IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Ποια Ευρώπη; Η καρδιά  των  ευρωπαϊκών αξιών,  αλλά  και  το επίκεντρο των δημιουργικών δυνάμεων της ΕΕ δεν βρίσκεται στα κλυδωνιζόμενα, παλιά κέντρα της Ευρώπης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπιζόταν ως το πιο επίκαιρο υπερεθνικό εγχείρημα του μεταψυχροπολεμικού κόσμου. Υπήρχαν μάλιστα και διάφοροι αναλυτές, που προέβλεπαν ότι σύντομα η Ευρώπη θα αποτελέσει έναν ανεξάρτητο πόλο του παγκόσμιου συστήματος και θα αμφισβητήσει μαζί με την Ιαπωνία, το μονοπώλιο που απολάμβαναν τότε οι ΗΠΑ. Σήμερα, τρεις δεκαετίες, η Ευρώπη είναι ο «μεγάλος ασθενής». Ο γενικευμένος πόλεμος που έχει κηρύξει η Ρωσία στην Ουκρανία σοβεί στα σπλάχνα της, και την ίδια στιγμή ο Πούτιν εγείρει αξιώσεις για την επαναφορά της σφαίρας επιρροής του σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Η πρόσφατη πανδημία απέδειξε το έλλειμμα παραγωγικού βάθος της Ένωσης, που αίφνης βρέθηκαν να εξαρτώνται από τις εφοδιαστικές αλυσίδες της Κίνας για την παροχή κρίσιμου υγειονομικού υλικού. Η ίδια παρα

Μια νέα ατζέντα υπέρ των δημιουργικών δυνάμεων της εργασίας. Η 4η τεχνολογική επανάσταση απειλεί να προκαλέσει στις κοινωνίες ένα πολύ βαθύ ρήγμα. Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη εκδοχή... Με αφορμή τη χτεσινή Πρωτομαγιά , αξίζει να σκεφτούμε ποια πραγματικότητα έχει να αντιμετωπίσει μια πολιτική υπέρ των δυνάμεων της εργασίας σήμερα. Οι δυνάμεις της εργασίας στον δικό μας κόσμο αντιμετωπίζουν μια πολλαπλή πίεση : ανταγωνισμός των δυναμικών οικονομιών της Ανατολής, νέες τεχνολογίες όπως η ρομποτοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη , δ ημογραφική αποψίλωση (έκδηλες συνέπειες έχει το τελευταίο, μαζί με την συνεπίδραση του 1ου, στο ασφαλιστικό σύστημα) και μαζική, έως και ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Το δύσκολο αυτής της εξίσωσης έγκειται στο γεγονός ότι οι μεταβλητές της δεν αποτελούν αναγκαία κομμάτι του ίδιου στρατηγικού σεναρίου: η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, για παράδειγμα, μπορεί να συμβάλει ώστε οι οικονομίες της Δύσης να αντέξουν τον ανταγωνισμό εκείνων της Ανατολής· ως προς τη

   Το "πακέτο Σολτς" κλονίζει την ευρωπαϊκή ενότητα.   Του Κώστα Ράπτη Τι είναι η Ε.Ε. δίχως ενιαία αγορά; Και πώς μπορεί να γίνεται λόγος για ενιαία αγορά εν μέσω μαζικών κρατικών επιδοτήσεων; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα κυριαρχήσουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την Παρασκευή στην Πράγα, σε κλίμα κάθε άλλο παρά ανέφελο. Το θηριώδες πακέτο των 200 δισ. ευρώ το οποίο ανακοίνωσε την Πέμπτη ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς για τον έλεγχο των τιμών της ενέργειας στη χώρα του, παροξύνει τις εντάσεις στους κόλπους των "27”, οι οποίοι βλέπουν τις δικές τους επιχειρήσεις να απειλούνται με κλείσιμο εν μέσω ενεργειακής κρίσης, χωρίς να μπορούν να ανταγωνιστούν την Γερμανία στην δημοσιονομική άνεση με την οποία εξαγγέλθηκαν τα εν λόγω μέτρα. Και τα πράγματα κάνει πολύ χειρότερα το γεγονός ότι η γερμανική πλευρά δεν συγκατατίθεται σε άλλες προτάσεις, οι οποίες συγκεντρώνουν την υποστήριξη μιας πλειοψηφίας των κρατών-μελών, όπως η θέσπιση "οροφής” στις τιμές ενέργειας. Όλα αυτά δ

