Να μιλήσουμε για το λάδι μας.
Ανάμεσα στις βασικές αιτίες υστέρησης στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας συγκαταλέγονται: η αδυναμία προσανατολισμού της αγροτικής παραγωγής στις απαιτήσεις της αγοράς, το σχετικά μικρό μέγεθος της γεωργικής γης ανά εκμετάλλευση σε ορισμένες καλλιέργειες, η γήρανση και η αρνητική ηλικιακή διάρθρωση του αγροτικού πληθυσμού, η μη οργανωμένη και περιορισμένη είσοδος νέων στον αγροτικό τομέα, το σχετικά χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης και το έλλειμμα πληροφόρησης και ενημέρωσης, η κατακερματισμένη και ανομοιογενής προσφορά γεωργικών προϊόντων, η χαμηλή χρήση μηχανικών μέσων (π.χ. συλλογή ελιάς) και ο περιορισμένος εκσυγχρονισμός της αγροτικής παραγωγής, η απουσία παρατήρησης και σχεδιασμού μιας αποτελεσματικής αγροτικής πολιτικής σε μακροχρόνια βάση, η απουσία επίβλεψης εφαρμογής των μαζικά επιδοτούμενων αγροτών, οι περιορισμένες σχέσεις και συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς και τέλος η απουσία στοχευμένης αγροτικής έρευνας.
Ο κλάδος του ελαιολάδου είναι πολύ σημαντικός για την πατρίδα μας και για να παραμείνει χρειάζονται ορισμένες παρεμβάσεις. Τις έχω σταχυολογήσει παρακάτω.
i) H παραγωγή προϊόντων ελιάς και ελαιολάδου με ταυτότητα και με αναγνωρισμένα‐ταυτοποιημένα ποιοτικά χαρακτηριστικά αναμένεται να συνεισφέρει σημαντικά σε αύξηση της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων του κλάδου. Η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κανονισμού 432/2012 και η μέτρηση βιταμίνης Ε στις βρώσιμες ελιές, θα τριπλασίαζε τα έσοδα των παραγωγών και ειδικά ορισμένων περιοχών (π.χ. Μαγνησίας).
ii) Παραγωγή προϊόντων έξτρα παρθένου ελαιολάδου εξαιρετικής ποιότητας με υψηλούς βιοδραστικούς δείκτες και με χρήση νέων τεχνολογιών ψυχρής έκθλιψης. Η υψηλή ποιοτική διαβάθμιση των προϊόντων αυτών αναμένεται να αυξήσει την προστιθέμενη αξία του κλάδου. Σύμφωνα με εκπροσώπους του ΣΕΒΙΤΕΛ, η ετήσια παραγωγή κατά μέσο όρο διαμορφώνεται μεταξύ 300.000-350.000 τόνων. Από αυτούς περί τους 180.000 εξάγονται, ενώ περί τους 120.000 διατίθενται για την εγχώρια κατανάλωση.
Ωστόσο, σήμερα η ποσότητα του εξαγόμενου ελληνικού τυποποιημένου ελαιόλαδου ανέρχεται, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΒΙΤΕΛ, σε 25.000 τόνους. Ως εκ τούτου, οι εναπομείναντες 155.000 τόνοι αφορούν χύμα ελαιόλαδο.
Με βάση υπολογισμούς των εκπροσώπων του κλάδου, εάν αυτοί οι 155.000 τόνοι αποτελούσαν τυποποιημένο προϊόν, η συνολική προστιθέμενη αξία από την εξαγωγική διαδικασία τους για την εγχώρια οικονομία εκτιμάται σε 375 εκατ. ευρώ ετησίως (συνυπολογίζοντας και την προστιθέμενη αξία από την τυποποίηση, αλλά και τη φορολόγηση των επιχειρήσεων).
