IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

'' Ναι, το δημόσιο σχολείο έχει αυτό το χάλι και ακόμη πολύ-πολύ περισσότερο, επειδή ο εκπαιδευτικός:   1. Δεν καθοδηγείται και δεν ελέγχεται από άξιους & υπεύθυνους Προϊσταμένους.  (Αυτό λέγεται δημοκρατική κατάκτηση) . 2. Δεν έχει ούτε οικονομική, ούτε ηθική συνέπεια η θετική ή αρνητική απόδοσή του. (Αυτό λέγεται ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη) 3. Ο αντιδραστικός συνδικαλισμός και ο ηθικοφθοροποιός (sic) κομματισμός δρουν στη Δημόσια Εκπαίδευση, ως ο (πρόσφατος) "Ιανός".  (Αυτό λέγεται εκδημοκρατισμός του   Δημοσιοϋπαλληλικού Κινήματος).  4. Δεν είναι "της μόδας" για την Κοινωνία μας και δεν στηρίζει η Πολιτεία τον εκπαιδευτικό που είναι "προσανατολισμένος" προς ένα σχολείο με καλά δομημένη οργάνωση και λειτουργία με μέσα την εργατικότητα, την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την πειθαρχία στους κανόνες από  μαθητές και δασκάλους.  (Αυτό το σχολείο λέγεται αυταρχικό και δεν εκπαιδεύει "δημοκρατικούς" πολίτες).''

EUROKINISSI «Αγώνες» και κανόνες:  Οι μαθητικές καταλήψεις ως εκπαιδευτική σταθερά. Ορισμένα στοιχεία για το φαινόμενο αυτό θα ήταν χρήσιμα, αν μας ενδιαφέρει τουλάχιστον η ακτινογραφία του. Ανεξάρτητα από το πόσοι μαθητές και με ποιο αίτημα προχωρούν σε «κατάληψη» ενός σχολείου, η πράξη αυτή, αν αφαιρεθεί ο αγωνιστικός της φερετζές, σημαίνει απλά άρση λειτουργίας του σχολείου «μέχρι νεωτέρας» με χρήση βίας και ταυτόχρονα αντίσταση, πάλι με τη χρήση βίας, σε όποιον τρίτο επιχειρήσει να αποκαταστήσει την ομαλότητα χωρίς τη συναίνεση των πρωταγωνιστών. Βία εδώ σημαίνει η βίαιη, χωρίς εξουσιοδότηση από κάποια αρχή, παρεμπόδιση της παρουσίας στο σχολείο του εκπαιδευτικού προσωπικού ή και μαθητών που θα ήθελαν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Το εξωτερικά ορατό σύμβολο αυτού του είδους βίας είναι  το λουκέτο . Η πρακτική αντλεί την πολιτική της νομιμοποίηση από το 1973, την κατάληψη του Πολυτεχνείου ως πράξη αντίστασης στο στρατιωτικό καθεστώς.  Μετά το 1974 η κατάληψη από σύμβολο αντιδικτατ

Όταν η   Κομματική Τύφλωση συναντιέται  με την Ψεκασμένη «Αγωνιστικότητα»...  «Μια αίθουσα και ένας καθηγητής, για κάθε μαθητή»:  Οι καταλήψεις και ο «βιασμός» του Δημόσιου αγαθού.   Η κατάλυση του συνταγματικού δικαιώματος στην ελεύθερη πρόσβαση στην μόρφωση και στην δημόσια εκπαίδευση, γίνεται επιδεικτικά και με την ανοχή της κυβέρνησης και της Πολιτείας, δημιουργώντας έτσι ένα εύφορο πεδίο για την ανάπτυξη της αυθαιρεσίας και του φασισμού στον μικρόκοσμο του ελληνικού σχολείου. Το κύμα καταλήψεων στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί μια ακόμη περίπτωση υποχώρησης του δημόσιου χώρου και «βιασμού» της έννοιας του δημόσιου αγαθού... Το ελληνικό Γυμνάσιο και Λύκειο επιχειρείται μετά το επιτυχημένο «πείραμα» στα Πανεπιστήμια, να γίνει το φυτώριο του πολιτικού χουλιγκανισμού, της ασυδοσίας, της πλήρους αδιαφορίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων των άλλων . Και αυτό με την ανοχή μιας κυβέρνησης η οποία ήρθε με μια από τις εξαγγελίες της να αφορά αυτό ακριβώς. Τον σεβασμό της

