Συγκρίνοντας δύο μουσεία.
Η σύγκριση Βεργίνας και Επανομής αναδεικνύει με αδρές αλλά ουσιαστικές γραμμές το θεμελιώδες περίγραμμα του πολιτικού προγράμματος που έχει ανάγκη η χώρα και που μπορεί να συμπυκνωθεί σε δύο βασικές προτάσεις: βελτίωση του δημοσίου τομέα, άρση των περιορισμών για την ανάπτυξη του ιδιωτικού. Αντί να επιμένουμε στις αντιθέσεις μεταξύ των δύο, πρέπει να υπογραμμίζουμε το γεγονός πως οι δύο αυτοί τομείς μπορούν και πρέπει να συμπληρώνονται. Πριν από κάμποσους μήνες βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ δύο εντελώς διαφορετικά μουσεία. Το πρώτο είναι το Μουσείο των Αιγών, γνωστό και ως μουσείο της Βεργίνας. Χρόνια ήθελα να πάω χωρίς όμως να τα καταφέρνω και όλοι μου επαναλάμβαναν τι χάνω. Οταν τελικά τα κατάφερα, κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσαν. Πρόκειται για συγκλονιστική εμπειρία, που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Δεν είναι μόνο τα εκθέματα, αλλά και ο χώρος. Το μουσείο, που εγκαινιάστηκε το 1993, μιμείται τον τεχνητό λόφο, την «Τούμπα»,