Και εάν μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τον ευρωπαϊκό κανονισμό 432/2012, περι ισχυρισμών υγείας η προστιθέμενη αξία του ελαιολάδου για την Ελλάδα θα ήταν 1,5 δις ευρώ. Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ICAP που επικαλούνται παράγοντες της αγοράς, οι εξαγωγές μας σε αξία διαμορφώνονται στα 180 εκατ. ευρώ, ενώ εάν προσμετρηθούν και τα έλαια που δεν είναι προς βρώση, τότε το ποσό ανέρχεται σε περίπου 220 εκατ. ευρώ.
iii) Ολική διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων (υγρά απόβλητα και φύλλα) με αξιοποίηση τους για παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως:
1) Αντιοξειδωτικών για χρήση σε τρόφιμα, καλλυντικά, ζωοτροφές και συμπληρώματα διατροφής. Για παράδειγμα σε όλη την περιοχή της Θεσσαλίας παράγονται αναλόγως της καρποφορίας των ελαιοδένδρων 30.000‐50.000 τόνοι υγρών αποβλήτων με περιεχόμενο 3‐4 γραμμάρια αντιοξειδωτικών / κιλό και εμπορική αξία 300‐600 Ευρώ ανά κιλό αντιοξειδωτικού. Επίσης τα φύλλα της ελιάς αποτελούν 3‐5% του ελαιοκάρπου και αν συλλεχθούν αποτελούν πολύτιμη πηγή αντιοξειδωτικών.
2) Παραγωγή ζωοτροφών με ενσωμάτωση των υγρών αποβλήτων με άλλα γεωργικά απόβλητα/ παραπροϊόντα/ υποπροϊόντα. Μελέτες δημοσιευμένες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας και του ΤΕΙ Θεσσαλίας τα έτη 2015 και 2016, αποκαλύπτουν ότι η κατανάλωση τέτοιων ζωοτροφών , αλλάζει θεαματικά προς το καλύτερο για τον καταναλωτή το προφίλ των λιπαρών σε χοιρινά και πρόβατα.
iv) Παραγωγή προϊόντων τύπου anti pasti δηλαδή ορεκτικών με χρήση ελιάς και παρθένου ελαιολάδου ή και πάστας ελιάς στην συνταγή των προϊόντων. Το πρόβλημα της διάθεσης του ελαιολάδου είναι η χαμηλή τιμή στην οποία διατίθεται κυρίως στην Ιταλία λόγω της μη τυποποίησης του και αντίστοιχα το πρόβλημα της βρώσιμης ελιάς είναι η δημιουργία αποθεμάτων μακράς διαρκείας που δημιουργεί πρόβλημα ρευστότητας στις επιχειρήσεις του κλάδου. Τα δύο αυτά προβλήματα μπορούν να λυθούν με ανάπτυξη προϊόντων μεσογειακής διατροφής που ανήκουν στην κλάση των ορεκτικών με συμμετοχή της ελιάς και του ελαιολάδου ως συστατικά τους. Τα προϊόντα αυτά είναι ιδιαίτερα υψηλής προστιθέμενης αξίας και με μεγάλο μερίδιο αγοράς.
v) Ως ευκαιρία για τον κλάδο παρουσιάζεται το άνοιγμα των μεγάλων αγορών της Ρωσίας και της Κίνας που μπορούν να απορροφήσουν μεγάλο όγκο προϊόντων με την προϋπόθεση ότι θα πρέπει να υπάρχει υψηλή ποιοτική διαβάθμιση και πιστοποίηση ποιότητας και αναπτυγμένα πλάνα μάρκετινγκ για την διείσδυση στις εν λόγω αγορές με προσαρμογή των προϊόντων στην κουλτούρα και τις καταναλωτικές συνήθειες των εν λόγω αγορών.
vi) Παραγωγή προϊόντων με βάση το παρθένο ελαιόλαδο και ανάμιξη με βότανα και αιθέρια της Μεσογειακής διατροφής για την ενίσχυση της γεύσης και την χρήση τους ως πρόσθετα σε σαλάτες και στην μαγειρική. Τα εν λόγω προϊόντα έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία και διαφοροποιούν την διάθεση του παρθένου ελαιολάδου ή και των πυρηνελαίων αυξάνοντας την προστιθέμενη αξία.
