IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η σημασία της ομιλίας Ερντογάν για τη Γάζα. Του Κώστα Ράπτη Εκ πρώτης όψεως, ο Ταγίπ Ερντογάν διοργάνωσε χθες Σάββατο, στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, μια ογκώδη συγκέντρωση, με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή, προκειμένου να διατρανώσει την αλληλεγγύη της Τουρκίας προς τους Παλαιστίνιους και να εξαπολύσει μύδρους κατά του Ισραήλ. Σε ένα δεύτερο επίπεδο όμως, ενδεχομένως για τον ίδιο πολύ πιο σημαντικό, αυτό που θέλησε να διατρανώσει είναι το όραμα μιας αυτοκρατορικής Τουρκίας, ενώ πραγματικός αποδέκτης των βολών του δεν ήταν παρά ο Κεμάλ Ατατούρκ. Αυτός δηλαδή ο οποίος σαν σήμερα πριν από εκατό ακριβώς χρόνια, στις 29 Οκτωβρίου 1923, προχώρησε στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Η συγκέντρωση του Σαββάτου ήταν προγραμματισμένη έτσι, ώστε να επισκιάσει την εθνική επέτειο της Κυριακής, για την οποία οι προβλεπόμενες επίσημες εκδηλώσεις με επίκεντρο την Άγκυρα και το μνημείο του Anitkabir (το μαυσωλείο τ

  Το Αρτσάχ κείται μακράν. Τα μηνύματα από το πεδίο του Καυκάσου δεν είναι καθόλου αδιάφορα για τον Ελληνισμό   ΕΙΝΑΙ μάλλον απίθανο ο πρωθυπουργός να συζήτησε στις πρόσφατες συνομιλίες του στη Νέα Υόρκη με τον Τούρκο πρόεδρο, έστω και φευγαλέα, τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Προφανώς τα ζητήματα στενού ελληνικού ενδιαφέροντος έχουν προτεραιότητα στις επαφές των δύο πλευρών, που έχουν αναθερμανθεί, αλλά έτσι κι αλλιώς το Αρτσάχ (όπως το λένε οι Αρμένιοι) είναι άλλο ένα θέμα διεθνούς πολιτικής στο οποίο εδώ και χρόνια η Ελλάδα παραπέμπει στις Βρυξέλλες, έχοντας παραιτηθεί από κάθε φιλοδοξία άρθρωσης δικής της θέσης. Ναι μεν το ευρωπαϊκό πλαίσιο μεγεθύνει τη δυνατότητα της Ελλάδας να προωθεί τις θέσεις της, όμως από αυτό μέχρι τη σιωπή, την ώρα που ο σημαντικότερος σύμμαχος της Τουρκίας στον Καύκασο προχωρά σε ντε φάκτο εθνοκάθαρση, υπάρχει απόσταση. ΣΕ ΟΠΟΙΑ περίπτωση, η εξέλιξη της σύρραξης και η πλήρης κατίσχυση του Αζερμπαϊτζάν στέλνει πολλαπλά μηνύματα στην Αθήνα. Δεν μπορεί

  Turkish President Recep Tayyip Erdogan & Azeri President Ilham Aliyev Γιατί επιχαίρει ο Ερντογάν. Του Κώστα Ράπτη Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος – και δεν το κρύβει. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών διευκολύνουν τη θέση του σε πολλά διεθνή μέτωπα, και δη το κρισιμότερο για την Τουρκία, ήτοι την "επανεκκίνηση" των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Οι δικαστικές περιπέτειες του Δημοκρατικού γερουσιαστή από το Νιου Τζέρσι και επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της ομοσπονδιακής Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ, απομακρύνουν από το προσκήνιο την κατεξοχήν "νέμεση" του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον, σε μια φάση κατά την οποία ακόμη εκκρεμεί το ζήτημα των μαχητικών F-16, τα οποία διακαώς επιθυμεί η Άγκυρα. Ο 69χρονος Μενέντεζ, κουβανικής καταγωγής, και η 56χρονη σύζυγός του Ναντίν, αρμενικής καταγωγής, βρέθηκαν σε αστυνομική έρευνα να κατέχουν ράβδους χρυσού και αδήλωτα μετρητά, τα οποία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο που

 Αυτός είναι ένας πολύ παραστατικός χάρτης που δείχνει πως η Αρμενία διακόπτει την συνέχεια της Τουρκίας με τον τουρκόφωνο κόσμο. Για όσους δεν έχουν αντιληφθεί την σημασία της πτώσης του Καραμπάχ. (Pantelis Savvidis,facebook-3/10/2023) ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ πίσω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ;  Από OBLAST της ΕΣΣΔ, (παν)τουρκικός “ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ”.   Το τέλος του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο κυνισμός των Διεθνών Σχέσεων και το μέλλον της περιοχής! Η ανακοίνωση της αυτοδιάλυσης της αυτοανακηρυχθείσας «Δημοκρατίας του «Αρτσάχ» των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ και η διάλυση όλων των θεσμών της από την 1η Ιανουαρίου 2024 ως απόρροια της συνθηκολόγησης τους μετά την 24ωρη στρατιωτική επιχείρηση των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν την 19 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτεί το τέλος του μακροχρόνιου αυτού διεθνούς ζητήματος ασφαλείας. Η «κατάληξη» αυτή υπογραμμίζει τον κυνισμό των διεθνών σχέσεων, όπου τα συμφέροντα είναι αυτά που τις καθορίζουν με το -μοναδικό-νόμισμα που περνάει, την Ισχύ! ------------------------

 Αμυντική Βιομηχανία, Τουρκία:“Μπουνταλάδες” περιμένουν το “ώριμο φρούτο” του Αιγαίου (vid.) Τους Τούρκους κάποτε τους κοροϊδεύαμε. Για πολλούς ήταν οι “μπουνταλάδες” ανατολίτες που “τους είχαμε” εύκολα εάν χρειαζόταν. Αυτά μέχρι την δεκαετία του 1990 όταν οι “μπουνταλάδες” άλλαξαν. Κι εμείς αλλάξαμε δραματικά. Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση άλλαξε καθένας… Κάποιοι στρώθηκαν στην δουλειά την ώρα που άλλοι “επένδυαν” στα “πολιτιστικά κέντρα” της Παραλιακής και αποφάσισαν να φτιάξουν αμυντική βιομηχανία. Και πάλι τους κοροϊδεύαμε, αλλά πλέον τα ψέμματα για εμάς τελείωσαν. Η Τουρκία έχει εγχώρια και ισχυρή αμυντική βιομηχανία, πουλά συστήματα, κερδίζει χρήματα και παρά τα πολλά προβλήματα, συνεχώς προχωρά. Εδώ, κατασκευάζουν κατά φαντασίαν Κολοκοτρώνηδες , καθότι “άκαπνοι”, δήθεν παντογνώστες, με παράσημα… μέχρι τη βουβωνική χώρα σαν τους Βορειοκορεάτες που δήθεν τρέμουν οι απέναντι όταν τους θωρούν. Και όσοι τους τοποθέτησαν κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Όμοιος ομο