IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Εμπόδισε και συ κάτι καλό, μπορείς! Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ναρκισσιστικής παθολογίας έγκειται στην αδυναμία συνεργασίας του Έλληνα. Σε πρόσφατη συνάντηση Ελλήνων οι οποίοι διαπρέπουν στο εξωτερικό στον τομέα της βιοτεχνολογίας, εφημερίδα συγκέντρωσε γνώμες τους σχετικά με ενδεχόμενη ανάλογη δραστηριότητα και στη χώρα μας. Αντιγράφω, λοιπόν, κάτι που μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Είπε, συγκεκριμένα, η οικονομολόγος υγείας κ. Ξένια Καπόρη: «Οι επενδυτές που θα έρθουν θα πρέπει να ξεπεράσουν κατ’ αρχάς τον τεράστιο σκόπελο της γραφειοκρατίας. Κι έπειτα είναι και οι νοοτροπίες που μάς κρατούν πίσω. Από τη μια, υπάρχουν παντού άνθρωποι με απίστευτη όρεξη για δουλειά, τους οποίους το σύστημα συνήθως δεν αξιοποιεί. Κι από την άλλη, οι περισσότεροι Έλληνες, αντί να βρίσκουν λύσεις , διαπιστώνουν παντού προβλήματα. Δεν μέ ενδιαφέρει να μού πεις γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι, αλλά πώς θα γίνει, πώς θα βρεθούν τρόποι να ξεπεραστούν τα εμπόδια» [Η έμφαση δική μου]...

Τμήμα του πίνακα του Paul Delvaux :«Le vicinal»  που ο Βέλγος σουρεαλιστής ζωγράφος φιλοτέχνησε το 1959.  Βήμα προς τη συλλογική αυτογνωσία.      Σε ποιο βαθμό το όνειρο εκφράζει όχι μόνον το υποσυνείδητο του ατόμου που ονειρεύεται αλλά και την εποχή του ή και την κοινωνία, την κουλτούρα από την οποία αυτό προέρχεται; Με ποιους τρόπους μπορεί το όνειρο να μεταφέρει εικόνες, εμπειρίες, αφηγήσεις εν τέλει που δεν περιορίζονται στον προσωπικό, υποκειμενικό κόσμο του ονειρευόμενου; Και πώς μπορεί το όνειρο να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης που υπερβαίνει το στενά ψυχαναλυτικό πλαίσιο, περνώντας σε ένα ευρύτερο, ανθρωπολογικό, πολύπλευρα πολιτισμικό πεδίο;  Στο κείμενο που προδημοσιεύει σήμερα η «Κ», ο αναγνώστης θα βρει μια συνοπτική διατύπωση των κατευθυντήριων αρχών της μελέτης του Στέλιου Ράμφου «Η Ελλάδα των ονείρων (Σπουδή στο συλλογικό φαντασιακό)», με την οποία γίνεται ένα νέο αποφασιστικό βήμα προς την αυτογνωσία μας. Το βιβλίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρε...