IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η μικρή επιχείρηση και τα μάτια σας! Διεθνώς υπάρχουν δύο κύρια είδη επιχειρηματικότητας στο ξεκίνημα 1. Η επιχειρηματικότητα "Ανάγκης" 2. Η επιχειρηματικότητα "Ευκαιρίας" Το 99,9% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται είναι από την κατηγορία επιχειρηματικότητας "Ανάγκης". Μόλις 1 στις 10 επιζούν την πενταετία. Στις περισσότερες περιπτώσεις αφορούν την δημιουργία μιας θέσης εργασίας για έναν υπάλληλο που βρέθηκε χωρίς δουλειά, ή έναν νέο που δεν βρίσκει δουλειά. Θυμίζω ότι άνω του 30% των νέων κάτω των 30 ετών είναι άνεργοι παρότι μπορεί να έχουν πτυχία, ενώ αρκετοί από τους έχοντες εργασία μπορεί να υποαπασχολούνται σε τομέα εκτός της εξειδίκευσής τους. Αυτοί ή φεύγουν εκτός Ελλάδος να εργαστούν, ή βρίσκουν δουλειά ανειδίκευτη με βασικό ή λίγο παραπάνω. Από το υπόλοιπο 0,1% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται, όπου ο start-upper έχει δει μια Ευκαιρία κάποιου κομματιού της αγοράς που δεν εξυπηρετείται, μόλις 5%-10% πετυχαίνουν ν

Χρειάζεται ένα "New Deal"  για τους μικρομεσαίους.  Όπως έχω γράψει επανειλημμένα στα τελευταία δέκα χρόνια, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα παράγει κυρίως θέσεις εργασίας για τον μικρομεσαίο επιχειρηματία και 1,2,3 άλλους εργαζόμενους και δευτερευόντως προϊόντα, υπηρεσίες και φόρους για το κράτος.  Αυτό το έχουν καταλάβει όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες και κυρίως όσες θέλουν να λειτουργούν με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.  Ένα κράτος που αντιλαμβάνεται ότι από τις μικρές εταιρείες των 1-9 ατόμων προσωπικού που εισπράττει ως φόρο εισοδήματος λιγότερο από το 3% των συνολικών εσόδων του, μπορεί να εξασφαλίζει άνω του 60% με 70% των θέσεων εργασίας για τους οικονομικά ενεργούς πολίτες του, στοχεύει να διευκολύνει την έναρξη, λειτουργία και διακοπή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προκειμένου να έχει μικρή ανεργία στην οικονομία και μικρότερη εξάρτηση των πολιτών του από τις θέσεις εργασίας του δημοσίου και τα επιδόματα (όταν υπάρχουν) που συμπληρώνουν το εισόδημα τ

Ο σουρεαλισμός της προκαταβολής φόρου. Λίγες μέρες πριν, συναντήθηκα για πρώτη φορά μετά τις διακοπές με έναν καλό επαγγελματία με τον οποίο συνεργάζομαι. Όταν τον ρώτησα πώς πέρασε το καλοκαίρι του, μου απάντησε ότι φέτος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πάει διακοπές. Υποψιαζόμενος τι συνέβη, τον ξαναρώτησα αν η αιτία γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι φέτος οι δουλειές του πάνε πολύ καλά. Μου απάντησε ναι. Αυτή η σουρεαλιστική συζήτηση δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί λίγα χρόνια πριν. Κι αυτό, γιατί η παράλογη απαίτηση της προκαταβολής φόρου από τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι κάτι που μόλις τα τελευταία χρόνια επιβλήθηκε στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης. Σκεφτείτε το. Αν φέτος οι δουλειές σας πάνε καλά, θα κληθείτε να προκαταβάλετε επιπλέον φόρο αντίστοιχο του φετινού σας τζίρου για του χρόνου. Στην καλύτερη περίπτωση να χρειαστεί να κάνετε κάποιες επιμέρους θυσίες για να πληρώσετε τα χρέη σας, όπως με το να μην πάτε θερινές διακοπές. Στη χειρ

