθησης των Ηνωμένων Πολιτειών, και όταν δεν υπήρχε κανένας σοβαρός ανταγωνιστής της παγκόσμιας αμερικανικής ισχύος, πολλοί μιλούσαν για έναν επικείμενο «δεύτερο αμερικανικό αιώνα». Αυτές οι προβλέψεις έφτασαν στο απόγειό τους έπειτα από την χρηματοπιστωτική κρίση των ασιατ