IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  COMMONS WIKIMEDIA Ο Ιωάννης Καποδίστριας  και η συγκρότηση του Ελληνικού κράτους. Σχετικά με τα περί ”εκσυγχρονιστικής δικτατορίας” του Καποδίστρια. Ευθύς αμέσως με την αποβίβαση του στο Ναύπλιο, (6.1.1828), αποδεχόμενος την εκλογή του, ως πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος, κατά το ψήφισμα της Γ’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων (2.4.1827), ο Ιωάννης Καποδίστριας θα οριοθετήσει το ανορθωτικό πολιτικό του πρόταγμα για τη σύσταση της Ελληνικής Πολιτείας. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει: «Ἐργάζομαι νὰ σχηματίσω ἀπὸ τὸ ἄθροισμα πολλῶν ἀνθρώπων ἕναν λαόν. Ἀγωνίζομαι νὰ συμπήξω κράτος. Οἱ ἀντίπαλοί μου δὲν εἶναι ἐχθροί μου προσωπικοί, εἶναι ἐχθροὶ τῆς τάξεως καὶ τῆς εὐνομίας, καὶ οἱ σοβαρώτεροι σύμμαχοι τῶν κομμάτων, ἅτινα ἀντιπράττουν εἰς τὸ ἔργον μου εἶναι οἱ ἀντιζηλίαι τῶν Δυνάμεων. Καὶ αὐτὰ τὰ Ἀνακτοβούλια, οὐχὶ σπανίως, γίνονται φατριαστικά. Δὲν πρέπει νὰ περιμένῃ τις πάντοτε παρ’ αὐτῶν δικαιοσύνην καὶ ἀλήθειαν…».  Συνεπαγόμενα η απόφασή του για την αναστολή του Συντάγμα

 Ελαιογραφία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια  στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών |Menelaos Myrillas / SOOC ΙΔΕΕΣ  Πώς ο Καποδίστριας έκλεισε τις εκκλησίες και νίκησε την επιδημία.  Απέναντι σε μια επιδημία πανώλης, στην αρχή μάλιστα της διακυβέρνησής του, ο Κυβερνήτης θεωρούσε ότι τα πρώτα δύο μέτρα που έπρεπε να λάβει αμέσως, είναι ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στις οικίες όλων των κατοίκων και το κλείσιμο των εκκλησιών. Ιδού πώς το επέβαλε  Είναι γνωστό ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν πολύ πιστός Χριστιανός. Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν ακόμα και θρησκόληπτο. Πολλές από τις πράξεις του μπορούν να εξηγηθούν μόνο μέσα από αυτό το πρίσμα. Θεωρούσε τον εαυτό του υπερασπιστή της Ορθοδοξίας και ήρθε σε σύγκρουση με όποιον θεωρούσε ότι την απειλούσε.  Ομως ο Καποδίστριας ήταν επίσης ένας υπεύθυνος ηγέτης που ήταν έτοιμος να λάβει δύσκολες αποφάσεις και μάλιστα από την πρώτη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα. Τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του εμφανίστηκε επιδημία πανώ

Όταν σήμερα ομιλούμε για το διπλωματικό έργο του Ιωάννη Καποδίστρια δεν θα πρέπει να αναφερόμαστε σε αυτό ωσάν να ήταν ένα ιστορικό απολίθωμα, αναχρονιστικό και ξεθωριασμένο, αλλά ως μια ζώσα πνευματική και ιστορική πηγή, ανεξάντλητη στον χρόνο, από την οποία ασυγκράτητα αναβλύζουν όλα εκείνα τα ευγενή ιδανικά του τόπου μας και δίνουν πνοή ζωής στην ύπαρξή μας. Αν θα πρέπει ιστορικά να απαντηθεί το πως ο Καποδίστριας κατάφερε να επιτύχει τελικά τον σκοπό του σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να αναγνωριστεί η Ελλάδα διεθνώς ως ανεξάρτητο κράτος, παρά τις μηχανορραφίες και τις ραδιουργίες που υφάνθηκαν εις βάρος του, ιδίως από το λεπτό νήμα της αυστριακής διπλωματίας, αυτή θα ερχόταν σίγουρα από την επιστολή που έγραψε ο καγκελάριος της Αυστρίας πρίγκιπας Κλήμης φον Μέτερνιχ στη Δωροθέα Lieven: ''Τότε μονάχα θα μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχα, όταν ο Καποδίστριας θα έχει θανατωθεί! Ενόσω ζει, θα είναι πάντοτε επικίνδυνος. Όμως, για να ει