IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μαυροβούνιο, το τέλος της μονοκρατορίας του Τζουκάνοβιτς; Έπειτα από τρεις δεκαετίες οι πολίτες του Μαυροβουνίου έκαναν το πρώτο αποφασιστικό βήμα για αλλαγή πολιτικής σελίδας. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 30ης Αυγούστου υπήρξαν μεγάλο πλήγμα για το κυβερνών κόμμα DPS αυτής της μικρής βαλκανικής χώρας που, υπό τον Μίλο Τζουκάνοβιτς ,  μονοπωλεί την εξουσία από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο “Λουκασένκο των Βαλκανίων”, όπως αποκαλούν τον Τζουκάνοβιτς οι επικριτές του και η αντιπολίτευση, δεν πρέπει να είναι ευχαριστημένος με τα εκλογικά αποτελέσματα. “Πύρρειος Νίκη” του Τζουκάνοβιτς που ισοδυναμεί με ήττα Αν και το κόμμα του, το Δημοκρατικό Κόμμα των Σοσιαλιστών (DPS) βγήκε για μια ακόμη φορά πρώτο με 35,06%  (143.548 ψήφοι), εντούτοις δεν μπορεί να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των 41 εδρών (από 81 σύνολο), που απαιτούνται για να σχηματίσει κυβέρνηση. Αντίθετα τα τρία κυριότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, με βασικότερο τον “Συνασπισμό για το Μέλλον του Μαυροβ

 Ιερός πόλεμος» στο Μαυροβούνιο:  Ταυτότητα, πίστη και πολιτική. Τις τελευταίες βδομάδες το Μαυροβούνιο σπαράσσεται από έναν «ιερό πόλεμο», πίσω από τον οποίο δεν βρίσκονται μόνον πολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικά συμφέροντα, αλλά και ζητήματα ταυτότητας. Αφορμή υπήρξε ένας νόμος που ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου στις 27 Δεκεμβρίου 2019. Σύμφωνα με αυτόν το νέο νόμο, που πυροδότησε ταραχές και διαδηλώσεις σε Μαυροβούνιο και Σερβία, αλλά και σε χώρες όπου ζει μεγάλη σερβική διασπορά, «θρησκευτικά αντικείμενα και εκτάσεις που χρησιμοποιούνται από θρησκευτικές οντότητες εντός της επικράτειας του Μαυροβουνίου, τα οποία κατασκευάστηκαν ή αποκτήθηκαν με δημόσια έσοδα του κράτους ή τελούσαν υπό κρατική ιδιοκτησία μέχρι την 1.12.1918, ως πολιτιστική κληρονομιά του Μαυροβουνίου, είναι ιδιοκτησία του κράτους. Θρησκευτικά αντικείμενα που θα βρεθούν ότι κατασκευάστηκαν στο έδαφος του Μαυροβουνίου με τις ενώσεις των πολιτών μέχρι την 1.12.1918 είναι ιδιοκτησία

MONTENEGRO Τα δυτικά Βαλκάνια βρίσκονται σε αναβρασμό, με τους πολίτες τους να κατεβαίνουν κάθε βδομάδα στους δρόμους, κατά των κυβερνήσεων τους, διαμαρτυρόμενοι για το έλλειμμα δημοκρατίας, την τεράστια διαφθορά, και τις ανισότητες, διεκδικώντας ένα μέλλον με προοπτικές ώστε να μπορέσουν να παραμείνουν στον τόπο που γεννήθηκαν. Αυτή η ιδιότυπη “βαλκανική άνοιξη” έχει φέρει τις βαλκανικές κυβερνήσεις στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και τους πολίτες τους στα όρια της εξέγερσης, αυξάνοντας την πολιτική αστάθεια και θολώνοντας τις ευρωπαϊκές προοπτικές των χωρών της περιοχής. Ενώ η προσοχή των περισσοτέρων είναι στραμμένη κυρίως στη Σερβία, όπου οι διαδηλώσεις έχουν συμπληρώσει ήδη 16 βδομάδες, και στην Αλβανία, όπου η εξέγερση κατά της κυβέρνησης του Έντι Ράμα τείνει να λάβει εκρηκτική μορφή, λίγοι εστιάζουν την προσοχή τους στο γειτονικό Μαυροβούνιο, όπου η αγανάκτηση σιγοβράζει εδώ και πολλά χρόνια κατά της κυβέρνησης του Μίλο Τζουκάνοβιτς, με ό,τι αυτή εκπροσωπεί.

