IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η σύναξη των ηλιθίων και ο νόμος του Δαρβίνου…  Κάθε κοινωνία όπως άλλωστε και κάθε μορφή ζωής και κυρίως οικολογικής φωλιάς (μιας ομάδας συμβιωτικών και ανταγωνιστικών οργανισμών που συνυπάρχουν και αλληλοεξαρτώνται) διακρίνεται κυρίως σε ξενιστές και παράσιτα. Όταν τα παράσιτα ως πληθυσμός υπερβαίνουν ένα μέγεθος μπορεί να εξοντώσουν τον ξενιστή και στη συνέχεια να εξαφανιστούν και τα ίδια. Επειδή ξενιστές και παράσιτα είναι αποτελέσματα της εξελικτικής διαδικασίας που ονομάζεται φυσική επιλογή επιβιώνουν αυτά που επιτρέπουν στον ξενιστή να επιβιώσει. Οι ιοί που δημιουργούν επιδημίες είναι παράσιτα και άλλοι από αυτούς είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι (θανατηφόροι), άλλοι λιγότερο. Ευτυχώς πολλαπλασιάζονται οι λιγότερο επικίνδυνοι και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας συνωμοσίας όπως πιστεύουν οι αφελείς, αλλά λογικής ακολουθίας. Οι  θανατηφόροι ιοί που εξοντώνουν τους ξενιστές εξαλείφονται και οι ίδιοι και έτσι ανακόπτεται η διάδοσή τους. Το χαρακτηριστικό του "

 Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου   Η ανοησία της αγέλης. Ο Έλληνας [ψευτο-Ζορμπάς και τζάμπα-μάγκας] δεν έχει γαλουχηθεί στην έννοια της ατομικής ευθύνης και της δημόσιας υποχρέωσης.  ...πρίγκιπες ανεβασμένοι στα κύματα ξεναγούν την περιέργειά τους στο βυθό των καιρών                                          Γ.Ναζλίδης, Ανήλικη αρχιτεκτονική  Δεν γνωρίζω από ιατρικούς όρους, όπως η ανοσία τηςαγέλης, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι στην περίπτωση αυτή όταν πολλοί προφυλάσσονται από ένα κακό τούτο σημαίνει ότι παρέχουν εμμέσως προφύλαξη και σε όσους δεν λαμβάνουν μέτρα. Γνωρίζω όμως την ανοησία της αγέλης, όπου όποιος πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να μην προφυλάσσει τον εαυτό του, νομιμοποιείται ν’ αδιαφορεί ταυτόγχρονα και για τους κινδύνους που προκαλεί η στάση του αυτή στους άλλους. Ο Έλληνας [ψευτο-Ζορμπάς και τζάμπα-μάγκας] δεν έχει γαλουχηθεί στην έννοια της ατομικής ευθύνης και της δημόσιας υποχρέωσης. Χρόνια τώρα άπαντες [ακόμα και η επίσημη Ιστορία

Είναι περισσότερο μια «απάντηση» ασέβειας στην ευσέβεια, μια κοροϊδία, ένα βγάλσιμο γλώσσας, όχι μια οντολογική στάση που μάχεται τον θεϊσμό και τις επιζήμιες πτυχές θρησκευτικών πρακτικών και δογμάτων, τις προκαταλήψεις και τα «παράθυρα» στον δογματισμό και τον αυταρχισμό. Και ως κοροϊδία –όχι ως σκωπτική σοφία, ως φιλοπαίγμον προπετές σχόλιο–, είναι απλώς ένα πυροτέχνημα, μια «διδασκαλία» χωρίς βάθος, ένα σκάλωμα στα επιφαινόμενα, που βρίσκει περισσότερο γόητρο στο σκώμμα παρά στην ανδρεία, στη φάρσα παρά στην ενόραση, που τόσο έχουμε σήμερα ανάγκη. Φέτος είναι η έκτη χρονιά, διευκρίνισε η Ενωση Αθεων, που διοργανώνεται σε ψητοπωλεία στην Ελλάδα, Μ. Παρασκευή, πάρτι κρεατοφαγίας (ήχησε σαν εκείνες τις σκανταλιές που κάνουν τα μικρά παιδιά για να τραβήξουν πάνω τους την προσοχή), απαντώντας στη βροχή σχολίων και τους χλευασμούς για την εκδήλωση, ακόμη και από άθεους. Και διεβεβαίωσε ότι διεκδικεί συστηματικά τους σκοπούς της και με άλλους τρόπους πλην του μεγαλοπαρασκε