Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Turkey-Cinema

Φατίχ Ακίν: «Εκδίκηση σημαίνει μυαλό εκτός ελέγχου».

Εικόνα
Fatih Akin Με την τελευταία ταινία του «Μαζί ή τίποτα», ο 45χρονος τουρκικής καταγωγής γερμανός σκηνοθέτης αναζητεί τα όρια της δημοκρατίας της Δύσης και τα βρίσκει στην Ελλάδα, «το πιο ανατολικό σημείο αυτήςτης δημοκρατίας». «Γ εια σου!».  Εκρηκτικός όπως πάντα, με φωνή στεντόρεια, διαπεραστική, ο Φατίχ Ακίν «βγαίνει» ύστερα από λίγα λεπτά αναμονής μου στο τηλέφωνο. Με χαιρετά στα ελληνικά βέβαια - η αγάπη του για τη χώρα μας είναι μεγάλη, ο Ακίν έχει πολλούς έλληνες φίλους, ανάμεσα στους οποίους και ο αποκλειστικός διανομέας του στην Ελλάδα κ. Ζήνος Παναγιωτίδης. Σε αυτή τη συνομιλία μας, αρχές του περασμένου Φεβρουαρίου, ο Ακίν βρισκόταν στο γραφείο του στο Βερολίνο. Η προ-οσκαρική περίοδος τρέλας στο Λος Αντζελες είχε πια τελειώσει και ο τουρκικής καταγωγής γερμανός σκηνοθέτης είχε επιστρέψει στην πατρίδα του αρκετά απογοητευμένος - και δεν το έκρυβε: παρά τις προσπάθειες που έγιναν, η τελευταία ταινία του «Μαζί ή τίποτα» δεν τα κατάφερε τελικά να βρει μια θέση στην πεν

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: "Winter Sleep" by Nuri Bilge Ceylan

Εικόνα
67ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΩΝ   Χρυσός Φοίνικας για τους νεκρούς νέους της Τουρκίας Vu à Cannes: Nuri Bilge Ceylan pour "Winter Sleep" from etienne rouillon on Vimeo . Στην τουρκική ταινία «Ο ύπνος του χειμώνα», του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν, απονεμήθηκε, όπως όλοι περιμέναμε, ο Χρυσός Φοίνικας του φετινού 67ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Κανών, βραβείο που καταχειροκροτήθηκε θερμά από όλους τους παρόντες τόσο στην αίθουσα του Μεγάρου του φεστιβάλ όσο και στην αίθουσα των δημοσιογράφων. Το βραβείο καλύτερης ταινίας του διαγωνιστικού τμήματος της απένειμαν και τα μέλη της Διεθνούς Κριτικής (FIPRESCI). Είναι ο δεύτερος Χρυσός Φοίνικας που κερδίζει η Τουρκία στις Κάνες -ο πρώτος ήταν με την ταινία «Ο δρόμος» του Γιλμάζ Γκιουνέι, που μοιράστηκε το πρώτο βραβείο του φεστιβάλ με τον «Αγνοούμενο» του Κώστα Γαβρά. Αξίζει να σημειώσω πως και οι δύο ταινίες προβλήθηκαν στις Κάνες σε κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της Τουρκίας: η ταινία του Γκιουνέι

Κινηματογράφος: Οι Τούρκοι και το γερμανικό «οικονομικό θαύμα»...

Εικόνα
Almanya – Willkommen in Deutschland...   Η τουρκάλα σκηνοθέτρια Σαμντερελί και η σεναριογράφος αδελφή της, μιλούν για μια δραματική κομεντί για την ταυτότητα του μετανάστη Από την Κυριακή του Πάσχα ο κινηματογράφος Ελλη φιλοξενεί κατ' αποκλειστικότητα την ταινία «Almanya - Καλώς ήρθατε στη Γερμανία», πρώτη απόπειρα στην σκηνοθεσία της γερμανίδας τουρκάλας Γιασεμίν Σαμντερελί . Ορμώμενη από προσωπικά βιώματα και με σύμμαχο την αδελφή της Νεσρίν στο σενάριο, η σκηνοθέτρια αφηγείται την ιστορία του Τούρκου Χουσεΐν Γιλμάζ, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του '60 άφησε την πατρίδα του και μετανάστευσε στην Γερμανία. Ο Γιλμάζ ήταν ένας από τους «φιλοξενούμενους εργάτες» που μετανάστευσαν στην Γερμανία όταν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι εταιρείες στη Δυτική Γερμανία άρχισαν να διαμαρτύρονται για την έλλειψη εργατικών χεριών. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η χώρα είχε υποστεί απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και στα μέσα της δεκαετίας του 1

''Rüzgarlar''(Άνεμοι) του Selim Evci ...

Εικόνα
(...)  “We highlight in the film the sounds of the island through a person who listens to and records these sounds. For me, the sounds and wind filling up the empty house in the abandoned Greek villages were the sound of those who once lived there. In spite of its tragic plot and the loneliness of the main character, the film was made to become a hope and to give strength to those who are fighting for their identity . ” He said those who had left the island were a loss. “We need to take a lesson  from it. Some 8,500 Greeks were living on the island in 1923; now the number is 230.” (...)                                                               Selim Evci                                                            EvciFilmPrd 1. Ταινία με θέμα τα τουρκικά εγκλήματα στην Ίμβρο ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ   Είναι από τις λίγες φορές που κάποιος Τούρκος διανοόύμενος εμφανίζεται με φιλελληνική διάθεση (περισσότερο αντικειμενική θα λέγαμε) και τουλάχιστον