Τα παραπάνω είναι πράγματα που γίνονται σε διάφορα Ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ αλλά δεν υπάρχει συντονισμός. Ποιος θα μπει μπροστά να τα συντονίσει;
5 Δεκεμβρίου 2016
Δημήτρης Κουρέτας
http://www.liberal.gr/arthro/98387/apopsi/arthra/dimitris-kouretas-na-milisoume-gia-to-ladi-mas.html
Εσπασε το φράγμα των 4,5 ευρώ το ελαιόλαδο
Το ελληνικό ελαιόλαδο «σπάει» όλα τα κοντέρ. Οι τιμές παραγωγού καταγράφουν ρεκόρ δεκαετιών, οι δε εξαγωγές εμφανίζουν εκρηκτική άνοδο, με το ελαιόλαδο δικαίως να γνωρίζει ημέρες δόξας εντός και εκτός ελληνικών τειχών.
Oντας ένα από τα πιο περιζήτητα ελληνικά προϊόντα στις ξένες αγορές, το ελαιόλαδο για μια ακόμη χρονιά δημιουργεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους Ελληνες παραγωγούς να αποσπάσουν μερίδιο αγοράς από τους βασικούς ανταγωνιστές σε παγκόσμιο επίπεδο, την Ισπανία και την Ιταλία.
Στην Πελοπόννησο οι τιμές παραγωγού έχουν σκαρφαλώσει σε πρωτοφανή επίπεδα με το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να σπάει το φράγμα των 4,5 ευρώ το κιλό, ενώ προ ημερών στη Ζάκρο της Κρήτης η τιμή άγγιξε τα 4€.
Οι βροχές
Η συγκομιδή του ελαιοκάρπου που άρχισε σποραδικά από τα μέσα Οκτωβρίου σε κάποιες περιοχές της χώρας μας όπως και στην Ιταλία, και την Ισπανία, ξεκίνησε μετά τις βροχοπτώσεις που έπεσαν στα τέλη Οκτωβρίου σε διάφορες περιοχές στην Κρήτη, ενώ μετά τις 20 Νοεμβρίου γενικεύθηκε σε όλες τις ελαιοκομικές περιοχές της Ελλάδας.
Πολύ σημαντικές ήταν οι βροχές που έπεσαν στην Κρήτη με αποτέλεσμα τη βελτίωση του ελαιοκάρπου τον Οκτώβριο - Νοέμβριο, ιδίως στους ξερικούς ελαιώνες του νησιού.
Οι βροχές αυτές -όπως μας λέει ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- είναι πολύ σημαντικές αν τις συνδυάσουμε με το πρόβλημα της ανομβρίας της Ισπανίας που σε μερικές περιοχές είναι πολύ έντονο. Η ανομβρία αυτή θα επηρεάσει την ισπανική παραγωγή σε όφελος της ιταλικής και ελληνικής ελαιοπαραγωγής όπου οι τιμές διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα. Σύμφωνα με προβλέψεις επαγγελματικών κύκλων που ασχολούνται με την εμπορία του ελαιολάδου, η μείωση της ισπανικής παραγωγής μπορεί να φθάσει ακόμη και το 15% σε σχέση με την περσινή παραγωγή. Η ξηρασία επιδρά σημαντικά και στην απόδοση του ελαιοκάρπου σε ελαιόλαδο.
Στην Ισπανία στις αρχές Νοεμβρίου, στην αρχή δηλαδή της φετινής περιόδου συγκομιδής, οι τιμές για νέα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα κυμάνθηκαν από 3,40 ? 3,55 ευρώ ανά κιλό, ενώ και τα έλαια των αποθεμάτων των προηγούμενων ετών παρουσίασαν αυξητική τάση και την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου σύμφωνα με το Δελτίο Τιμών του Συνεταιρισμού Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, κυμάνθηκαν από 3,05-3,60 ευρώ το κιλό.
Οι τιμές του ελαιολάδου στη χώρα μας κινούνται τις τελευταίες βδομάδες σε πολύ καλά επίπεδα όπως φαίνονται από τα στοιχεία που έρχονται από διάφορες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδος.
Η Eνωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου αναφέρει ότι η τιμή με την οποία θα αγοράζει το κιλό για ελαιόλαδο με οξύτητα μέχρι τρεις γραμμές, θα είναι 3,5 ευρώ συν 13% ΦΠΑ. Η τιμή αυτή βέβαια θα πέφτει κατά τρία λεπτά για κάθε γραμμή οξύτητας που θα ξεπερνά την οξύτητα αυτή.