  Photo:REUTERS / SARAH MEYSSONNIER Ο χειμώνας του μεγάλου θυμού. Την πρώτη μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση αντιμετώπισε μετά την επανεκλογή του ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Κάπου 250.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους σε 200 πόλεις της Γαλλίας την Πέμπτη διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια της κυβέρνησης  να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης. Η γαλλική κυβέρνηση φιλοδοξεί να αυξάνει την  ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 χρόνια στα 65, ως το 2031- ανεβάζοντας μέχρι τότε σταδιακά το όριο κατά τέσσερις μήνες  κάθε χρόνο. «Είναι η αρχή μιας κοινωνικής μάχης», δήλωσαν  στο Γαλλικό Πρακτορείο οι οργανωτές της κινητοποίησης. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν είχε καταστήσει την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της  προεκλογικής του εκστρατείας ,,υποστηρίζοντας ότι το σημερινό  ασφαλιστικό σύστημα είναι μη βιώσιμο και πολύ δαπανηρό. Ο Μακρόν δεν διαθέτει  πάντως την πλειοψηφία στη Βουλή για να περάσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.Δεν αποκλείεται μάλιστα να αναγκαστεί να διαλύσε

  Εμπορική σύνδεση Ρωσίας-Ινδίας – Ο διάδρομος που παρακάμπτει την Ευρώπη... Ο διάδρομος Βορρά-Νότου. Στο πλαίσιο του 25ου Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (SPIEF), υπεγράφη συμφωνία για την ανάπτυξη του διαδρόμου Βορρά-Νότου, ο οποίος θα παρέχει στη Ρωσία σταθερούς διαύλους επικοινωνίας με τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία. Ο μεταφορικός διάδρομος Βορρά-Νότου θα συνδέει το ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας με την Ινδία. Αυτός ο διάδρομος θα έχει πολλούς κλάδους, επομένως το έργο είναι γεωπολιτικής σημασίας όσον αφορά τη συμπερίληψη του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Πακιστάν στις οικονομικές δραστηριότητες. Στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας, για γεωγραφικούς λόγους, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα συνδεσιμότητας μεταφορών, επομένως ο διάδρομος Βορρά-Νότου είναι πολύ σημαντικός. Αλλά ταυτόχρονα, θα αναπτυχθούν και άλλα έργα μεταφορών με το Νέο Δελχί, πρώτα απ’ όλα, ο θαλάσσιος διάδρομος Τσενάι-Βλαδιβοστόκ, μια προτεινόμενη διαδρομή μήκους άνω των 10.000 χιλιομέτρων.

  Οι γαλλικές εκλογές:  Η επόμενη μέρα θα μας βρει απροετοίμαστους και ανέτοιμους να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις.       Οι γαλλικές εκλογές σηματοδοτούν τεκτονικές κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις, που φαίνεται να μην αφορούν μόνο τη Γαλλία αλλά την Ευρώπη και ακόμη ευρύτερα τη Δύση. Καθώς η Γαλλία ήταν πάντα ένα κοινωνικό πειραματικό εργαστήριο, είναι πολύ πιθανόν αυτές οι εκλογές να δείχνουν τον δρόμο που θα ακολουθήσει κάποια στιγμή και η υπόλοιπη Ευρώπη και γενικότερα ο δυτικός κόσμος. Από τη χώρα αυτή ξεκινούν, από την  εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, πολλαπλά και σημαντικά ιδεολογικά ρεύματα, πολλαπλά κοινωνικά κινήματα που καθορίζουν τη διαδρομή, εν πολλοίς, ολόκληρης της Δύσης. Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής το παλιό γαλλικό πολιτικό σύστημα κατέρρευσε επί της ουσίας και φαίνεται να έχει κλείσει τον κύκλο του. Οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες των γκωλικών, των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών που κυβέρνησαν τη χώρα για δεκαετίες εξαφανίστηκαν. Οι τρεις μαζί

