IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Τι είδε ο Χατζηδάκης στον ΕΦΚΑ και η Μυρτώ στην εφορία.   Τη μέρα που ο Κωστής Χατζηδάκης, ως πολιτικός προϊστάμενος του ΕΦΚΑ, επισκεπτόταν απροειδοποίητα και αιφνιδιαστικά τα γραφεία του Οργανισμού στην Αγία Παρασκευή (έφοδο το λένε στον στρατό) η 22χρόνη Μυρτώ βρισκόταν σε κτίριο της εφορίας σε μεγάλο δήμο στα βόρεια προκειμένου να πάρει κλειδάριθμο για να κλείσει ραντεβού για το εμβόλιο της. Παρασκευή 12 το μεσημέρι με ένα χορταστικό τριήμερο του Αγίου Πνεύματος να φτάνει, και το κτίριο έδειχνε υπερβολικά έρημο. Ουρά δεν υπήρχε. Λογικό εν μέρει, διότι η εξυπηρέτηση γίνεται με ραντεβού. Αλλά δεν υπήρχε ούτε ένας να περιμένει. Ούτε ένας να μπαίνει. Κανείς να βγαίνει. Η  νεαρή κυρία πλησιάζει την κεντρική είσοδο και ο άνδρας της ιδιωτικής εταιρείας φύλαξης την ρωτάει πού πάει κι αν έχει ραντεβού. Εκείνη απαντάει με επιφύλαξη αρνητικά. Δεν είχε καταφέρει να κλείσει τηλεφωνικά το ραντεβού. Δεν μπορείτε να μπείτε της λέει ευγενικά. Εκείνη ρωτάει αν μπορεί να δοκιμάσει να τηλεφωνήσει ξαν

Η ατολμία ως αυτοκαταδίκη. Αν σκεπτόμαστε συνετά και ρεαλιστικά, ξέρουμε ότι η αξιοκρατία μόνο στόχος μιας κοινωνίας μπορεί να είναι, όχι ηθική προστακτική. Οι ηθικές προστακτικές, τα αναρίθμητα «πρέπει» που αραδιάζουμε για να ξορκίσουμε λάθη ή την ασφυκτική παρακμή μας, είναι η πιο α-νόητη, σίγουρα περιττή λεκτική εκτόνωση απερισκεψίας και προχειρότητας. Ποιος, με ποιες πρακτικές πειθούς θα επιβάλει τα «πρέπει» και τις προστακτικές μας; (Γι’ αυτό και όταν ακούμε πρωθυπουργό ή αρχιεπίσκοπο ή δήμαρχο ή πρύτανη να εκστομίζουν κάποιο «πρέπει», ξέρουμε ότι είναι ή παραλυτικά άτολμος ή απλώς ολιγόνους.) Η λέξη «αξιοκρατία», σε μια οργανωμένη κοινωνία, σημαίνει: Μοναδικό κριτήριο για την ανάθεση ευθυνών δημόσιου λειτουργού είναι οι πιστοποιημένες ικανότητές του. Από τον κλητήρα ώς τον Γενικό Διευθυντή, από την καθαρίστρια ώς τον επιτελικό σχεδιαστή πολιτικής, το προαπαιτούμενο και συνεχώς επανελεγχόμενο είναι η ευφυΐα, η δημιουργικότητα, η ευπρέπεια. «Προσόντα» που δεν

Οταν ηγείσαι ενός οργανισμού είσαι υποχρεωμένος, ex officio, να υπενθυμίζεις εμπράκτως στα μέλη του οργανισμού να επιτελούν τον ρόλο τους όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν. Στην υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι, ο τέως αρχηγός της Πυροσβεστικής έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Φωτ. INTIME NEWS «Βγάλε την ουρά σου απ’ έξω…».   Ενας οργανισμός αναπτύσσει διεφθαρμένη νοοτροπία όταν ο σκοπός που καταστατικά υπηρετεί διαστρέφεται από την εξυπηρέτηση, με κάθε μέσο, ιδιοτελών συμφερόντων των ισχυρών μελών του. Η εξωστρέφεια (ετεροαναφορικότητα) που οφείλει να διακρίνει τον οργανισμό εκτοπίζεται από την ξεδιάντροπη εξυπηρέτηση «εσωτερικών» σκοπών (αυτοαναφορικότητα). Ο οργανισμός παύει τότε να υπηρετεί κοινωνικές ανάγκες· μετατρέπεται σε όργανο εξυπηρέτησης ιδιοτελών επιδιώξεων. Η διεφθαρμένη νοοτροπία δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός αλλά μια διαδικασία – χτίζεται μακροχρόνια. Πώς; Με κατάχρηση εξουσίας, αποφυγή λογοδοσίας, και παίγνια ισχύος. Και τα τρία επικυρώνονται ή επιβάλλονται από τη

