IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το μήνυμα του Χριστού. Σε όλες τις εποχές, για ορισμένες ομάδες που αναφέρονταν στον χριστιανισμό των Ευαγγελίων, ο Χριστός μπόρεσε να αντιπροσωπεύει ένα πολιτικό είδωλο, αυτόν που προαναγγέλλει μια νέα κοινωνική τάξη Συνέντευξη του ιστορικού Ζαν-Λικ Πουτιέ που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό L’ Obs ● Η διδασκαλία του Ιησού περιέχει κάποιο πολιτικό μήνυμα; Τα Ευαγγέλια καταδεικνύουν αντίθετα ότι αρνείται να θίξει τα εγκόσμια ζητήματα. Αυτό εκφράζεται ιδίως με την περίφημη φράση: «Απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Ο Ιησούς λέει ακόμα: «Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου». Με την άρνησή του αυτή απογοητεύει ορισμένους από τους μαθητές του. Επειδή υπήρχε τότε, στη ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας, μια ισχυρή προσδοκία, εκείνη της έλευσης ενός Μεσσία, ο οποίος θα ηγούνταν μιας εξέγερσης του εβραϊκού λαού εναντίον των Ρωμαίων. Ο Ιησούς όμως αρνείται να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, αρνείται να γίνει ο «βασιλιάς των Ιουδαίων» – τίτλος που θα τον γράψουν οι Ρωμαί

  Η γέννηση και η αλλαγή των θρησκειών. Οι φανατισμοί και οι αφορισμοί του τύπου «Εκάς οι βέβηλοι» κρύβουν την αλήθεια «που κρύπτεσθαι φιλεί». «Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Το δικαίωμα αυτό συνεπάγεται την ελευθερία αλλαγής θρησκείας ή πεποίθησης...» (Άρθρο 18 της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Οι συντάκτες της διακήρυξης (1948) σωστά κατοχύρωσαν το δικαίωμα του ανθρώπου να μπορεί να αλλάζει θρησκεία. Ωστόσο δεν μπόρεσαν να προβλέψουν - πώς θα μπορούσε αυτό εξάλλου να προβλεφθεί - την αλλαγή των θρησκειών. Οι υπάρχουσες θρησκείες στην εποχή μας μπόρεσαν μέσα από μακροχρόνιες διαδικασίες - όχι πάντοτε με δημοκρατικό τρόπο και κοινωνική συναίνεση - να επιβληθούν στις διάφορες κοινωνίες, διότι με τον ένα ή άλλο τρόπο έδιναν «λογικές απαντήσεις» σε ένα πλήθος ερωτημάτων. Ερωτήματα υπαρξιακά που από την πρωτόγονη εποχή είχαν ριζώσει στην καρδιά και το νου των ανθρώπων. Ο φόβος του θανάτου, ο

   Θεά Αθηνά και Παναγία: Κοινές αναφορές. Ομοιότητες, αναλογίες και συμπτώσεις ανάμεσα στις αρχαίες θεότητες και τον χριστιανισμό.        ″Ο Θεός είναι ένας Οι τρόποι λατρείας είναι πολλοί” . Ουρανός – Γαία Κρόνος – Ρέα Δίας – Ήρα Οι αρχαίοι Έλληνες δόμησαν τη θρησκεία τους πάνω σε ζεύγη θεοτήτων που αντανακλούσαν και τη βαθύτερη δομή του σύμπαντος και του φυσικού κόσμου (Αρσενικό – Θηλυκό). Το στοιχείο αυτό απουσιάζει παντελώς από τον χριστιανισμό. Την ισοζυγία αρσενικού – θηλυκού την ανιχνεύουμε και στο δωδεκάθεο του Ολύμπου (6 ανδρικές θεότητες και 6 γυναικείες) έστω και σε συμβολικό επίπεδο. Όμως, εκτός από τις θεμελιώδεις διαφορές ανάμεσα στο ειδωλολατρικό δωδεκάθεο και τον Χριστιανισμό, μπορούμε να διακρίνουμε και κάποιες ομοιότητες – αναλογίες ανάμεσα στις αρχαίες θεότητες και τον χριστιανισμό. Ομοιότητες που υπόρρητα δηλώνουν τη θέση πως      «Ο θεός είναι ένας. Οι τρόποι λατρείας είναι πολλοί». Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ισχυρή παρουσία της θεάς Αθηνάς στην αρχαιοελ