Επειδή η υποκρισία έχει πιάσει ταβάνι στην κομματική και εκπαιδευτική κοινότητα και κρύβεται η αλήθεια για να σωθούν ιδεολογίες που αντιμάχονται τη Δημοκρατία, το πανό σε ένα (1) υπό κατάληψη σχολείο στη Β. Ελλάδα, που γράφει «η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία» είναι το καλύτερο παράδειγμα για να ξεσκεπαστεί όλη αυτή η σαπίλα. Όλη η εκστρατεία συκοφάντησης των καταλήψεων που γίνονται με στόχο τη συμφωνία των Πρεσπών, και που έχει πάρει διατάσεις υστερίας στην κυβέρνηση και σε μερίδα καθηγητών και υπερασπιστών της συριζέϊκης και σημιτικής παιδείας της κ Ρεπούση, έχει στηριχτεί πάνω στην κατηγορία ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις αυτές είναι η Χρυσή Αυγή. Και πως η ακροδεξιά έχει μπει στα σχολεία και καθοδηγεί τη νεολαία στον εθνικισμό και στην αντιδημοκρατία. Κατ' αρχήν ένα (1) ή δύο (2) πανό από δεκάδες σχολεία που είναι υπό κατάληψη δε σημαίνει παρά μόνο ότι στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχουν στην κατάληψη δυνάμεις που εχθρεύονται ΑΥΤΗ τη Δημοκρατία. Ενδεχομένως και

Αγαπητέ κύριε Γλέζο, Το ξέρω ότι δεν με ξέρετε αλλά αν με ξέρατε θα ξέρατε ότι εμένα από μικρή κόβει το μάτι μου. Σας κόβω λοιπόν για καλό άνθρωπο. Μα τον Τουτάτη, πολύ θα θελα να σας έχω μπαμπά ή θείο, να βρισκόμαστε μια στην τόσο να πίνουμε κανένα ουζάκι στον ήλιο και να λέμε ό,τι να 'ναι. Φαίνεστε τέλειος για ουζάκι στον ήλιο. Αλλά στην πολιτική ανάλυση… πώς να το θέσω ευγενικά για να μη χάσω την προοπτική της ουζοποσίας μαζί σας… δεν το 'χετε. Είπατε ας πούμε χτες ότι έσφαλε ο Πανούσης που κατέλυσε το πανεπιστημιακό άσυλο. Το πανεπιστημιακό άσυλο, ξέρετε, εξασφαλίζει τη διακίνηση των ιδεών των φοιτητών, αλλά όταν μπουκάρει μέσα και κλειδώνεται η σάρα η μάρα και το κακό συναπάντημα (που βασικά τρολάρει τον ΣΥΡΙΖΑ για να διαπιστωθεί ποιος την έχει μεγαλύτερη την αριστεροσύνη), δεν διακινείται απολύτως τίποτα, ούτε ιδέες, ούτε φοιτητές, ούτε καθηγητές. Κανένας μπάφος μόνο μπορεί να διακινείται για να γουστάρουν οι έγκλειστοι γιατί δεν περνάει η άτιμη η ώρα.

«Όταν η κεντρική εξουσία δεν λειτουργεί, αλλά αποδέχεται τον κάθε εκβιασμό, τότε οι αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες κάτω από αυτή αλληλοσπαράσσονται προσπαθώντας να την κατακτήσουν»  έλεγε πρόσφατα μιλώντας στο «Βήμα» έμπειρος καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος με θλιμμένο βλέμμα στεκόταν έξω από το κεντρικό κτίριο των Προπυλαίων. Η επέμβαση της αστυνομίας στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου, που βρισκόταν υπό κατάληψη για 17 ημέρες, έγινε τελικά το πρωί της Παρασκευής. Αστυνομικοί μπήκαν από πλαϊνή είσοδο και η υπόθεση έληξε με την προσαγωγή και σύλληψη συνολικά 22 ατόμων. Ωστόσο η ακαδημαϊκή κοινότητα στο σύνολό της εκφράζει τη θλίψη της για την εικόνα που παρουσιάζει το παλαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας, που θεωρείται ως ο επιστημονικός και ιστορικός «χάρτης» της Ελλάδας και τον τελευταίο καιρό αποτελεί το ορμητήριο κάθε ομάδας διαμαρτυρόμενων, που επιλέγει την βία ως μέθοδο αντίδρασης. Την ίδια στιγμή η ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε επί 17 ημέρες αστυν