Το μικροσκοπικό κράτος του   Μαυροβουνίου   , το μικρότερο στα Βαλκάνια, είναι πλέον το 29ο μέλος του ΝΑΤΟ. Τον περασμένο μήνα η αμερικανική Γερουσία ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της προσχώρησής του στη Βορειοατλαντική Συμμαχία και στις αρχές της εβδομάδας ο πρόεδρος Τραμπ υπέγραψε την επικύρωση του σχετικού πρωτοκόλλου. Εγινε έτσι το τρίτο κράτος, μετά τη Σλοβενία και την Κροατία, μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, που εντάσσεται στο ΝΑΤΟ. Μολονότι λιλιπούτειο, το Μαυροβούνιο αποτέλεσε μήλον της Εριδος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, στον «πόλεμο» επιρροής στα δυτικά Βαλκάνια λόγω της γεωστρατηγικής του θέσης και τελικά δέθηκε στο άρμα του ΝΑΤΟ. Οι Ρώσοι το προόριζαν ως το «μάτι» τους στην Αδριατική και μάλιστα πίεζαν την πολιτική του ηγεσία να τους παραχωρήσει έναντι ενοικίου ναυτική βάση για τον ελλιμενισμό μονάδων του πολεμικού στόλου τους στη Μεσόγειο. Παράλληλα έχουν επενδύσει τεράστια ποσά σε ακίνητα και τροφοδοτούν τη βιομηχανία του τουρισμού και του τζόγου με εκατον

Ο Τζον Κέρι συναντά τον Μαυροβούνιο υπουργό Εξωτερικών Ιγκόρ Λούκσιτς στην υπουργική σύνοδο του ΝΑΤΟ στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Δεκέμβριος 2015. JONATHAN ERNST / REUTERS   Η ώρα του Μαυροβουνίου Γιατί το ΝΑΤΟ πρέπει να δράσει γρήγορα. Edward P. Joseph 17/12/2015 Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα Με το να καλέσει το Μαυροβούνιο [1] επιτέλους να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ [2], ο οργανισμός έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τον τερματισμό της ρωσικής στρεψοδικίας σε αυτή την μικρή αλλά σημαντική βαλκανική χώρα. Αλλά θα πρέπει να δράσει γρήγορα για να διασφαλίσει τα κέρδη του. Εάν το ΝΑΤΟ αποτύχει να κλείσει την συμφωνία, η Μόσχα θα έχει ένα άνοιγμα για να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή και να υπονομεύσει τα Δυτικά συμφέροντα στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη [3], το Κοσσυφοπέδιο, την πΓΔΜ και την Σερβία [4]. Κατ’ αρχήν, υπάρχουν ελάχιστοι λόγοι για φόβο. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας της ένταξης προϋποθέτει ότι το Μαυροβο

Το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να υποδεχθεί ένα νέο μέλος, μια χώρα που εδώ και καιρό υπολογιζόταν ως ένας σύμμαχος της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Η επικείμενη ένταξη του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ, ύστερα από μια μακρά διακοπή κατά την οποία η συμμαχία δεν δεχόταν νέα μέλη, προκαλεί οργή στην Μόσχα. Αλλά υπάρχει μικρή πιθανότητα η Ρωσία να τιμωρήσει την χώρα των Δυτικών Βαλκανίων, παρά τα υψηλά ρωσικά οικονομικά συμφέροντα. Milo Dukanovic Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη είναι η αποκάλυψη ότι το τέχνασμα για την ένταξη στο ΝΑΤΟ επινοήθηκε από τον επί μακρόν πρωθυπουργό του Μαυροβουνίου, Milo Dukanovic  . Αυτός είναι ο άνθρωπος που πριν από 20 χρόνια καταδίκασε τον πρόεδρο της Σερβίας, Slobondan Miloevic ως προδότη των σερβικών συμφερόντων, κατηγορώντας τον ότι ήταν πολύ "μαλακός" στις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία Dayton για την Βοσνία. Από την πλευρά του το ΝΑΤΟ παραβλέπει το γεγονός ότι το Μαυροβούνιο είναι η μόνη χώρα της Κεντρικής ή Ανατολικής Ευρώπης όπου δεν