  Επίσκεψη του προέδρου Τραµπ στη Διεθνή Εκκλησία του Λας Βέγκας, κατά τη διάρκεια προεκλογικής εµφάνισης στη Νεβάδα, τον Οκτώβριο του 2020 (Doug Mills/The New York Times). Τι πιστεύουμε για τις προφητείες. Ο νέος Ευαγγελικός Χριστιανισµός που αναδύθηκε από την πολιτιστική αναταραχή των δεκαετιών του 1960 και του 1970 είχε έντονα υπερφυσικό χαρακτήρα. Γεννήθηκε από τον φόβο ότι οι Αµερικανοί αποµακρύνονταν από τον Χριστιανισµό, ενώ υποσχόταν έναν Θεό έντονα παρόντα, που διακατέχεται από αγάπη και είναι κατά έναν µαγικό τρόπο σχεδόν ανίκητος. Οι κληρικοί υπόσχονταν ότι οι απλοί άνθρωποι θα µπορούν να θεραπεύουν και να προφητεύουν στο όνοµα του Ιησού. (Παράθεση από το κατά Ιωάννην, 14:12: "Όποιος πιστεύει σε εµένα θα κάνει τα ίδια έργα που κάνω κι εγώ".) Εκκλησίες, όπως η Bethel Redding στην Καλιφόρνια, ίδρυσαν σχολεία Υπερφυσικής Διακονίας. Σε όλη τη χώρα οι Χριστιανοί προέβαιναν στις λιτανείες για τον εξαγνισµό των πόλεών τους. Άρχισαν να οσφραίνονται δαίµονες και να ξορκίζου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)Πιστέψαμε ότι είμαστε υπεράνθρωποι και οδηγηθήκαμε στον τάφο. (2) Εμβόλιο: Κάποιου του χάριζαν γάιδαρο και τον κοίταζε στα δόντια.   (3) «Πόλεμος πατήρ πάντων» και Covid-19.  Μητροπολίτης Ναυπάκτου:  «Δεν μπορεί κανείς να αρνείται τη σημερινή πραγματικότητα».  'Εχοντας εντρυφήσει στα θέματα της βιοηθικής, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιερόθεος, βρέθηκε πρώτος όλων, μετά τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο, να στέλνει στους πιστούς το μήνυμα της Εκκλησίας υπέρ του εμβολιασμού. «Από χρόνια ασχολούμαι με θέματα βιολογικά και βιοηθικά, δίδαξα το μάθημα της Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο του Λιβάνου και γνωρίζω τα επιτεύγματα της σύγχρονης βιοτεχνολογίας, λευκής, πράσινης και κόκκινης, που χρησιμοποιούμε σε όλες τις φάσεις της ζωής μας. Δεν μπορεί κανείς να αρνείται τη σημερινή πραγματικότητα, εάν θέλει να ζει σε μια σύγχρονη κοινωνία», αναφέρει στην «Κ». «Το ότι ήμουν πρώτος που εμβολιάσθηκα από την Εκκλησία οφείλεται σε κάποιες δηλώσεις τις οποίες έκανα, στη

  Αν υπήρχε Εκκλησία, στη θέση της «επικρατούσης εν Ελλάδι θρησκείας», το αναγκαίο κλείσιμο των ναών για την απειλή του κορωνοϊού θα ήταν πένθος τίμιο, συνεπές, ανυπόκριτη αγάπη που μοιράζεται (κοινωνεί) με όλους το μαρτύριο του πανικού και τον σταυρό της ασφυξίας.    Η Ελλάδα της Γιορτής.    Την ως τώρα ιστορία της ανθρωπότητας τη χωρίζουμε οι άνθρωποι σε δυο περιόδους: στην προ Χριστού (π.Χ.) και στη μετά Χριστόν (μ.Χ.). Η διαίρεση αυτή δεν είναι σχήμα που το επέλεξαν οι λαοί της υδρογείου με κοινή συμφωνία – μόνο μια μειονότητα καταλαβαίνει ποιαν ιστορική λογική απηχεί μια τέτοια διαίρεση. Παγκοσμιοποιήθηκε η συγκεκριμένη περιοδολόγηση – χρονολόγηση μάλλον για λόγους χρηστικούς. Πρέπει να συνέδραμε και το γεγονός ότι τη γέννησαν και την εφάρμοσαν λαοί μπροστάρηδες στον πολιτισμό για πολλούς αιώνες, λαοί που επηρέαζαν την πορεία της σύνολης ανθρωπότητας. Η αίσθηση του «ιερού» και η έννοια του «θείου» ήταν αυτονόητα δεδομένες και λειτουργικά αφομοιωμένες στις ανθρώπινες κοινωνίες πριν