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ. Αν κάποιος πολιτικός έβγαινε να πει ότι από τον επόμενο χρόνο θα καταργηθεί πλήρως το αφορολόγητο για όλους τους Έλληνες, και μάλιστα θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος οι άνεργοι με βάση τεκμήρια διαβίωσης όπως πχ το ότι μένουν σε κάποιο σπίτι με σκεπή και παράθυρα και όχι στον δρόμο, και όπως πχ ο αριθμός από τα παιδιά που έχουν, και μάλιστα ότι θα προπληρώνουν και τον φόρο της επόμενης χρονιάς με βάση αυτά τα τεκμήρια διαβίωσης, συν ένα ποσό ας πούμε €650 το χρόνο κεφαλικό φόρο για όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως αν έχουν εισόδημα ή όχι, θα γινόταν επανάσταση στην Ελλάδα!   Σκέτο κεφαλικό φόρο πήγε να βάλει η Θάτσερ το 1990 (Poll Tax) και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την πρωθυπουργία, από το ίδιο το κόμμα της! Αν γίνονταν τα παραπάνω στην Ελλάδα πιθανότατα θα κατέβαιναν στο Σύνταγμα 2 με 3 εκατομμύρια άνθρωποι και σίγουρα θα βρίσκονταν και κάποιοι άνεργοι μπαχαλάκηδες να κάψουν όλα τα δημόσια κτίρια ανά την επικράτεια, συν 50-100 οικοδομικά τετρ

   ''Summum jus, summa injuria'' & " Αν η Ελλάδα ήταν μια σοβαρή      φιλελεύθερη     χώρα ''  ...   Η κρατική ΥΠΕΡΡΥΘΜΙΣΗ δεν οδηγεί μόνο 90χρονες στο κρατητήριο,  αλλά ολόκληρη την Οικονομία σε θανατική καταδίκη.  Κι αν δεν ήταν 90χρονη  αλλά 30χρονη;  Μια 90χρονη συνελήφθη γιατί πουλούσε καλτσοπαντόφλες που η ίδια έπλεκε. Κι όλοι έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τη "βαρβαρότητα ” της αστυνομίας που αναγκάστηκε να εφαρμόσει τον νόμο, και όχι τη βαρβαρότητα του ίδιου του νόμου, ο οποίος θεωρεί παράνομη την πιο απλή και φυσική οικονομική πράξη: το να πουλάς κάτι που έφτιαξες. Αν η γιαγιά ήθελε να είναι νόμιμη θα έπρεπε να κάνει τα εξής: - Να βγάλει 5 φωτοαντίγραφα ταυτότητας - Να έχει μισθωτήριο ή υπεύθυνη δήλωση δωρεάν παραχώρησης ή τίτλο ιδιοκτησίας επαγγελματικής στέγης (πλήρη κυριότητα ή επικαρπία)  - Να φτιάξει σφραγίδα  - Να αγοράσει τριπλότυπο αυτογραφικό Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών - Να αγοράσει βιβλίο Εσόδ

Σκίτσο του Β. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 1.  Η κυβέρνηση μετά από δύο χρόνια προσπαθειών αναβίωσης δια επιδιόρθωσης του  εξωδικαστικού συμβιβασμού -με πενιχρά έως στιγμή αποτελέσματα- επιχειρεί να φέρει στο τραπέζι με καθυστέρηση -στον τέταρτο πλέον χρόνο της θητείας της- την περιβόητη νέα ρύθμιση των 120 δόσεων -με επανϋπολογισμο οφειλών- με την οποία επιχειρεί να βάλει μία τάξη και στα εξωφρενικά χρέη που συσσωρεύτηκαν την προηγούμενη δεκαετία στα ασφαλιστικά Ταμεία και το δημόσιο. (Το πρόβλημα αυτό δεν κατάφεραν να λύσουν οι έως σήμερα ρυθμίσεις). Η προσπάθειά της αυτή έως τώρα έφερε χαρακτηριστικά που δεν υπόσχονται επιτυχία: παρατεταμένη ασάφεια και μπαλώματα, αδικίες, κακονομία, πενιχρές ελαφρύνσεις έναντι τεράστιου γραφειοκρατικού κόστους για τον πολίτη κλπ. Ειδικότερα, Α. Όπως και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό το πώς ακριβώς θα γίνει η ρύθμιση φέρεται και σέρνεται με αντικρουόμενες πληροφορίες επί πολύ μακρόν χωρίς να έχει καταλήξει σε σαφή σημεία, άρα έχουμε ασάφει