IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το "Ισλαμικό Κράτος” δεν είναι μόνο τα βίντεο της φρίκης, που το ίδιο διαδίδει, θέλοντας να προβάλλει την εικόνα μιας ακαταμάχητης μηχανής τρόμου. Δεν είναι απλώς μια παραληρηματική λατρεία της βίας. Είναι και ένα γραφειοκρατικό σύστημα που οφείλει να ανταποκριθεί στις διαχειριστικές ανάγκες μιας συγκεκριμένης επικράτειας, την οποία, διόλου τυχαία, αποκαλεί "Κράτος”. Την εικόνα αυτή, την οποία το δυτικό ακροατήριο εν πολλοίς αγνοεί, αποτυπώνουν τα έγγραφα που φέρνει κατ' αποκλειστικότητα στο φώς η βρετανική εφημερίδα Guardian υπό τον τίτλο "The ISIS Papers ”. Πρόκειται για περίπου 300 έγγραφα, από τα πιο " προγραμματικά” μέχρι τα πιο κοινότοπα, που έχουν συγκεντρωθεί είτε από πηγές της εφημερίδας (λ.χ. από όσα κατάσχεσαν οι κουρδικές δυνάμεις αφότου κατέλαβαν την πόλη Tel Abyad στη συρο-τουρκική μεθόριο) είτε από την ερευνητική εργασία του 23χρονου Aymenn al-Tamimi από το Κάρντιφ , ο οποίος συλλέγει το υλικό του στο Διαδίκτυο και το αναρτ

Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin δεν έχει τη φήμη ανθρώπου που παρασύρεται από τα συναισθήματά του ή που κλείνει εύκολα την πόρτα σε πιθανούς συνομιλητές. Και όμως, τις προηγούμενες ημέρες έκανε ακριβώς αυτό. Ανέλαβε, και μάλιστα στην πιο επίσημη περίσταση της ρωσικής πολιτικής, ήτοι την ετήσια ομιλία του για την "κατάσταση του έθνους” την Πέμπτη, να αποδομήσει προσωπικά τον Τούρκο ομόλογό Tayyip Erdoğan, παρουσιάζοντάς τον ως ηγέτη μιας εγκλήματικής "κλίκας” που στηρίζει τους τζιχαντιστές, διότι επωφελείται από τις συναλλαγές μαζί τους. Μάλιστα, συνόδευσε τους ισχυρισμούς του με μια γερή δόση χλευασμού, διερωτώμενος αν ο Αλλάχ αποφάσισε να τυφλώσει την τουρκική ηγεσία για να την καταστρέψει. Είχε προηγηθεί τη Δευτέρα, στο περιθώριο της Διάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι, η δήλωση Putin ότι ο πραγματικός λόγος της κατάρριψης του ρωσικού Suhoi-24 από την τουρκική πολεμική αεροπορία ήταν ακριβώς η επιθυμία να καλυφθούν τα ίχνη των αθέμιτων πετρελαϊκών συναλλαγών Το

  Ουλαμός τουρκικών αρμάτων μάχης Μ-60 στα σύνορα με Συρία και Ιράκ Φωτογραφία αρχείου. EPA/SEDAT SUNA Η Τουρκία προχώρησε σε περιορισμένη, έστω, εισβολή στο Ιράκ, κατόπιν συνεννόησης με την Αυτόνομη Κουρδική Διοίκηση, του βορείου τμήματος της χώρας, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων την επίσημη ιρακινή κυβέρνηση της Βαγδάτης. Η Άγκυρα δεν κινήθηκε από παρόρμηση. Σύμφωνα με πληροφορίες η κίνηση αυτή είχε σχεδιαστεί ήδη από τις αρχές του προηγούμενου μήνα. Με την ενέργεια αυτή, καταλαμβάνοντας εξαπίνης την σιιτική ιρακινή κυβέρνηση, η Τουρκία εμφανίζεται και πάλι ως πρόμαχος του σουνιτικού στοιχείου, σε μια περιοχή όπου έχει εισχωρήσει η επιρροή του Ιράν. Επίσης η Τουρκία ενισχύσει τους ήδη στενούς δεσμούς της με τους Κούρδους του Ιράκ, τους μόνους Κούρδους που την ανέχονται και που η Άγκυρα ελπίζει να αξιοποιήσει για να ελέγξει το δικό της κουρδικό στοιχείο και αυτό της γειτονικής Συρίας. Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος, ακόμα πιο πεζή και καθόλου ποιητ

Ο χάρτης δείχνει τις περιοχές επίθεσης του ISIS εκτός Συρίας και Ιράκ το 2015  και τις επιθέσεις στην Ευρώπη Μακελειό στο Παρίσι - τρόμος στην Ευρώπη Τζιχάντ με κεφάλαια 2 τρισ. $ απο λαθραία πετρέλαια Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, εγκλωβισμένοι στο παιχνίδι των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, υποτίμησαν ανεπίτρεπτα τη θρησκευτική - πολιτισμική εχθρότητα του ισλαμικού φονταμενταλισμού προς τη Δύση και τον δυτικό τρόπο ζωής Οι πολύνεκρες συνδυασμένες τρομοκρατικές επιχειρήσεις στο Παρίσι ήρθαν με δραματικό τρόπο να υπογραμμίσουν αυτό που οι δυτικές κυβερνήσεις και η δυτική κοινή γνώμη έχουν την τάση να υποτιμούν: δεν είναι αντιμέτωπες με μεμονωμένες επιθέσεις, οι οποίες αραιά και πού ταράζουν την καθημερινότητα στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης. Πρόθεση της ισλαμικής τρομοκρατίας είναι όχι απλώς να τη διαταράξει, αλλά με όπλο τη διάχυση του φόβου να την αλλοιώσει. Τα δείγματα γραφής είναι πολλά για να υποβαθμιστεί το μήνυμά τους. Μετά την εμβληματική επιχείρηση εναντί

Το τι σημαίνει για ένα ευρωπαϊκό έθνος και μέλος του ΝΑΤΟ να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον μιας απάτριδος τρομοκρατικής οργάνωσης είναι ένα ενδιαφέρον και σημαντικό ζήτημα, που έγινε επιτακτικό μετά τη βάρβαρη επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι. Καθώς, όμως, η Ευρώπη και η Δύση ζυγίζουν τη στρατιωτική και πολιτική τους αντίδραση, θα πρέπει να βρουν τρόπο να επωφεληθούν από μια απλούστερη στρατηγική: ακολουθώντας το δρόμο του χρήματος. Το Ισλαμικό Κράτος δείχνει την υπεροχή του στη συγκέντρωση μετρητών. Αντλεί έως και 10 εκατ. δολάρια μηνιαίως από το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Αποκομίζει επίσης κέρδη από τα λύτρα που συλλέγει για αιχμάλωτους, από την πορνεία και από την λεηλασία και πώληση αρχαιοτήτων. Και ειδικεύεται στο να "ξεζουμίζει" τους ντόπιους με εκβιασμούς και φόρους.  Αυτή η λεηλασία προσφέρει στην οργάνωση πολλά πλεονεκτήματα. Της παρέχει τη δυνατότητα να πληρώνει τους μαχητές της περισσότερο από ό,τι οι αντίπαλες τρομοκρατικές φατρίες, ενώ -σε α