IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Έργο του Ανδρέα Βουρλούμη  Απόψε, την ώρα που ήρθε να την πάρει η μαμά της, η Βικτωρία σήκωσε το χέρι της με  σημάδεψε  κουνώντας μου το δάχτυλο και μου ανακοίνωσε: δεν σ’ αγαπώ γιαγιά! Φεύγω, φεύγω! Και κρεμάστηκε από το χέρι της μαμάς της.΄Ένοιωσα  κάπως αμήχανα. Εγώ, όμως, σ’ αγαπώ πολύ, πρόφτασα να της πω πριν φύγει με αποφασιστικό βήμα . Τί ήθελε να μου πει η εγγονή μου; μέχρι εκείνη την ώρα παίζαμε μια χαρά, δεν φαινόταν δυσαρεστημένη από κάτι, αν και δεν της είχα πει σε όλα ναι. Τι ακριβώς σημαίνει η αγάπη για τα παιδιά; γεννιέται μαζί τους σαν βιολογική ανάγκη κι όταν καλλιεργείται εξελίσσεται σε συναίσθημα; κι αυτό εξαρτάται από όσους τα φροντίζουμε ή είναι πολύ προσωπικό τους ζήτημα και μια ανάγκη,  που  για κάποια είναι απαραίτητη  και για άλλα  όχι και τόσο ; Κανονικά, αν αποφάσιζα εγώ πως να είναι τα πράγματα, θα έρχονταν στον κόσμο κάθε άνθρωπος με δύο μερίδια δικής του αγάπης. Ένα που θα δώσει σ’ αυτούς που θα τον αγαπήσουν κι ένα που θα πάρει από τους άλλο

Γεώργιος Ιακωβίδης «H αγαπημένη της γιαγιάς» 1893 Γριά µ’, γριά µ’ λουλουδιασµένη   Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ Χιου του Ντελακρουά ζωντάνεψε µπροστά στα µάτια µαςόταν οι γριές κατέβηκαν σε δυναµικές µαζικές κινητοποιήσεις και κατέλαβαν το λεωφορείο της γραµµής, µισή ώρα πριν αρχίσει η απεργία. Σκηνές απείρου κάλλους διαδραµατίστηκαν όταν όλες οι µαυροφορεµένες κατσικώθηκαν στο κάθισµα, κρατώντας σφιχτά την τσάντα την κατίµαυρη, µε το φόρεµα το µαύρο, µε το διαφανές καλτσάκι µέχρι το γόνατα, µε το πατούµενο το µίνιµαλ που δεν διευκρινίζει αν είναι παπούτσι που µοιάζει µε παντόφλα ή πασούµι που µοιάζει µε µποτίνι. Η ώρα ήταν 10.30, η απεργία άρχιζε στις 11 και οι γριές διεκδικούσαν το προφανές: να δουλέψουν οι οδηγοί αυτήν τη µισή ώρα και να τις πάνε σπίτι τους! Και για να εξηγούµαστε: το «γριά » δεν το λέω καθόλου απαξιωτικά. Τις λατρεύω αυτές τις γυναίκες! Τις έχω µες στην καρδιά µου, υποκλίνοµαι! Τρελαίνοµαι ότανµε σταµατάνε καµιά φορά στον δρόµο κι ενώ µου λένε την καλή τους την κο

Σταθερή αξία η Ελληνίδα γιαγιά ακόμη και στα... ξένα Μένουν σε άλλες χώρες για μήνες ή και χρόνια για να φροντίσουν τα εγγόνια τους Οσοι ταξιδεύουν συχνά τις έχουν συναντήσει σε κάποιο αεροπλάνο. Ο λόγος για τις Ελληνίδες «σούπερ» γιαγιάδες, που δεν διστάζουν να μετακομίσουν για λίγο ή πολύ σε άλλες χώρες, ώστε να στηρίξουν την οικογένεια των παιδιών τους. Καθώς όλο και περισσότεροι Ελληνες μεταναστεύουν για λόγους επαγγελματικούς στο εξωτερικό, αυξάνονται αντίστοιχα και οι μαμάδες που αποφασίζουν όψιμα να αλλάξουν τρόπο κατοικίας και ζωής.  « Δεν ξέρω λέξη αγγλικά», μου εξομολογείται μία από αυτές σε μια πτήση Λονδίνο - Αθήνα, η οποία επιστρέφει στην πατρίδα έπειτα από τρίμηνη παραμονή, «συνεννοούμαι με νοήματα» . Ωστόσο, δεν τίθεται θέμα άρνησης στις παρακλήσεις των «παιδιών». Η Ελληνίδα μάνα, την οποία εντοπίσαμε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε κάποιες ασιατικές, αναδεικνύεται σε... διαχρονική αξία. Παρ’ όλο το οργανωμένο σύστημα παιδικών σταθμών και φύλαξης