Η υψηλή αυτή τιμή βρίσκεται στα επίπεδα αυτά λόγω της μειωμένης φετινής παραγωγής του ελαιοκάρπου στη χώρα μας που προήλθε εξαιτίας της παρατεταμένης ξηρασίας που επικράτησε σε πολλές ελαιοκομικές περιοχές, αλλά και της προσβολής των ελαιοδέντρων από τον δάκο και άλλες ασθένειες.
200.000 τόνοι
Και από άλλες ελαιοκομικές περιοχές της χώρας μας τα στοιχεία που έρχονται είναι πολύ ενθαρρυντικά. Στη Μεσσηνία ο Συνεταιρισμός Βάλτας αγοράζει από τους παραγωγούς το ελαιόλαδο σε τιμή 3,5 ευρώ το κιλό.
Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες φάνηκε από τα μέσα Οκτωβρίου ότι οι τιμές είχαν τάση ανοδική, εκεί όπου το ελαιόλαδο πωλείται με τη μέθοδο των δημοπρασιών, οι τιμές έφθασαν και μέχρι 4,1 ευρώ λόγω πρωιμότητας.
Σε ό,τι αφορά τη συνολική ελληνική παραγωγή ελαιολάδου, εκτιμάται ότι θα κυμανθεί σε 190.000-200.000 τόνους. Οι αποδόσεις σε ελαιόλαδο καλής ποιότητας των ελαιοτριβείων είναι ικανοποιητικές όταν ο ελαιόκαρπος που επεξεργάζονται έχει το κατάλληλο επίπεδο ωρίμανσης. Αντίθετα δεν είναι ικανοποιητικές όταν οι ελαιοπαραγωγοί βιάζονται και συγκομίζουν τον ελαιόκαρπο σε στάδιο πρώιμο όταν ακόμη δεν έχει ωριμάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο, επειδή οι τιμές είναι σε υψηλά επίπεδα, ή λόγω της οικονομικής κρίσης, βιάζονται να πωλήσουν την παραγωγή τους και να εξασφαλίσουν ένα καλό εισόδημα.
70% ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
Πρωταθλητής των ελληνικών εξαγωγών
Η ευρωπαϊκή ελαιοκομία ζει μια χρονιά υψηλών τιμών όπου οι καλές ποιότητες των έξτρα παρθένων σταδιοδρομούν στη μεν Ιταλία με 5,50 ευρώ/κιλό, στη δε Ισπανία με 3,70 ευρώ/κιλό. Σε αυτό το κλίμα οι τιμές στην Ελλάδα κινούνται σε επίπεδα που θεωρούνται ικανοποιητικά για τους παραγωγούς.
Η γνωστή ποικιλία της αθηνοελιάς (Νότια Λακωνία), που γίνεται ανάρπαστη κάθε χρόνο από την Ιταλία γιατί είναι πρώιμη και γιατί μπορεί να βελτιώνει προβληματικά ελαιόλαδα, άρχισε φέτος με τιμή παραγωγού τα 4,40 ευρώ/κιλό, έπεσε προσωρινά στα 4,0 και επανήλθε στα αρχικά επίπεδα. Σε αυτή την τιμή θα πρέπει να προστεθούν περίπου 0,20 ευρώ/κιλό για τιμή CIF παράδοση Ιταλία.
Από άλλες περιοχές τα καλά έξτρα (κορωνέικης) με οξύτητα μικρότερη των 0,4 ενώ ξεκίνησαν από 3,20 ευρώ/κιλό τιμή παραγωγού, τώρα σκαρφάλωσαν στα 3,60 ευρώ/κιλό, και ανάλογη προσαύξηση για τιμή βυτίου ex-factory και επιπλέον για παράδοση CIF Ιταλία.
