IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Iscrizione di   Cassio Longino   (=Η επιγραφή του Κάσσιου Λογγίνου) στα Τέμπη.  Χαρακτικό του   Simone Pomardi  , 1805.     Με την ευκαιρία των προγραμματισθέντων γι’ αυτές τις ημέρες εγκαινίων της διπλής οδικής σήραγγας των Τεμπών, θα ξεφύγουμε για λίγο σήμερα από τη δημοσίευση  λαρισαϊκών εικόνων και θα παρουσιάσουμε ένα από τα πάμπολλα χαρακτικά που έχουν φιλοτεχνήσει ξένοι περιηγητές, οι οποίοι επισκέφθηκαν την όμορφη Κοιλάδα των Τεμπών, παρακινούμενοι από την αρχαιολατρία την οποία απέκτησαν κατά τις σπουδές ελληνικής κλασικής παιδείας, στις Σχολές όπου φοίτησαν.     Το σημερινό χαρακτικό είναι του Ιταλού ζωγράφου   Simone Pomardi      (1760-1830). Επιγράφεται: Iscrizione di Cassio Longino (=Η επιγραφή του Κάσσιου Λογγίνου) και απεικονίζει τα Τέμπη. Ο Pomardi γνωρίστηκε το 1804 στη Ρώμη με τον Ιρλανδό αρχαιολόγο, ζωγράφο και περιηγητή Edward Dodwell   (1767-1832), τον οποίο συνόδευσε σαν σχεδιαστή στο δεύτερο ταξίδι του τελευταίου στην Ελλάδα το 1805-1806.

"O Πηνειός κατέβαινεν από τα Tέμπη, ανάμεσα στις καταπράσινες και ισκιωμένες όχθες του, θολός και φουσκωμένος. Tου απριλομάρτη το ηλιοπύρι ετίναξεν αρκετά επίβουλα τα φιλήματά του στα βαρυστοιβαγμένα χιόνια των βουνών και καταρράχτες αυτοσχέδιοι εκρεμνίζονταν από τα Xάσια και τον Πίνδο, από την Γκούρα και τον Όλυμπο, κι εχύνονταν πολυώνυμα παρακλάδια στην πολυδαίδαλη κοίτη του.   Δέντρα συγκλαδοκορμόρριζα, ροζωτές βελανιδιές και φουντωτά πεύκα και πλατάνια χιλιόχρονα· οξές θεόρατες κι ελάτια σταυρωτά ερροβολούσαν ένα με τ’ άλλο, μισοπεθαμένοι γίγαντες, μ’ έκφραση θλίψεως, γιατί άσπλαχνα εχωρίσθηκαν από την ψηλή κοιτίδα τους· μ’ έκφραση θριάμβου στο γοργό διάβα τους, γιατί εφέρνονταν ακίνδυνα επάνω στα υγρά νώτα ανήλεου στοιχειού.   Tα όρνια των βουνών, οι αετοί και τα ξεφτέρια, οι πετρίτες και τα γεράκια, κουρασμένα πολλές φορές από το αέρινο ταξίδι τους, εκατέβαιναν στους σκληρούς κορμούς κι εποταμοδρομούσαν αγέρωχα με τα κλαδωτά νύχια καρφωμένα στις