Οι “πολιτικοί του καναπέ”  σπρώχνουν την Ευρώπη 'πιο βαθειά στην κρίση. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε μικρή  ανάσα στις συστημικές ηγεσίες της Ευρώπης, να βγουν για λίγο από το κάδρο των εσωτερικών πιέσεων και της κοινωνικής αμφισβήτησης. Για ενάμιση μήνα τώρα, το ενδιαφέρον και η ανησυχία των Ευρωπαίων εύλογα στράφηκε στη μεγάλη εικόνα, που δεν είναι άλλη από τον ρωσικό αναθεωρητισμό και την διασάλευση της σταθερότητας στη Γηραιά Ήπειρο. Η πανδημία, η ακρίβεια, ο στασιμοπληθωρισμός που υπάρχει και τεχνικά εξωραΐζεται, η καθημερινότητα και το μεταναστευτικό είναι θέματα που πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.  Του Βασίλη Κοψαχείλη ΠΗΓΗ: thepresident.gr Μέχρι που η επανεκλογή Ορμπάν στην Ουγγαρία και η μικρή διαφορά μεταξύ Μακρόν και Λεπέν στον πρώτο γύρο των Γαλλικών προεδρικών εκλογών, ήρθαν να θυμίσουν, πως η για πάνω από μία δεκαετία βίαιη υποβάθμιση των δεδομένων ζωής των λαϊκών στρωμάτων και κυρίως της μεσαίας τάξης, θα έχουν βαθύτερο αντίκτυπο στο πολιτικό μέλλον

Η παρακμή της Ευρώπης.   Στις 3 Φεβρουαρίου 2020 έφυγε από τη ζωή ένας μεγάλος στοχαστής, ένας από τους τελευταίους κορυφαίους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού πνεύματος, ο κριτικός και δοκιμιογράφος Τζορτζ Στάινερ . Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξής του, που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό «Esprit» τον Δεκέμβριο του 2003 • Το έργο σας, που είναι ήδη πολύ γνωστό, πολύπλοκο και ταυτόχρονα συνεκτικό, είναι πρώτα από όλα το έργο ενός προσώπου το οποίο έχει διαβάσει άπειρα κείμενα. Μπορούμε να πούμε ότι εσείς, που συχνά χαρακτηρίζεστε Ευρωπαίος διανοούμενος, συνενώνετε την κριτική στη φρίκη και στο τραγικό της ιστορίας της Ευρώπης με την εξέταση όλων των πολύτιμων στοιχείων που μας έχει κληροδοτήσει η Ευρώπη; Το έργο σας στο σύνολό του δεν φωτίζει ακριβώς αυτή τη διαρκή ένταση ανάμεσα σε δημιουργία και καταστροφή; Μπορούμε να μιλάμε για παρακμή της ευρωπαϊκής ηπείρου; Οι δύο μεγάλοι παγκόσμιοι πόλεμοι ήταν ευρωπαϊκοί εμφύλιοι πόλεμοι. Είναι αλήθεια ότ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Μακρόν και Μέρκελ οδεύουν προς "διαζύγιο".   Über alles: Υποστηρικτές του κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία,  σε μια διαδήλωση στο Βερολίνο, τον Μάιο του 2014. THOMAS PETER/REUTERS  Η Γερμανία κατέστη και πάλι η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη. Η κεντρική Ευρώπη έγινε η αλυσίδα εφοδιασμού της Γερμανίας και ουσιαστικά μέρος της «ευρύτερης γερμανικής οικονομίας», μια υλοποίηση της Mitteleuropa του εικοστού πρώτου αιώνα. Η υπόλοιπη Ευρώπη έγινε η εξαγωγική αγορά της Γερμανίας. Πολλοί έχουν θρηνήσει το σκοτεινό μονοπάτι στο οποίο βρίσκονται σήμερα η Ευρώπη και η διατλαντική σχέση, αλλά δεν έχει υπάρξει μεγάλη συζήτηση για το πού οδηγεί αυτό το μονοπάτι. Η ευρωπαϊκή αδυναμία και διαίρεση, μια στρατηγική «αποσύνδεση» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ξέφτισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το «μετά την Ευρώπη», «το τέλος της Ευρώπης» -αυτά είναι τα ζοφερά σενάρια, αλλά υπάρχει μια ευχάριστη ασάφεια σε αυτά. Υπονοούν αποτυχημένα όνειρα, όχι εφιάλτες. Ω