Για το Ταμείο Ανάκαμψης. Κατά την οικονομική κρίση του 2009 συζητήθηκε επί μακρόν η ανάγκη για ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ. Τελικά, δεν παρασχέθηκε μαζική οικονομική βοήθεια από τις πλούσιες στις ενδεέστερες χώρες. Ακολούθησαν οι γνωστές επώδυνες πολιτικές λιτότητας, οι οποίες επέφεραν επικίνδυνους πολιτικούς κλονισμούς. Σε αντίθεση με την προγενέστερη τακτική, το 2020 η Ευρώπη απεφάσισε να συστήσει Ταμείο Ανάκαμψης, ένα οιονεί Σχέδιο Μάρσαλ. Το 1947 το Σχέδιο Μάρσαλ αποσκοπούσε να ανακόψει την κομμουνιστική διείσδυση στην Ευρώπη. Σήμερα, το Ταμείο Ανάκαμψης επιδιώκει να αποτρέψει μια επικείμενη θύελλα από «Κίτρινα Γιλέκα» στις μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει το ευρωπαϊκό σχέδιο σε οριστική κατάρρευση. Επειτα από εβδομήντα χρόνια, η οικονομία επανήλθε στην υπηρεσία της πολιτικής. Τα αναμενόμενα 70 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ θα τονώσουν την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων οι οποίοι, αγοράζοντας εισαγόμενα προϊόντα, θα συμβάλουν στην

Οι επερχόμενες εθνικές εκλογές θα φέρουν τον όποιο πρωθυπουργό προκύψει αντιμέτωπο με τα μεγάλα, κρίσιμα και πολύπλοκα προβλήματα της χώρας. To Μάνατζμεντ, τεχνοκρατική μετεξέλιξη του Business Administration ή της καθ’ ημάς Διοίκησης Επιχειρήσεων έχει εφαρμογή, αδιακρίτως, στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Απανταχού των ανεπτυγμένων χωρών.  Όχι όμως και στη χώρα μας. Σ’ εμάς το ελληνικό δημόσιο, ακόμα και σήμερα, πορεύεται με τις περί δημοσίου λογιστικού διατάξεις. Είναι δε τόσο αποστασιοποιημένο από το Μάνατζμεντ, ώστε το τελευταίο να εντοπίζεται στην επικράτεια του δημοσίου, μόνο σε σπάνιες αναφορές περί εφαρμογής ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων, σαν φανταχτερή εξαίρεση. Επιτυχημένος πολιτικός δεν είναι αυτός που παράγει, δανείζεται ή και κλέβει, ακόμα, ωραίες ιδέες, αλλά εκείνος που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να γίνουν οι ιδέες πράξη. Αλλιώς, από ιδέες, εξαγγελίες, ακόμα και νομοθετήσεις, άλλο τίποτα σ’ αυτόν τον τόπο... Εκείνο που κυρίως χρειαζόμαστε είναι

​​ Σύμφωνα με πρόσφατες κοινωνικές έρευνες, η μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας αναγνωρίζει πλέον ότι με την κρίση αναγκαστήκαμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν αλλά δεν θα κάναμε ποτέ μόνοι μας. Αρκεί όμως οι μεταρρυθμίσεις να αφορούν τους άλλους και όχι εμάς. Γιατί πάντα υπάρχει μια απόσταση ανάμεσα στο τι είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε για το κοινωνικό σύνολο και τι συγκεκριμένα για εμάς τους ίδιους, ιδιαίτερα σε μια χώρα με περιορισμένη εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου και μεγάλες ανισότητες. Το ΕΛΙΑΜΕΠ παρουσίασε πρόσφατα δύο σημαντικές μελέτες για τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ομάδες έγκυρων επιστημόνων, χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις (στο μέτρο του δυνατού), κατέγραψαν και αποτίμησαν τις μεγάλες αλλαγές που επιχειρήθηκαν. Αλλαξαν σίγουρα πολλά στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Αρκετά από αυτά ήταν τελείως προφανή, αλλά δεν γίνονταν πριν από την κρίση. Τώρα πλέον, ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών γνωρίζει ποιους πληρώνει κάθ

