IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

100 ιρλανδικά χρόνια, ομοιότητες κενές νοήματος;   Η είδηση ότι το Sinn Fein, το κόμμα που θριάμβευσε στις πρόσφατες εκλογές, πρόκειται να πάρει τα ηνία της διακυβέρνησης, έστω και σε κυβέρνηση συνεργασίας, πριν από μερικά χρόνια θα προκαλούσε πανικό σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Όχι άδικα, αφού την ταραγμένη περίοδο του εμφυλίου, ήταν η πολιτική πτέρυγα του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού. Σήμερα, οι πολιτικοί εκτιμητές των αποτελεσμάτων, στην πλειοψηφία τους, δίνουν μια πιο εύπεπτη ερμηνεία στα μεγάλα ποσοστά και τις έδρες που κερδίζει το αριστερό κόμμα, αποδίδοντας τα νούμερα σε οικονομικούς παράγοντες και ανισότητες που αντιμετωπίζει η χώρα, όπως το ασφαλιστικό, το στεγαστικό και το κόστος ζωής, οι οποίοι έκαναν τους νέους να απορρίψουν τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας και να στραφούν σε νέες εναλλακτικές. Είναι δε πεπεισμένοι, ειδικά οι αναλυτές από αγγλοσαξονικές χώρες, ότι πρόκειται για μια ψήφο αντίδρασης των 25άριδων ψηφοφόρων, οι οποίοι ιδεολογικά απέχουν

Οι φλόγες της διαμάχης στη Βόρεια Ιρλανδία  αναζωπυρώνονται από το Brexit. Ρεπορτάζ από το Μπέλφαστ του ειδικού απεσταλμένου του Mediapart, δημοσιευμένο στις 17 Οκτωβρίου 2019  Η Ιρλανδία δεν είναι στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων μόνο λόγω των οικονομικών και τελωνειακών προβλημάτων που συνδέονται με το Brexit, αλλά και διότι υπάρχει κι ένας πραγματικός κίνδυνος ανάφλεξης του πολέμου ανάμεσα στους Ενωτικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. Αντίθετα με αυτά που θα μπορούσε κανείς να πιστεύει, η βορειοϊρλανδική διαμάχη δεν τερματίστηκε ποτέ εντελώς. Και δεν εννοούμε με αυτό τα συνθήματα, τα γράφιτι και τις σημαίες που συνεχίζουν να «στολίζουν» τους δρόμους στο Μπέλφαστ, ούτε το διαχωριστικό τείχος ανάμεσα στις κοινότητες των καθολικών εθνικιστών και των προτεσταντών ενωτικών, που συνεχίζει να σέρνεται σε διάφορα μέρη στους δρόμους της πόλης, όπως μία ουλή που ακόμα δεν έχει κλείσει. Όχι. Εδώ εννοούμε πραγματική βία και τρομοκρατικές ενέργειες. Σύμφωνα με τη

DEA / G. DAGLI ORTI VIA GETTY IMAGES Η σφαγή της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου 1572  Οι Θρησκευτικοί Πόλεμοι, ο φανατισμός και η Ευρώπη. Η Ευρώπη να έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τις θρησκευτικές διαμάχες και τους θρησκευτικούς πολέμους που έχουν στοιχειώσει το παρελθόν της. Πριν από τέσσερα χρόνια, στις 25 Αυγούστου 2015, μια ημέρα ακριβώς μετά την εορτή του Αγίου Βαρθολομαίου ( η Καθολική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 24 Αυγούστου, ενώ η Ορθόδοξη στις 11 Ιουνίου), ο Εμμανουέλ Μακρόν, σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας, βρισκόταν στο Βερολίνο καλεσμένος σε συνέδριο Γερμανών διπλωματών, με την ιδιότητα του Υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ολάντ.  Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο, ο Μακρόν εξέπληξε τους παρευρισκόμενους καθώς μίλησε για «θρησκευτικό πόλεμο»που βρίσκεται σε εξέλιξη γύρω από το χρέος στην Ευρώπη. Τ ο 2015, οι συζητήσεις για το χρέος ήταν ακόμη νωπές και ο Μακρόν, εκπροσωπώντας την σοσιαλιστική γαλλική κυβέρνηση, συχνά πυκνά έκανε δη

  Λόντοντερι. Συγκρούσεις διαδηλωτών με Βρετανούς στρατιώτες. Στις «μάχες των οδοστρωμάτων» συμμετείχαν άτομα ετερόκλητης προέλευσης. H αρχή της σταδιακής κατάκτησης της Ιρλανδίας από τη Μεγάλη Βρετανία τοποθετείται στο έτος 1170. Με την πάροδο των αιώνων η Ιρλανδία βίωσε πολέμους και εσωτερικές εντάσεις μεταξύ των διαφορετικών φυλών (clans), ενώ από το 1880 με την «Πράξη Ενωσης» (Act of Union) στερήθηκε την αυτονομία της και αποτέλεσε τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι διαρκείς εντάσεις, οι πόλεμοι αλλά κυρίως η πολιτική των Αγγλων έναντι των φυλών των Ιρλανδών διέρρηξαν την ενότητα και τους δεσμούς των τελευταίων. Παρ’ όλα αυτά οι βόρειες φυλές διατήρησαν την ιδιαίτερη γλώσσα τους και αλώβητα τα ήθη και τα έθιμά τους. Στη συνέχεια οι κατά διαστήματα αιματηρές εξεγέρσεις έδειχναν ότι οι Ιρλανδοί διατηρούσαν τη μνήμη της ανεξαρτησίας τους από τους Βρετανούς. Η λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε την πολιτική αντιπαράθεση με τη διχοτόμηση της Ιρλανδίας. Στις έξι Κομητείες