IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ASSOCIATED PRESS Τουρκία: Ο κατήφορος του Ερντογανισμού. Ο Ερντογανισμός στόχευε ανέκαθεν στην υποκατάσταση του Κεμαλισμού που διατηρεί πολύ βαθιές ρίζες στις Τουρκικές λαϊκές μάζες.  Την πεμπτουσία του Ερντογανισμού διατύπωσε ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 16 Μαρτίου 2016 σε ομιλία του προς τους μουχτάρηδες, δηλαδή τους επικεφαλής των διαφόρων κοινοτήτων, ενώπιον των οποίων διακήρυξε απερίφραστα -ούτε λίγο, ούτε πολύ- πως «Εγώ είμαι το κράτος» κατά «Το Κράτος είμαι εγώ» του Λουδοβίκου του 14ου! Τα συγκεκριμένα λόγια που χρησιμοποίησε ήταν (περίπου) τα εξής: «Το να φύγει από την εξουσία ο Ταγίπ Ερντογάν σημαίνει να γκρεμιστούν οι πολιτικές μας, τα έργα μας, οι αρχές του έθνους μας, η σημαία μας, η πατρίδα μας, το κράτος μας». Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα! Λίγους μήνες αργότερα (16 Ιουλίου 2016), με αφορμή την «απόπειρα πραξικοπήματος» κατά την οποία χάθηκαν οι ζωές 265 Τούρκων πολιτών, ο Ρ.Τ. Ερντογάν επέβαλε με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο το καθεστώς που άρχι

Ο Αχμέτ Χακάν είναι αρθρογράφος της  Hürriyet  και τα άρθρα του είναι από τα πιο πολυδιαβασμένα όλων των Τούρκων αρθρογράφων. Ακολουθεί άρθρο του όπου επιγραμματικά παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό και στην τουρκική κοινωνία, σε σχέση με το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, για το οποίο έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν σενάρια για πιθανή αναβολή του λόγω της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί και με την πτέρυγα του «όχι» να δείχνει ότι προηγείται. Του Αχμέτ Χακάν (Ahmet Hakan), εφ.  Hürriyet   Το CHP δεν έχει επιθετική και διχαστική καμπάνια και έτσι αποσυσπειρώνει την παράταξη του «ναι»... Η Μεράλ Άκσενερ, ο Σινάν Ογάν, ο Ουμίτ Οζντάγ και ο Κοράι Αϊντίν, εμβληματικές φυσιογνωμίες του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, κατέβηκαν στις πλατείες και ανέλαβαν δράση υπέρ του «όχι» Το κόμμα Σααντέτ (διάδοχος του Ρεφάχ, του Νετζμετίν Ερμπακάν) τάχθηκε υπέρ του «όχι»... Έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση στους ψηφοφόρους ότι δεν θα αλλάξει τίποτα στην κρατική διοίκησ

Περιπλέκεται το δημοψήφισμα για τον Ερντογάν  Βαθιά στη «Συριακή Παγίδα» η Τουρκία Περιπλέκεται το δημοψήφισμα για τον Ερντογάν Το δημοψήφισμα δεν είναι εύκολη υπόθεση για τον Ερντογάν. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που παρήγγειλε το ΑΚΡ, το «Ναι» προηγείται με ποσοστό της τάξεως του 51%- 54%, κάτι που αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο. Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου, η δημοσιογράφος Χαντέ Φιράτ και το ιδιωτικό κανάλι CNN Turk του ομίλου Ντογκάν έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην αποτυχία του πραξικοπήματος. Ενώ τα τεθωρακισμένα βρίσκονταν στους δρόμους και οι πραξικοπηματίες είχαν καταλάβει την κρατική τηλεόραση, ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε στη Φιράτ συνέντευξη από τη Μαρμαρίδα μέσω FaceTime, καλώντας τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους. Παρά το γεγονός ότι παραδοσιακά συνδεόταν με το κοσμικό, κεμαλικό κατεστημένο, ο όμιλος Ντογκάν, με τις πέντε εφημερίδες και τα 21 κανάλια του, υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία, έστω κι αν αυτό σήμαινε τη διάσωση ενός ισλαμιστή προέδρου που δεν ήταν

 Η τριχοτομημένη τουρκική κοινωνία και το Αιγαίο. ΣΧΕΤΙΚΑ:   « Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ»  Συνέντευξη του καθηγητή Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Γιώργου Πρεβελάκη  και του δημοσιογράφου και αναλυτή διεθνών γεγονότων Αντώνη Παπαγιαννίδη    Turkey-coup-2016-erdogan-supporters Το ερώτημα "Ποια Τουρκία;" κυριαρχούσε στις συζητήσεις αναφορικά με τη γείτονα χώρα επί δεκαετίες, μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα. Ετίθετο για να διευκρινιστεί σε ποιο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας αναφερόταν η εκάστοτε ανάλυση: είτε στο λεγόμενο "βαθύ κράτος" –τον φύσει θεματοφύλακα της κεμαλικής παράδοσης– είτε στην υπόλοιπη κοινωνία που είχε ανατραφεί για να υπηρετεί το τουρκικό εθνικό συμφέρον, όπως ακριβώς το προσδιόριζε κάθε φορά η προαναφερθείσα κεμαλική ελίτ. Κατά τα τελευταία χρόνια, και κυρίως μετά τη στροφή του κυβερνώντος ΑΚΡ σε πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης, οι κοινωνικοί συσχετισμοί στην Τουρκία άλλαξα

