IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Φυτοφάρμακα κατά ανθρώπων! Ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Η αυξανόμενη χρήση φυτοφαρμάκων εξελίσσεται σε κεντρική απειλή για το φυσικό περιβάλλον, επιδρώντας αρνητικά στη γεωργία, τη δημόσια υγεία, την απώλεια ειδών και τη μόλυνση των υδάτων, σύμφωνα με μια νέα έκθεση οργανώσεων που αγωνίζονται για τη διατήρηση του περιβάλλοντος και τον Άτλαντα Φυτοφαρμάκων που παρουσίασε το Δίκτυο Δράσης για τα Φυτοφάρμακα της Γερμανίας. Την έκθεση παρουσίασαν πρόσφατα στο Βερολίνο το Ίδρυμα Heinrich Böll, που συνδέεται με το κόμμα των Πρασίνων, το γερμανικό τμήμα της διεθνούς περιβαντολλογικής οργάνωσης Friends of the Earth και η επιθεώρηση Le Monde Diplomatique. Τους πρώτους που πλήττουν τα φυτοφάρμακα είναι οι ίδιοι οι αγρότες. Υπολογίζεται ότι 385 εκατομμύρια αγρότες σε όλο τον κόσμο παθαίνουν οξεία δηλητηρίαση από φυτοφάρμακα κάθε χρόνο και εξ αυτών 11.000 πεθαίνουν (χωρίς να έχουν μετρηθεί οι αυτοκτονίες που συνδέονται με τα φυτοφάρμακα). Παρόλο που βέβαια ο γράφων δεν συγκεντρώνει στα

 Βαμβάκι - Ποιο είναι το μέλλον του ελληνικού «λευκού χρυσού»; Οι βάσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το «αύριο» της ελληνικής παραγωγής βάμβακος θα εξεταστούν κατά τη διάρκεια του πενταετούς προγράμματος που ήδη «τρέχει» ο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ σε συνεργασία με τη Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος (ΔΟΒ). «Η ιδέα για το στήσιμο του προγράμματος προέκυψε στο πλαίσιο της συνεχούς συνεργασίας μεταξύ της Διοίκησης του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ και της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Βάμβακος (ΔΟΒ)» δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Σέρκος Χαρουτουνιάν. «Στόχος» όπως είπε «είναι η βελτίωση της απόδοσης των καλλιεργειών και η αύξηση της προσόδου των αγροτών που ασχολούνται με την καλλιέργεια αυτή. Εννοείται ότι ο βασικός χαρακτήρας του προγράμματος είναι επιδεικτικός-εκπαιδευτικός». Η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνει από τη ΔΟΒ και από ιδιώτες χορηγούς. «Έτσι δεν θα επιβαρυνθεί καθόλου το δημόσιο» σημείωσε ο κ. Χαρουτουνιάν και συνέχισε: «Το συνολικό ποσό που θα

   Ο νέος ελαιώνας/ ΑΠΕ – ΜΠΕ   Η Ελλάδα που ''το παλεύει'':  40.000 ελαιόδεντρα αλλάζουν την ερημοποιημένη γη.   Μπορεί ένα ερημοποιημένο κομμάτι γης να μετατραπεί σε ένα μικρό παράδεισο; Μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει συμβολικά έτσι ώστε να ξαναλειτουργήσει μια «ερημοποιημένη» μικρή κοινωνία; Και τέλος όλα αυτά μαζί, μπορούν να μας διδάξουν πως ό,τι κατάστρεψε ο άνθρωπος μπορεί αν ο άνθρωπος το θελήσει να ξαναφτιαχτεί; Στα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει ο Αντώνης Τριπιντίρης. Που σε λίγα χρόνια και ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες, μεταμόρφωσε ερημοποιημένη γη στο Σίγρι σε έναν ελαιώνα με 40.000 ελαιόδενδρα και όχι μόνο! Με έμπνευση, όραμα, πάθος και αγάπη για τον τόπο του που χρόνια είχε στερηθεί, δημιούργησε μια καινοτόμα και ταυτόχρονα αειφόρα παραγωγική μονάδα. Παιδί Μικρασιατικών προσφύγων ο Αντώνης Τριπιντίρης, διαπίστωνε όταν το επισκέπτονταν, πως το χωριό του το Σίγρι στο δυτικότερο άκρο της Λέσβου χρόνο με το χρόνο άδειαζε. Οι κάτοικοι λιγόστευαν, οι μαθητές

Αστικά αγροκτήματα…  για το μέλλον των τροφίμων και του κλίματος. Στην κορυφή ενός εξαώροφου κτιρίου, στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας, το μεγαλύτερο αγρόκτημα στον κόσμο που ευδοκιμεί στο κέντρο ενός αστικού ιστού, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς και ταυτόχρονα να αποτελεί ένα σημαντικότατο παράδειγμα για το μέλλον της καλλιέργειας και των τροφίμων. Ένα εναλλακτικό σχέδιο για επάρκεια σε τρόφιμα, εν μέσω πανδημίας, κλιματικής αλλαγής και αύξησης του πληθυσμού. Τώρα μαζεύουνε φράουλες, μικρές, έντονα αρωματισμένες και κατακόκκινες. Δίπλα στις φράουλες, αρωματικός βασιλικός, φασκόμηλο και μέντα. Απέναντι, μαρούλια, ντοματίνια, μελιτζάνες και σέσκουλο. Η αστική αυτή όαση είναι περίπου 14.000 τετραγωνικά μέτρα, καθιστώντας την και το μεγαλύτερο αστικό αγρόκτημα στην Ευρώπη. Με το σχέδιο ανάπτυξης να περιλαμβάνει περισσότερα από 30 είδη διαφορετικών φυτών, η περιοχή μπορεί να παράγει περίπου 1.000 κιλά φρούτων και λαχανικών κάθε μέρα στην υψηλή περίοδο. Το «αγρό

