Η μικρή επιχείρηση και τα μάτια σας!
Η μικρή επιχείρηση και τα μάτια σας!
Διεθνώς υπάρχουν δύο κύρια είδη επιχειρηματικότητας στο ξεκίνημα
1. Η επιχειρηματικότητα "Ανάγκης"
2. Η επιχειρηματικότητα "Ευκαιρίας"
Το 99,9% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται είναι από την κατηγορία επιχειρηματικότητας "Ανάγκης". Μόλις 1 στις 10 επιζούν την πενταετία. Στις περισσότερες περιπτώσεις αφορούν την δημιουργία μιας θέσης εργασίας για έναν υπάλληλο που βρέθηκε χωρίς δουλειά, ή έναν νέο που δεν βρίσκει δουλειά. Θυμίζω ότι άνω του 30% των νέων κάτω των 30 ετών είναι άνεργοι παρότι μπορεί να έχουν πτυχία, ενώ αρκετοί από τους έχοντες εργασία μπορεί να υποαπασχολούνται σε τομέα εκτός της εξειδίκευσής τους. Αυτοί ή φεύγουν εκτός Ελλάδος να εργαστούν, ή βρίσκουν δουλειά ανειδίκευτη με βασικό ή λίγο παραπάνω.
Από το υπόλοιπο 0,1% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται, όπου ο start-upper έχει δει μια Ευκαιρία κάποιου κομματιού της αγοράς που δεν εξυπηρετείται, μόλις 5%-10% πετυχαίνουν να επιβιώσουν την πενταετία. Μπορεί να λέω και πολλές. Εξ αυτών κάποιες που είναι πολλά υποσχόμενες βρίσκουν το δρόμο τους για την Silicon Valley και το Βερολίνο και το Λονδίνο και χρηματοδοτούνται αδρά μήπως και γίνουν Μονόκεροι, δλδ άνω του $1 δις κεφαλαιοποίησης. Οι περισσότερες κλείνουν ή πωλούνται στις δεσπόζουσες πολυεθνικές εταιρείες ανά τον κόσμο.
Εμείς εδώ σε αυτή τη χώρα για κάποιο αδιόρατο και ηλίθιο λόγο πιστεύουμε ότι αν δεν είναι "σταρτάπ" η επιχείρηση είναι του πεταματού.
Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα άνω του 97% των θέσεων εργασίας της παραγωγικής οικονομίας βρίσκονται σε εταιρείες με 3 εργαζόμενους ή λιγότερους. το 3% βρίσκεται σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως οι Τράπεζες, τα σούπερ-μάρκετ, πρώην ΔΕΚΟ, και λίγες μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες όπως πρώην μονοπώλια και εκμετάλλευσης πρώτων υλών.
Στην Αμερική της ενιαίας αγοράς των 350 εκατομμυρίων ανθρώπων και των γιγαντιαίων επιχειρηματικών ομίλων, το αντίστοιχο ποσοστό εργαζόμενων σε εταιρείες ως τριών ατόμων ξεπερνάει το 50%.
Γιατί η Ελλάδα σνομπάρει την επιχειρηματικότητα "Ανάγκης" και απαξιώνει έναν καλό τεχνίτη-εργολάβο που απασχολεί τον εαυτό του και 3 υπαλλήλους εξειδικευμένους στο αντικείμενό του, ειλικρινά με ξεπερνά.
Εναλλακτικά, για να μπορέσει να απορροφήσει το 97% των σημερινών εργαζόμενων σε μεγάλες εταιρείες η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει 30 φορές περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις. Ρεαλιστικά χρειάζονται περισσότερες από 20 δεκαετίες για να συμβεί κάτι τέτοιο, άρα δεν είναι δυνατόν να σχεδιαστεί.
Απλά οι Έλληνες πρέπει να ξε-κομπλεξαριστούμε ότι όποιος δουλεύει ως υδραυλικός με 1-2 βοηθούς και έναν μάστορα (master), ή ως web-developer με 2-3 υπαλλήλους προγραμματιστές και έναν γραφίστα, ή ως ζαχαροπλάστης με δυο πωλήτριες και δυο εργάτες αρτοποιείου ΔΕΝ είναι επιχειρηματίας.
Δυστυχώς τα κόμπλεξ κατωτερότητας μας εμποδίζουν να δούμε ότι ένας μικρός επιχειρηματίας που αναλαμβάνει το ρίσκο να χάσει το σπίτι του ή να μπει φυλακή, για να δώσει δουλειά στον εαυτό του και τρεις ανθρώπους ακόμα, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ!
Οι περισσότερες επιχειρήσεις ΔΕΝ είναι επιλέξιμες για το INNOVATION GREECE, αλλά μια χαρά θρέφουν 2-3 οικογένειες.
Πολλά έργα με τον Στιβ Τζομπς έχετε δει!
Για προσγειωθείτε στην πραγματικότητα σας παρακαλώ!