    Βιβλίο για τους νιόπαντρους, με τον τίτλο «Γάμος και Οικογενειακή ζωή», που κυκλοφόρησε ο Δήμος Κιουτάχειας Δωρεάν μοιράζει ο Δήμος της Κιουτάχειας το βιβλίο για τους νιόπαντρους, με τον τίτλο «Γάμος και Οικογενειακή ζωή» που μεταξύ άλλων πρεσβεύει ότι ο ξυλοδαρμός των γυναικών από τους συζύγους τους μπορεί να έχει... ευεργετικά αποτελέσματα στην ευτυχία του ζευγαριού! Σε 394 σελίδες ο «οδηγός» δικαιολογεί την κακοποίηση της γυναίκας, αναφέροντας ότι είναι μια... νόμιμη και συνιστώμενη μέθοδος για να «επιλύονται» οι συγκρούσεις στο ζευγάρι, όταν για παράδειγμα η γυναίκα αρνείται να ικανοποιήσει την επιθυμία του συζύγου και να φορέσει μέικ-απ. «Η σύζυγος» συνιστά ο συγγραφέας, « πρέπει να παραμένει σιωπηλή και να ζητά συγνώμη από τον σύζυγο της εάν αυτός είναι θυμωμένος μαζί της».   Στις συμβουλές περιλαμβάνεται και η προτροπή να μην μιλάνε οι γυναίκες στη διάρκεια του σεξ καθώς μια τέτοια κακή συνήθεια «μπορεί να κάνει το παιδί που θα γεννήσουν να τραυλίζει» !

Η πρόσφατη βομβιστική επίθεση με μοτοσυκλέτα στην πυκνοκατοικημένη συνοικία Νέα Βοσνία (Yeni Bosna) της Κωνσταντινούπολης κοντά σε αστυνομικό τμήμα και σε σχολείο, αποτελεί περαιτέρω ένδειξη της βαθύτερης πλέον εμπλοκής της γειτονικής Τουρκίας στην πολεμική κόλαση της Μέσης Ανατολής. Ο σουνιτικός ισλαμικός μεγαλοϊδεατισμός του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ σε συνδυασμό με τη σοβινιστική υστερία των παραδοσιακών κεμαλιστών αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί τη χώρα τους στην απόλυτη καταστροφή. Επιπλέον η φαντασίωση της τουρκικής ηγεσίας για εισβολή και κατοχή της Μοσούλης περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μεγάλης κυκλοφορίας κυβερνητική τουρκική εφημερίδα δημοσίευσε πρόσφατα ως πρωτοσέλιδο της έναν προκλητικό χάρτη στον οποίο απεικονίζεται και η πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή του Ιράκ ως ανήκουσα στην Τουρκία. Αυτή η επικίνδυνη επεκτατική ρητορική που πριν από μερικά χρόνια περιοριζόταν κυρίως στους κύκλους της τουρκικής ακροδεξιάς, έχει καταλάβει πλέον την καρδιά τ

    Αναμφισβήτητα, η άνοδος του κόμματος ΑΚΡ και του ηγέτη του Recep Tayyip Erdogan στην εξουσία της Τουρκίας το 2001 ήταν μια εξέλιξη που ανέτρεψε τις αρνητικές προοπτικές της χώρας και ισχυροποίησε την Τουρκία ως κράτος. Από το 2001 μέχρι σήμερα, ο Ερντογάν αδιαλείπτως κυβερνά την Τουρκία, ωστόσο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου εναντίον του, τα δεδομένα για την Τουρκία έχουν μεταβληθεί και η χώρα δείχνει να βρίσκεται έκτοτε σε στρατηγικό “vertigo” με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιφερειακή σταθερότητα. Το ερώτημα που απασχολεί τους περισσότερους είναι πού οδηγείται σήμερα η Τουρκία; Οι απαντήσεις βρίσκονται στην υπέρμετρα φιλόδοξη σκέψη του Ερντογάν και στην στρατηγική των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή. Ισλαμική Ηθική και Ιστορικός Ρεβανσισμό ς Από την πρώτη κιόλας μέρα στην εξουσία, ο Ερντογάν διαμόρφωσε μια υψηλή στρατηγική, μια θεωρία νίκης για το εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας. Η σκέψη του καθορίστηκε από τρείς βασικούς άξονες.

Η συγκυρία στην Τουρκία είναι αρκετά ευνοϊκή για να κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πραγματικότητα το όραμά του, το οποίο συντηρεί εδώ και 17 χρόνια και αφορά τη συνένωση των πολιτικών χώρων του πολιτικού Ισλάμ και της εθνικιστικής ακροδεξιάς.  Η σημερινή εκλογή του Μπιναλί Γιλντιρίμ στην ηγεσία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης συνιστά άλλη μια επιβεβαίωση της παντοδυναμίας του Ερντογάν στο κόμμα. Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στη συνέχεια, όλα δείχνουν ότι θα είναι ένα βήμα ακόμη προς την υλοποίηση του στόχου του Ερντογάν για μετάβαση στο προεδρικό σύστημα. Αυτό προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση ή ένα νέο σύνταγμα. Ωστόσο το προφίλ του νέου ηγέτη, τα όσα είπε στο συνέδριο, αλλά πολύ περισσότερο αυτά που δηλώνει ο ίδιος ο Ερντογάν, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση θα είναι ουσιαστικά ένα εκτελεστικό όργανο υπό την ηγεσία του Ερντογάν.  «Εκλέγουμε αρχηγό κόμματος και πρωθυπουργό και όχι ηγέτη. Ο ηγέτης είναι ο Ερντογάν» ήταν ο κοινός τόπος τον οποίο υπογρά