IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ντίνα Μακέιμπ-σ ε μονοπάτι της Πάτμου (σήμερα δρόμος) με τα δύο της παιδιά .   Ντίνα Μακέιμπ, αποχαιρετίζοντας μια Ελληνίδα  που είχε την αρχοντιά στάση ζωής.    «Αυτά είναι για να τα έχεις μαζί σου στην υπερατλαντική πτήση επιστροφής στην Αθήνα», μου είπε η Ντίνα Μακέιμπ, δίνοντάς μου ένα κουτί λαχταριστά γαλλικά μακαρόν στην τελευταία βόλτα στο Σέντραλ Παρκ πριν από την αναχώρησή μου. Το ύφος της είχε κάτι συνωμοτικό για τους ζαχαρωτούς χρωματιστούς δίσκους που σε βοηθούν να βγάλεις πέρα την πλήξη του ταξιδιού. «Οταν βλέπεις το σκοτεινό χάος του ωκεανού από το παράθυρο, είναι ανακουφιστικό να μασουλάς κάτι γλυκό», μου εξήγησε. Ηταν την τελευταία φορά που την είδα. Στη Νέα Υόρκη, τον Ιούνιο του 2019. Τώρα που «έφυγε», σκεφτόμουν πως αυτή η κίνησή της, συμπύκνωνε μία από τις μεγαλύτερες αρετές του χαρακτήρα της. Είχε πάντα την έγνοια του άλλου. Απλωνε ενστικτωδώς ένα αόρατο και απαλό δίχτυ προστασίας για όλους: κοντινούς και μακρινούς, οικείους και ξένους. Με διακριτικότητα και χάρη, α

  ANDREAS GURSKY Andreas Gursky  (born 15 January 1955) is a  German  photographer and professor at the  Kunstakademie Düsseldorf , Germany. [1]  He is known for his  large format architecture and  landscape colour photographs , often employing a high point of view. Gursky shares a studio with  Laurenz Berges ,  Thomas Ruff  and  Axel Hütte  on the Hansaallee, in Düsseldorf. [2]  The building, a former electricity station, was transformed into an artists studio and living quarters, in 2001, by architects  Herzog & de Meuron , of  Tate Modern  fame. [3]  In 2010-11, the architects worked again on the building, designing a gallery in the basement. [4] Gursky was born in  Leipzig ,  East Germany  in 1955. His family relocated to West Germany, moving to Essen and then Düsseldorf by the end of 1957. [5]  From 1978 to 1981, he attended  Folkwangschule , Essen, where he is said to have studied under  Otto Steinert . However, it has been disputed that this can't really be t