Agis Veroutis,22/4/2022
https://www.facebook.com/a.veroutis
1. Η επιχειρηματικότητα "Ανάγκης"
2. Η επιχειρηματικότητα "Ευκαιρίας"
Το 99,9% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται είναι από την κατηγορία επιχειρηματικότητας "Ανάγκης". Μόλις 1 στις 10 επιζούν την πενταετία. Στις περισσότερες περιπτώσεις αφορούν την δημιουργία μιας θέσης εργασίας για έναν υπάλληλο που βρέθηκε χωρίς δουλειά, ή έναν νέο που δεν βρίσκει δουλειά. Θυμίζω ότι άνω του 30% των νέων κάτω των 30 ετών είναι άνεργοι παρότι μπορεί να έχουν πτυχία, ενώ αρκετοί από τους έχοντες εργασία μπορεί να υποαπασχολούνται σε τομέα εκτός της εξειδίκευσής τους. Αυτοί ή φεύγουν εκτός Ελλάδος να εργαστούν, ή βρίσκουν δουλειά ανειδίκευτη με βασικό ή λίγο παραπάνω.
Από το υπόλοιπο 0,1% των επιχειρήσεων που δημιουργούνται, όπου ο start-upper έχει δει μια Ευκαιρία κάποιου κομματιού της αγοράς που δεν εξυπηρετείται, μόλις 5%-10% πετυχαίνουν να επιβιώσουν την πενταετία. Μπορεί να λέω και πολλές. Εξ αυτών κάποιες που είναι πολλά υποσχόμενες βρίσκουν το δρόμο τους για την Silicon Valley και το Βερολίνο και το Λονδίνο και χρηματοδοτούνται αδρά μήπως και γίνουν Μονόκεροι, δλδ άνω του $1 δις κεφαλαιοποίησης. Οι περισσότερες κλείνουν ή πωλούνται στις δεσπόζουσες πολυεθνικές εταιρείες ανά τον κόσμο.
Εμείς εδώ σε αυτή τη χώρα για κάποιο αδιόρατο και ηλίθιο λόγο πιστεύουμε ότι αν δεν είναι "σταρτάπ" η επιχείρηση είναι του πεταματού.
Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα άνω του 97% των θέσεων εργασίας της παραγωγικής οικονομίας βρίσκονται σε εταιρείες με 3 εργαζόμενους ή λιγότερους. το 3% βρίσκεται σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως οι Τράπεζες, τα σούπερ-μάρκετ, πρώην ΔΕΚΟ, και λίγες μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες όπως πρώην μονοπώλια και εκμετάλλευσης πρώτων υλών.
Στην Αμερική της ενιαίας αγοράς των 350 εκατομμυρίων ανθρώπων και των γιγαντιαίων επιχειρηματικών ομίλων, το αντίστοιχο ποσοστό εργαζόμενων σε εταιρείες ως τριών ατόμων ξεπερνάει το 50%.
Γιατί η Ελλάδα σνομπάρει την επιχειρηματικότητα "Ανάγκης" και απαξιώνει έναν καλό τεχνίτη-εργολάβο που απασχολεί τον εαυτό του και 3 υπαλλήλους εξειδικευμένους στο αντικείμενό του, ειλικρινά με ξεπερνά.
Εναλλακτικά, για να μπορέσει να απορροφήσει το 97% των σημερινών εργαζόμενων σε μεγάλες εταιρείες η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει 30 φορές περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις. Ρεαλιστικά χρειάζονται περισσότερες από 20 δεκαετίες για να συμβεί κάτι τέτοιο, άρα δεν είναι δυνατόν να σχεδιαστεί.
Απλά οι Έλληνες πρέπει να ξε-κομπλεξαριστούμε ότι όποιος δουλεύει ως υδραυλικός με 1-2 βοηθούς και έναν μάστορα (master), ή ως web-developer με 2-3 υπαλλήλους προγραμματιστές και έναν γραφίστα, ή ως ζαχαροπλάστης με δυο πωλήτριες και δυο εργάτες αρτοποιείου ΔΕΝ είναι επιχειρηματίας.
Δυστυχώς τα κόμπλεξ κατωτερότητας μας εμποδίζουν να δούμε ότι ένας μικρός επιχειρηματίας που αναλαμβάνει το ρίσκο να χάσει το σπίτι του ή να μπει φυλακή, για να δώσει δουλειά στον εαυτό του και τρεις ανθρώπους ακόμα, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ!
Οι περισσότερες επιχειρήσεις ΔΕΝ είναι επιλέξιμες για το INNOVATION GREECE, αλλά μια χαρά θρέφουν 2-3 οικογένειες.
Πολλά έργα με τον Στιβ Τζομπς έχετε δει!
Για προσγειωθείτε στην πραγματικότητα σας παρακαλώ!
Agis Veroutis,22/4/2022
https://www.facebook.com/a.veroutis