Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κληρονομιά-Πολιτιστική

Γιατί ο Κοτζιάς πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Η θαμμένη βυζαντινή ισχύς του νεοελληνικού κράτους.  (2)   Ο πειρασμός της «νομικής προσέγγισης»  της συμφωνίας των Πρεσπών. (3) Ημερίδα ΥπΕξ  για Συμφωνία Πρεσπών, 19-7-2018. (4) «Αυξάνεται επικίνδυνα η επιρροή της Τουρκίας στα Βαλκάνια».  Γιατί ο Κοτζιάς πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Μπορεί ο Κοτζιάς να είχε εδώ και πολλά χρόνια κάνει σύνθημά του την «ενεργητική εξωτερική πολιτική», αλλά το ταξίδι στην Ουάσιγκτον με τον Τσίπρα και οι συνομιλίες με την αμερικανική ηγεσία προσέδωσαν συγκεκριμένο σχήμα σ’ αυτόν τον όρο. Κάπως έτσι, λοιπόν, προέκυψε το πρόσω ολοταχώς για να κλείσει χρόνια ανοικτά μέτωπα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα Βαλκάνια, με δεδηλωμένο σκοπό αυτή να αφιερωθεί στην ανάσχεση της τουρκικής επεκτατικής πίεσης. Λίγο μετά, όμως, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Τουρκία και ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για την επίσκεψη Ερντογάν, η οποία είχε τη γνωστή κατάληξη. Όχι μόνο δεν δικαίωσε την προσδοκία του Κ

Το οικόπεδο του γείτονα.

Εικόνα
    Νέο Μουσείο Ακρόπολης Π​​ολλοί Νεοέλληνες αντιλαμβάνονται την αρχαιολογία όχι ως την επιστήμη, που αποκαλύπτει, μελετά και ανασυνθέτει το πολιτιστικό και ιστορικό παρελθόν τους, αλλά ως έναν αστυνομικού τύπου μηχανισμό, που τους εμποδίζει να οικοδομήσουν. Οι αρχαιότητες δεν αποτελούν αγαθό που τους ανήκει, τους εκπαιδεύει, τους ψυχαγωγεί, αλλά «κατάρα» που τους ταλαιπωρεί και εμποδίζει την οικονομική τους ανάπτυξη εξαιτίας θεσμικών αναγκαιοτήτων και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων. Οταν όμως τα αρχαία αποκαλυφθούν στο οικόπεδο του γείτονα, τα πράγματα αλλάζουν άρδην. Τότε, το προς ανέγερση κτίριο δεν θα κόβει τη θέα του ακινήτου μας. Ακόμη και αν επιτραπεί να οικοδομήσει ο γείτονας, ουδόλως πειράζει να του επιβληθεί, έναντι οποιουδήποτε κόστους, η διατήρηση κατά χώραν των ευρημάτων. Τα αρχαία θα αποτελούν αντικείμενο τέρψης και θα προσδίδουν υπεραξία στο ακίνητό μας. Αν τα ευρήματα ανήκουν στους –κοινώς λεγόμενους– καλούς χρόνους της αρχαιότητας, τότε η αξία τους –άρα κα