Στην Ελλάδα, 500.000 οικογένειες είναι ελαιοπαραγωγοί, μερικής ή και πλήρους απασχόλησης επειδή πολλοί από αυτούς κατοικούν σε αστικά κέντρα, έχουν εξωγεωργική απασχόληση και καλλιεργούν ελαιόδεντρα στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές. Η ελιά είναι την ίδια ώρα μια καλλιέργεια που βοηθάει να παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού στην περιφέρεια και να ζήσει με το εισόδημα από αυτήν.
Το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν που έχει μεγάλη σημασία για την εθνική μας οικονομία. Επίσης είναι συνυφασμένο με τη μεσογειακή διατροφή.
Στο πλαίσιο των προσπαθειών για την προώθηση του ελαιολάδου το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας, που εδρεύει στη Μαδρίτη, και λειτουργεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ, κάνει διαφημιστικές καμπάνιες για εξεύρεση νέων αγορών, όπως είναι η αγορά της Ιαπωνίας, όπου γίνεται μεγάλη προσπάθεια τον τελευταίο καιρό.
Αντίστοιχα, ο ΣΕΒΙΤΕΛ κάνει καμπάνιες σε αγορές όπως της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Κίνας, της Ρωσίας, της Βραζιλίας.
Ομως, υπάρχουν δυσκολίες εκεί, καθώς από τη μία πλευρά χώρες όπως η Βραζιλία αντιμετωπίζουν μεγάλη οικονομική ύφεση, ενώ από την άλλη είναι δύσκολο να εισχωρήσει το ελληνικό ελαιόλαδο στις αγορές αυτές επειδή εκεί κυριαρχούν η Ισπανία και η Ιταλία.
Πλεονέκτημα
Το μεγάλο πλεονέκτημα του ελληνικού ελαιολάδου είναι ότι υπερέχει ποιοτικά και για αυτό κυρίως οι Ιταλοί το αγοράζουν, κάνουν προσμίξεις και στη συνέχεια το πωλούν σαν δικής τους παραγωγής.
Θα πρέπει απαραιτήτως να επεκταθεί η τυποποίηση του ελληνικού ελαιολάδου ώστε να πωλείται στις διεθνείς αγορές επώνυμο ελληνικό ελαιόλαδο και μάλιστα ΠΟΠ και ΠΓΕ. Την ίδια ώρα άλλωστε, συνεχίζει να αναδεικνύεται πρωταθλητής των ελληνικών εξαγωγών, σαρώνοντας τις ξένες αγορές.
Με τη ζήτηση να υπερβαίνει την προσφορά σε παγκόσμιο επίπεδο, το ελληνικό ελαιόλαδο είναι ο αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής καταγράφοντας εκρηκτική άνοδο σε επίπεδο εξαγωγών, την ίδια ώρα που οι τιμές παραγωγού σκορπούν χαμόγελα στους ελαιοπαραγωγούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, θεαματική άνοδο της τάξης του +70,1% κατέγραψαν οι επιδόσεις του ελαιολάδου τον Οκτώβριο.
15/12/2016
KΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/agrotis/arthro/espase_to_fragma_ton_4_5_euro_to_elaiolado-64762504/
ΣΧΕΤΙΚΑ
Συνάντησα τον Παύλο
(...)
