IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ στις μυστικές υπηρεσίες, ρωσικά σαμποτάζ και η άμεση απειλή για την Ελλάδα… Ο βρετανικός Guardian μας ενημερώνει πως οι υπηρεσίες ασφαλείας -μυστικές υπηρεσίες και όχι μόνο- βρίσκονται σε επιφυλακή σε όλη την Ευρώπη, με στόχο να εντοπίσουν εγκαίρως και να αποτρέψουν τη χρήση ενός «ασύμμετρου» όπλου από την πλευρά των Ρώσων: Τη διενέργεια κάθε είδους σαμποτάζ και δολιοφθορών, με στόχο από την πλευρά της Μόσχας την αποσταθεροποίηση της Δύσης. Κάπου εκεί εντάσσουν και τα χθεσινά e-mail στα σχολεία Ελλάδας και Κύπρου, κάτι το οποίο επισημάνθηκε στο DP από την πρώτη στιγμή . Δυο χώρες των οποίων πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι, απλώς συντάσσονται με τη συμμαχική συμβατική σοφία. Δεν έχουν ξεκαθαρισμένο κάποιο ειδικό ελληνικό συμφέρον, το οποίο να προσπαθούν να υπερασπίσουν κατά τη διεθνή τους παρουσία. Είμαστε απλώς «συντεταγμένοι»… Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Τον συναγερμό έχουν σημάνει σειρά πυρκαγιών και επιθέσεων σε υποδομές στη Βαλτική, τη Γερμανία ...

     To φιάσκο μεγατόνων στην Ουκρανία  και οι επιπτώσεις. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ήδη οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ενώ το κόστος της δυτικής βοήθειας υπολογίζεται ως τώρα σε περίπου 380 δισ. δολάρια , με τους ίδιους τους Ουκρανούς να υπολογίζουν ότι θα χρειαστούν ακόμη εκατοντάδες δισεκατομμύρια, για να «μη νικήσει» η Ρωσία . Διανύοντας πλέον τον 27ο μήνα του πολέμου, με τους Ρώσους στην επίθεση σε δύο μέτωπα, στο Ντονμπάς και το Χάρκοβο , διαπιστώνουμε ότι οι αρχικές προσδοκίες των ηγετών σε Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν διαψευστεί πανηγυρικά , εντός αλλά και εκτός του πεδίου μάχης. Ίσως χειρότερο όμως είναι ότι ουδείς αναμένει πλέον κάτι περισσότερο από μια «ευνοϊκή» διαπραγμάτευση (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) για τα ουκρανικά συμφέροντα, αντί νίκης. Η οποία διαπραγμάτευση, κατά την άποψη αρκετών έγκυρων δυτικών αναλυτών, δεν πρόκειται να έρθει -αν έρθει- νωρίτερα από το 2026 ή και το 2027 , δηλαδή μετά από ακόμη 2-3 χρόνια αιματηρού...

   Τα "ξεχασμένα" πεδία έντασης στον πλανήτη.   Του Κώστα Ράπτη Μέχρι πριν από έναν μήνα σχεδόν τα πάντα στη διεθνή σκηνή έμοιαζε να περιστρέφονται γύρω από τη σύγκρουση της Δύσης με τις ευρασιατικές δυνάμεις, όπως αυτή εκτυλισσόταν στα πεδία μαχών της Ουκρανίας. Όμως η εποχή εκείνη μοιάζει μακρινή, αφότου η νέα, δραματικών διαστάσεων, ανάφλεξη του Μεσανατολικού απορροφά το ενδιαφέρον των περισσότερων παικτών. Φυσικά, η αλλαγή αυτή είναι περισσότερο επικοινωνιακής τάξεως παρά αντικειμενική. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση – και το διακύβευμα παραμένει κορυφαίας σημασίας.   Η ρωσική πλευρά εκμεταλλεύθηκε την περίσταση για να εξαπολύσει, στη σκιά της μεσανατολικής κρίσης, τη δική της μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση στην στρατηγικής σημασίας περιοχή της Αντίγιεβκα στο Ντομπάς, ώστε να επαναλάβει την προηγούμενη επιτυχία της στο Μπάχμουτ. Ωστόσο, όπως ακριβώς συνέβη και με την προηγηθείσα θερινή ουκρανική αντεπίθεση, ...

 Το μεγάλο πλήγμα στο γόητρο του ρωσικού κράτους. Του Κώστα Ράπτη Πραξικοπήματα και αντιπραξικοπήματα υπήρξαν ακριβώς οι γενέθλιες πράξεις της μετασοβιετικής Ρωσικής Ομοσπονδίας, ως ενός ιδιόμορφου συνασπισμού ολιγαρχικών συμφερόντων και μερίδων του βαθέος κράτους. Είτε με χαρακτηριστικά φάρσας (όπως το καλοκαίρι του 1991 όταν οι πραξικοπηματίες που κινήθηκαν κατά του Γκορμπατσόφ "ασθενούσαν” ο ένας μετά τον άλλο) είτε και με χαρακτηριστικά τραγωδίας, όπως το φθινόπωρο του 1993 όταν ο Γέλτσιν βομβάρδιζε το ίδιο του το κοινοβούλιο, με απολογισμό τουλάχιστον 147 νεκρούς. Όμως αυτά συνέβησαν σε μία περίοδο διάλυσης και όχι ανασυγκρότησης του κράτους, όπως θεωρείται η περίοδος Πούτιν. Και κυρίως, όχι σε περίοδο που διεξάγονται πολεμικές επιχειρήσεις εκτός συνόρων. Εξ ού και στο σημερινό διάγγελμά του για την "ανταρσία Πριγκόζιν”, ο ένοικος του Κρεμλίνου επέλεξε να ανατρέξει σε ένα ακόμη πιο δραματικό ιστορικό προηγούμενο: την κατάρρευση της αυτοκρατορικ...

  Ποιος είναι ο Πριγκόζιν της Βάγκνερ. Το πορτραίτο και η… ιστορία του ιδιοκτήτη της Wagner.   Στο αποκορύφωμα της πρώτης, μυστικής εισβολής της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία, το καλοκαίρι του 2014, μια ομάδα ανώτερων Ρώσων αξιωματούχων συγκεντρώθηκε στην έδρα του υπουργείου Άμυνας, ένα επιβλητικό κτίριο της εποχής του Στάλιν. Πήγαν εκεί για να συναντήσουν τον Γεβγκένι Πριγκόζιν , έναν μεσήλικα άνδρα με ξυρισμένο κεφάλι και τραχύ ύφος, τον οποίο πολλοί στην αίθουσα γνώριζαν μόνο ως τον υπεύθυνο για τις συμβάσεις τροφοδοσίας του στρατού. Μερικά χρόνια μετά ο Πριγκόζιν είχε άλλες απαιτήσεις. Ζήτησε γη από το υπουργείο Άμυνας για να τη χρησιμοποιήσει για την εκπαίδευση  «εθελοντών», οι οποίοι δεν θα είχαν επίσημους δεσμούς με τον ρωσικό στρατό, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πολεμήσουν στους πολέμους της Ρωσίας. Σε πολλούς στο υπουργείο δεν άρεσε ο τρόπος του Πριγκόζιν, αλλά ο ίδιος κατέστησε σαφές ότι αυτό που ζητούσε δεν ήταν κάτ...