IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ:    #ThisIsACoup . «Η ιστορία του πως η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστρεψε την πρώτη ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση της σύγχρονης ιστορίας» Ο Πολ Μέισον στη ''HuffPost Greece'' για το #ThisIsACoup:  Θέλαμε να πούμε όλη την ιστορία για ένα ιστορικό γεγονός για την Ευρώπη Η ιστορία ξεκινά στις 25 Ιανουαρίου του 2015. Είναι η ημέρα που, σύμφωνα με τους δημιουργούς του    #ThisIsACoup , ξεκίνησε ένας οικονομικός πόλεμος.  Το roller-coaster στο οποίο βρέθηκε η χώρα τους τελευταίους μήνες ,  η ελπίδα και η απογοήτευση των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα ντοκι μαντέρ τεσσάρων επεισοδίων από τον Πολ Μέισον και τη Θεόπη Σκαρλάτου. Ο Πολ Μέισον είναι παραγωγός, economics editor του Channel 4 (που κάλυψε εκτενώς την ελληνική κρίση όλα αυτά τα χρόνια) και αρθρογράφος του Guardian. Η Θεόπη Σκαρλάτου είναι σκηνοθέτης και freelance δημοσιογράφος. Το ντοκιμαντέρ πήρε το όνομά του από το hashtag που έγινε δεύτερο παγκοσμίως το βράδυ της 12ης Ιουλίου. Εκεί περιγρ

(...) Είναι οι εξεγέρσεις της γενιάς που κληρονομεί ένα μέλλον χειρότερο από των γονιών τους, της γενιάς των σπουδαγμένων ή υπερ-σπουδαγμένων, που όμως δεν χωράνε πουθενά: ούτε στο κάδρο της υπερανάπτυξης, ούτε στο κάδρο της χρεοκοπίας, ούτε στο κάδρο της καθυστέρησης. Εχουν σπουδάσει αρχιτέκτονες ή ιστορικοί τέχνης και θα δουλέψουν ρεψεσιονίστ ή χαμηλοϋπάλληλοι, εφόσον και όταν βρουν δουλειά, πιεζόμενοι διαρκώς να είναι ανταγωνιστικοί, ατομικιστές και πειθήνιοι, ακτήμονες και νομάδες, χωρίς δημόσιο χώρο και συλλογική συνείδηση, χωρίς καμία βεβαιότητα για το μέλλον. (...) Τυνησία, Ταχρίρ, Μαδρίτη, Αθήνα, Occupy Wall Street, Τουρκία, Βουλγαρία, Βραζιλία. Νέοι, κοπέλες, αρτίστες, twitter και smartphones, αυτοοργάνωση, ακαριαία διεθνής αλληλεγγύη, μάσκες Guy Fawkes, σφυρίχτρες, καλλιτεχνικά δρώμενα, σκληρές οδομαχίες. Απέναντί τους, δακρυγόνα, κλομπ, κανόνια νερού. Κάτι κοινό υπάρχει σε αυτό το ποτάμι που φουσκώνει εδώ, υπογειώνεται εκεί και ξεπροβάλλει πιο πέρα. Από το

(...) σε πείσμα του φιάσκου, στο οποίο κατέληξε η “success story” της Ιρλανδίας, η παταγώδης αυτή αποτυχία αποσιωπάται, μεθοδικά, όπως άλλωστε  συνέβη και  με το λάθος του ΔΝΤ στην Ελλάδα,  ώστε   η τρόικα  να μπορεί να συνεχίζει απερίσπαστη την ίδια εγκληματική πολιτική, με τις ίδιες φρούδες ελπίδες  στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο.   (...) Εντελώς πρόσφατα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωνε με φανερή ικανοποίηση ότι  ‘η Ιρλανδία αποτελεί φωτεινό παράδειγμα της επιτυχίας της πολιτικής λιτότητας», που « καθιστά  μια οικονομία ισχυρότερη από όσο πριν την υπαγωγή της στο ΔΝΤ». Στον ίδιο αστερισμό  και η επί κεφαλής του ΔΝΤ  Χριστίνα Λαγκάρντ έκφραζε τη βεβαιότητα ότι  «σύντομα θα αναγνωριστεί η επιτυχία της πολιτικής του ΔΝΤ». Δυστυχώς, όμως, η βελτίωση που εμφάνισε η οικονομία της Ιρλανδίας ήταν στιγμιαία, ενώ  στη συνέχεια βούλιαξε και πάλι στην ύφεση. Ειδικότερα, η μικρή αύξηση των εξαγωγών της, που τροφοδότησε τις θριαμβολογίες των οπαδών τής, χωρίς  όρια και

(...) Η πολιτική ενός «ασήκωτα» σκληρού νομίσματος και μιας αδιανόητης κατάργησης των μέσων πολιτικής που όλοι οι άλλοι χρησιμοποιούν εκτός της γερμανικής Ευρώπης, παραμένει απολύτως αμετάβλητη. Το μόνο που γίνεται είναι να επαληθεύεται στην πράξη η φράση του Κρούγκμαν για το ευρωπαικό πρόσωπο του τρόμου. Γιατί αυτό ακριβώς έχει καταντήσει σήμερα η «κοινή» Ευρώπη της γερμανικής διοίκησης: μια απωθητική Ευρώπη, μια τρομοκρατική Ευρώπη. Το ξέρουν, αλλά δεν τους νοιάζει. Γνωρίζουν ότι τα προγράμματά τους καταστρέφουν λαούς και χώρες, αλλά κάθε άλλο παρά τους ενοχλεί. Εκτιμούν ότι αυτό τους δίνει περισσότερη ισχύ ... Όμως, μεθυσμένοι από τη δύναμή τους και ανίκανοι να τη διαχειριστούν ακόμα και προς το δικό τους συμφέρον, φέρνουν όλο και πιο κοντά την ημέρα που το μεταπολεμικό ευρωπαικό οικοδόμημα θα αρχίσει πλέον να γκρεμίζεται. (...) Αυτοί οι άνθρωποι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες που διοικούν με σιδηρά χείρα σήμερα την Ευρώπη, μια μέρα, όχι αργά, θα γραφτούν με τα π