πίστευα σχεδόν τυφλά ότι το ελαιόλαδο έχει κέντρο τη Μεσόγειο. Οι δικοί μου ,όλο το χωριό, οι γεωπόνοι, οι υπάλληλοι του Υπουργείου Γεωργίας, όλοι νομίζουν πως εμείς παράγουμε λάδι και όλος ο κόσμος τρέχει να αγοράσει το λάδι μας. Δεν ήξερα τίποτα
H εποχή που εγώ έμεινα τον δεύτερο χρόνο στην Catamarca ήταν η εποχή της μεγάλης αλλαγής στην παραγωγή του ελαιόλαδου παγκοσμίως. Παρότι η κατανάλωση κατά κάτοικο είναι μικρή εκτός Μεσογείου η μεγάλη αύξηση στην ζήτηση είναι αλλού : Λατινική Αμερική, Ηπα, Καναδάς,Κίνα Αυστραλία. Αυτές οι αγορές είχαν τροφοδοτήσει μια μεγάλη ζήτηση ελαιόλαδου πριν δεκαπέντε χρόνια. Τα αποτελέσματα όμως φίλε ήταν απογοητευτικά. Ένα παγκόσμιο καρτέλ εξαγωγών με έδρα την Ιταλία έκανε τα πάντα για να διαλύσει την τάση :Αγορά ελαιόλαδου από όλες τις χώρες αναμείξεις από διάφορες σεζόν παραδόσεις χωρίς συνέπεια
-Και εμείς η Ελλάδα;
- Μα εμείς είμασταν οι τελευταίοι του Ζουρνά. Απλώς εξαγάγαμε μεγάλες ποσότητες στους Ιταλούς. Ξέρεις δεν φταίμε και πολύ .Υπάρχει μια ισορροπία συμφερόντων που συμφωνεί σε μια ιδιαίτερη συνθήκη. Το λάδι πωλείται με βάση την ημερομηνία εμφιάλωσης χωρίς πιστοποίηση της προέλευσης και της σεζόν. Όλη η Μεσόγειος φίλε είναι μπλεγμένη στο ζήτημα. Αν εξαιρέσεις την Ισπανία που έχει εκτάσεις για μεγάλες καλλιέργειες όλοι οι άλλου παλεύουν με μικροιδιοκτησίες και μικροπαραγωγές.
Να μη στα πολυλογώ σε μια δεκαετία η παγκόσμια τάση για το ελαιόλαδο άλλαξε. Αντί να είναι θύματα του κάθε μαφιόζου ή κάθε ανοργάνωτου συνεταιρισμού οι νέες χώρες κατανάλωσης του ελαιόλαδου αποφάσισαν να παράγουν ελαιόλαδο αντί να εισάγουν. Εδώ είμαστε τώρα , στην φάση αυτή. Κινέζοι, Καλιφορνέζοι, Τεξανοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί δημιουργούν τεράστιες , σε σχέση με τα Μεσογειακά στάνταρντς , ολοκληρωμένες καλλιέργειες με χαμηλότερο κόστος και καλύτερη ποιότητα
-Καλύτερη ποιότητα από την Μεσόγειο; Έλα ρε υπερβάλεις
-Προφανώς καλύτερη ρε φίλε. Ξέρεις η ποιότητα είναι μετρήσιμο μέγεθος. Αφορά όχι μόνο οξύτητα αλλά πολυφαινόλες, αντιοξειδωτικά, ιχνοστοιχεία, κλπ. Σε μια οργανωμένη καλλιέργεια όλα αυτά τα εξασφαλίζεις από την αρχή στην ελιά. Φαντάσου πως εμείς στην Catamarca είχαμε εδαφολογικό και χημικό εργαστήριο . Μπορούσαμε να ελέγξουμε όλες τις παραμέτρους. Τέτοια συστήματα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα ούτε σε επίπεδο νομού. Φαντάσου , για να το καταλάβεις, πως τα νέα ελληνικά κρασιά είναι ισάξια και καλύτερα των Γαλλικών; Αυτό γίνεται γιατί μπορείς να ελέγξεις το αμπέλι. Αντίστοιχα κάνουν οι Κινέζοι Αυστραλοί κλπ. Φίλε τα ελαιόλαδα της Κίνας , παραγωγής Κίνας , είναι πολύ καλύτερα από τα δικά μας . Άσε σου λέω. Η Μεσόγειος ενώ διατηρεί τους όγκους και τις ποσότητες δεν έχει νέες καλλιέργειες δεν έχει νέες ιδέες. Ρε συ εδώ και η Σαουδική Αραβία ξύπνησε. Παράγει εξαιρετικό ελαιόλαδο εδώ και δέκα χρόνια.
-Έλα ρε θα με τρελάνεις. Και όλα τα νέα μικρές παραγωγές με ιδιαίτερα μπουκάλια και πιστοποιημένα λάδια που έχουν τιμή 20 ευρώ το μπουκάλι τι είναι;
-Είναι παρηγοριά φίλε. Αυτή η αγορά είναι πολύ μικρή και το τρικ να βάζεις ελαιόλαδο σε μπουκάλι αρώματος είναι παλιά πατέντα εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Δεν υπάρχει μέλλον εκεί
(...)
Διαβάστε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ:
http://hypothesis61.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html