IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΑΟΖ της Λιβύης από την Τουρκία και οι συσσωρευμένες ελληνικές ανοησίες. Η πληροφορία που κυκλοφορούσε από χθες το απόγευμα μέσω διαρροών σε τουρκικούς λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα ήταν σαφής, παρότι παραμένει προς το παρόν μη επιβεβαιωμένη επίσημα: Τουρκία και Λιβύη ετοιμάζονται να υπογράψουν συμφωνία «ενοικίασης» (lease) μέρους της λιβυκής ΑΟΖ για εκμετάλλευσή της από την κρατική τουρκική εταιρία πετρελαίου TPAO. Στην Κωνσταντινούπολη βρέθηκε και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν, ο οποίος είχε συνάντηση με τον Ιμπραήμ Καλίν, τον εξ απορρήτων του Ερντογάν. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η πληροφορία πιθανότατα να συνδέεται με την επίσκεψη του Αμερικανού Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας. Εάν, μάλιστα, επιβεβαιωθεί, θα συνιστά βήμα κλιμάκωσης των σχέσεων με την Ελλάδα, όπως θα εξηγηθεί. Θα αποδείξει ότι η Τουρκία, ακόμα κι όταν επικαλείται τον διάλογο , τον κατανοεί

    Μεγάλος κίνδυνος θεαματικού αδειάσματος της Ελλάδας από τη Λιβύη για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο της δήθεν ΑΟΖ.   Λίαν ανησυχητικές πληροφορίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα λιβυκά ΜΜΕ, με αφορμή την επίσκεψη των εκπροσώπων των αντιπάλων λιβυκών στρατοπέδων στην Άγκυρα. Στο τραπέζι του «παζαριού» μπαίνει μετ’ επιτάσεως η αναγνώριση του μνημονίου για τη δήθεν οριοθέτηση της τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ Η επικύρωση της ψευδεπίγραφης συμφωνίας Άγκυρας – Τρίπολης, το 2019, το ονομαζόμενο μνημόνιο για την οριοθέτηση της τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ, έχει τεθεί ανοικτά στο τραπέζι του τουρκο-λιβυκού «παζαριού», κατά την επίσκεψη των εκπροσώπων των δύο κυρίαρχων αντίπαλων στρατοπέδων της Λιβύης, αυτές τις ημέρες στην Άγκυρα. Όπως ανέφερε προχθές το Antinews, στην Άγκυρα, υπό την «διαιτησία» Ερντογάν, συναντήθηκαν ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σαλέχ (Aguila Saleh), που αντιπροσωπεύει το «στρατόπεδο της Ανατολής», και το μέλος του Προεδρικού Συμβούλου, Αμπντουλά Αλ-Λάφι (Abdullah

   Γαλλίδα αρχικατάσκοπος «απαντά» σε Ακάρ, Ερντογάν, Φουκτάι. Η θαμμένη έκθεση Φουρκάντ που αναγνωρίζει την κυριαρχία των ελληνικών νησιών.   Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια όμορφη κρατούμενη περίμενε ότι θα την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Δίχως χρονοτριβή αφαίρεσε όλα της τα ρούχα, μένοντας γυμνή και κατευθύνθηκε στα κάγκελα του παραθύρου. Αφού τοποθέτησε το σώμα της ανάμεσα στις σιδερένιες μπάρες, άρχισε να σπρώχνει το κορμί της ανάμεσα στα κάγκελα. Πνίγοντας τον πόνο της, η σημαντικότερη γυναίκα πράκτορας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ταπείνωνε τους Ναζί δραπετεύοντας «μαγικά». Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως η γυναίκα αυτή, 40 χρόνια μετά, θα έκανε πυρ και μανία την Άγκυρα. Toν Σεπτέμβριο του 1981 , λίγους μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ, τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων θα επικεντρώνονταν στην πιο δυσάρεστη ίσως είδηση των τελευταίων ετών. Η Tercüman, μάλιστα, αφιέρωσε ολόκληρο τετράστηλο στην πρώτη σελίδα καθώς

Τα βολικά ψεύδη του ΥΠΑΜ Ακάρ και τα “μηνύματα” που ανταλλάσσουν … αντιπολίτευση και Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Παραμονές Χριστουγέννων, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας και φερόμενος ως υποψήφιος για τη διαδοχή Ερντογάν, στρατηγός Χουλούσι Ακάρ, επέλεξε να θυμίσει στην Ελλάδα, τον καημό της χώρας του για το Καστελλόριζο. Κάπως σαν “κάλαντα”. Η λογική του, όπως πάντα, εξαιρετικά τουρκική. Επειδή το νησί απέχει λιγότερο από δύο χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές, η Ελλάδα δεν νομιμοποιείται να διεκδικεί «40 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιου χώρου» για ΑΟΖ… Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ (Διευθυντής Μελετών Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA ) Ως συνήθως, η τουρκική ρητορική διατυπώνεται με τη μέθοδο της μισής αλήθειας. Προτού συνεχίσουμε, κι επειδή είναι Χριστούγεννα, ας δούμε το ποτήρι μισογεμάτο . Ξεκινώντας από το θετικό ότι η κυριαρχία επί της νήσου δεν αμφισβητήθηκε ευθέως, μαζί με συγκεκαλυμμένες απειλές κατάληψης… για επίλυση του προβλήματος , κατά το πρότυπο της εισβολή

  Σκίτσο του Δ.ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ Πώς οι ενεργειακές εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο οξύνουν την τουρκική επιθετικότητα.   Οι ενεργειακές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο αλλάζουν ραγδαία. Μέχρι πριν από δεκαετία, ο ρόλος της Τουρκίας ως βασικού διαμετακομιστή προς την Ευρώπη του φυσικού αερίου της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής, θεωρούνταν καθοριστικός. Όσο για την Αν. Μεσόγειο, η αίσθηση στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ήταν πως μπορούσε να λειτουργήσει υπό προϋποθέσεις συμπληρωματικά προς το ρωσικό αέριο, χωρίς, ωστόσο, να είναι ικανή να αποτελέσει βασική πηγή εναλλακτικής τροφοδοσίας. Μετά τις πρώτες ανακαλύψεις αερίου στην Αν. Μεσόγειο, η εικόνα αυτή άρχισε να μεταβάλλεται σταδιακά, ωστόσο τα δεδομένα απέκτησαν άλλη δυναμική όταν το 2015 βρέθηκε στην Αίγυπτο το κοίτασμα Ζορ. Το γεγονός έδωσε τη δυνατότητα στην Αίγυπτο να μετατραπεί στον κομβικότερο πλέον παίκτη της ενεργειακής εξίσωσης στην περιοχή, τόσο ως χώρα - παραγωγός, όσο και ως χώρα υποδοχής ποσοτήτων φυσικού αερίου από το Ισραήλ και τη