JULIA_SUDNITSKAYA VIA GETTY IMAGES ΑγροΟικόΠολις: Σύμπραξη παραγωγών - καταναλωτών  για αγορές «απευθείας από το χωράφι». Mια πρωτοβουλία που σε συνεργασία με παραγωγούς από όλη την Ελλάδα, ξεκίνησε τη δημιουργία ενός δικτύου άμεσης σύνδεσης παραγωγών και καταναλωτών σε κάθε πόλη της χώρας. Τους τελευταίους μήνες η πανδημία του COVID-19 έφερε μεταξύ άλλων στο προσκήνιο τα θέματα της υγείας και της ασφάλειας των τροφίμων μας. Το πρώτο κύμα του lockdown που εφαρμόστηκε, προκάλεσε πανικό στην αγορά τροφίμων, τόσο τοπικά όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς πολλοί καταναλωτές αγόρασαν μαζικά τρόφιμα μακράς διάρκειας, μπροστά στον κίνδυνο των πιθανών ελλείψεων. Οι μεγάλοι κερδισμένοι της πανδημίας αναδείχθηκαν πανηγυρικά τα σούπερ μάρκετ και οι μεγάλες αλυσίδες τροφίμων. Στο μεταξύ, οι περιορισμοί μεταφοράς και το κλείσιμο των τοπικών αγορών κατέστησε σχεδόν αδύνατο να παραδώσουν οι μικροί τοπικοί παραγωγοί τα προϊόντα τους σε πελάτες, λαϊκές και εστιατόρια, με α

Η διεθνοποιημένη αγορά έχει οδηγήσει (όλο και περισσότερο) την πρωτογενή παραγωγή σε μια κατεύθυνση συμπίεσης του κόστους, κυρίως μέσα από πρακτικές μη ασφαλούς παραγωγής και αναζήτησης πρώτων υλών που εξυπηρετούν την μαζική βιομηχανία τροφίμων. Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθός της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημά της (υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει) ήταν οι μικρές παραγωγές που με κόπο, μεράκι και σεβασμό στον άνθρωπο μπορούσε να αντλήσει από το χώμα της. Η Ελληνική γη και οι άνθρωποί της απόλυτα συμφιλιωμένοι με το κοινό τους μέλλον μπορούν να παράγουν καταπληκτικά προϊόντα. Σαφέστατα οι συνέργειες τέτοιων μικρών παραγωγών μπορούν να δώσουν το απαραίτητο μέγεθος εξωστρέφειας, χωρίς όμως να υποτιμούμε τις διατροφικές ανάγκες της ίδιας της χώρας. Μια σημαντική παραγωγή στη χώρα μας είναι το Μέλι. - Το βαμβάκι

    Ανάμεσα στις βασικές αιτίες υστέρησης στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας συγκαταλέγονται: η αδυναμία προσανατολισμού της αγροτικής παραγωγής στις απαιτήσεις της αγοράς, το σχετικά μικρό μέγεθος της γεωργικής γης ανά εκμετάλλευση σε ορισμένες καλλιέργειες, η γήρανση και η αρνητική ηλικιακή διάρθρωση του αγροτικού πληθυσμού, η μη οργανωμένη και περιορισμένη είσοδος νέων στον αγροτικό τομέα, το σχετικά χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης και το έλλειμμα πληροφόρησης και ενημέρωσης, η κατακερματισμένη και ανομοιογενής προσφορά γεωργικών προϊόντων, η χαμηλή χρήση μηχανικών μέσων (π.χ. συλλογή ελιάς) και ο περιορισμένος εκσυγχρονισμός της αγροτικής παραγωγής, η απουσία παρατήρησης και σχεδιασμού μιας αποτελεσματικής αγροτικής πολιτικής σε μακροχρόνια βάση, η απουσία επίβλεψης εφαρμογής των μαζικά επιδοτούμενων αγροτών, οι περιορισμένες σχέσεις και συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς και τέλος η απουσία στοχευμένης αγροτικής έρευνας. Ο κλά

Σε ένα θετικό σενάριο για το μέλλον, οι εναπομείναντες αγρότες‐επιχειρηματίες με ικανοποιητικού μεγέθους εκμεταλλεύσεις (παράλληλα με την οργάνωση των κτηνοτρόφων) θα οργανωθούν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερες ομάδες. Αυτές θα παράγουν και θα εμπορεύονται δυναμικά μια σημαντική ποσότητα   προϊόντων, θα μπορούν  να   διαχειρίζονται   πιο   εύκολα   κοινοτικά   κονδύλια   και   να συνεργάζονται με φορείς (εδώ θέλει μεγάλη παρέμβαση από το ΥΠΑΤΤ) που θα δημιουργούν γνώση χρήσιμη για την εφαρμογή καινοτομιών και εν γένει βελτιώσεων στα μέλη της ομάδας. Σε αυτές τις ομάδες η ανάπτυξη είναι βέβαιη καθώς η ζήτηση των προϊόντων μάλλον αναμένεται καλή και το κόστος καλλιέργειας μπορεί να συγκρατηθεί λόγω της περαιτέρω εκμηχάνισης, αυτοματοποίησης, καινοτομιών και μαζικών αγορών εφοδίων για την ομάδα. Αναμένεται να καλλιεργούνται πολλά σιτηρά και κτηνοτροφές (κύρια ψυχανθή), κηπευτικά (θερμοκηπιακά αλλά και φυλλώδη και τομάτα για μεταποίηση), ενεργειακά φυτά και δενδροκομικά είδη.