Όποιος μπορούσε, έχτιζε ανενόχλητος κάτω από ένα πέπλο ατιμωρησίας. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ) που έχει συνταχθεί το 2007, φέρει τον χαρακτηρισμό "εμπιστευτικό” και αφορά την καταπάτηση έκτασης 14 στρεμμάτων σε δημόσιο δάσος από δύο άτομα στη Σταμάτα Αττικής. Πρόκειται για μία "απλή” υπόθεση καταπάτησης κηρυγμένης ως αναδασωτέας έκτασης που περιήλθε σε γνώση των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης ύστερα από καταγγελία το μακρινό 2005. Πολλά από όσα αναφέρονται στην έκθεση επιθεώρησης-ελέγχου αποτελούν δυσάρεστη πραγματικότητα έως σήμερα, αποκαλύπτοντας  τον "μηχανισμό” δημιουργίας αυθαιρέτων σε δάση. Το αυθαίρετο Δύο άτομα με συγγενική μεταξύ τους σχέση προσπάθησαν να θεμελιώσουν δικαιώματα κυριότητας και νομής σε δημόσιο δάσος στη Σταμάτα, σύμφωνα με την καταγγελία στο ΣΕΕΔΔ. Έτσι, εκχέρσωσαν και περιέφραξαν δασική έκταση, η οποία είχε κηρυχθεί αναδασωτέα μετά από δύο παλαιότερες

    Ηρθαν φίλοι από την Αμερική και αποφάσισα να τους κάνω μια κυριακάτικη βόλτα. Να τους πάω στα αρχαία. Το πρόγραμμα είχε ως εξής: Αναχώρηση από την Αθήνα το πρωί, μετάβαση διά της παλαιάς Εθνικής οδού (για να δουν το τοπίο και τη θάλασσα) στον Ισθμό (για να θαυμάσουν τη διώρυγα), από εκεί στάση στην αρχαία Νεμέα, δεύτερη στάση στην αρχαία Κόρινθο, φαγητό στο Λουτράκι, μετάβαση στο Ηραίο της λίμνης Βουλιαγμένης και επιστροφή στην Αθήνα από τη νέα Εθνική με μία ακόμη στάση (αν προφταίναμε) στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Φιλόδοξη η διαδρομή, μεγάλες οι προσδοκίες, ανώμαλη η προσγείωση όταν φθάνοντας στη Νεμέα βρήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο κλειστά «λόγω ελλείψεως προσωπικού». Ηταν η ημέρα που γινόταν το πανεθνικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη: «Η Μακεδονία είναι ελληνική». Η Νεμέα; Με τη λύπη και την ντροπή να διαδέχονται τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου, αποχωρήσαμε. Είχαμε ήδη πληρώσει δυόμισι ευρώ στα διόδια Σπαθοβουνίου για να κάνουμε τα δέκα χιλιόμ

Διανύουμε τον έβδομο χρόνο της κατ’ όνομα "Διοικητικής Μεταρρύθμισης” και το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να μην έχει ακριβή εικόνα των μονάδων και των υπαλλήλων του. Οι έως τώρα σχετικές νομοθετικές προβλέψεις είναι ανεπαρκείς, ενώ στις "Στρατηγικές” για τις μεταρρυθμίσεις και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση παραλείπονται θεμελιώδη αρχικά βήματα, που θα έλυναν το πρόβλημα.   Το σοβαρό αυτό ζήτημα, μια πρόταση άμεσης αντιμετώπισής του και άλλα συναφή παρουσιάζονται διεξοδικά στο παρόν άρθρο. Η σχετική επιχειρηματολογία τεκμηριώνεται με διαδικτυακές αναφορές. Επίσης, τονίζεται ότι για να καταπολεμηθεί η κρίση χρειάζεται να συντονίζονται οι ενέργειες όσο το δυνατόν περισσότερων. Ιδίως, για να υλοποιούνται χωρίς καθυστέρηση συγκεκριμένα κρίσιμα βήματα. Ο χρόνος (γρήγορη σωστή διάγνωση και έγκαιρη αγωγή) είναι καθοριστικός παράγοντας για μια θεραπεία. Όσο διαιωνίζεται το ελληνικό πρόβλημα –μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται στον τρόπο λειτουργίας του Κράτους μας– επιχει