Οικολογική κρίση ως “πνευματικό πρόβλημα” και η ανθρώπινη αξία
Πολλές φορές πληροφορούμαστε ή πολλοί από εμάς βιώνουμε ή βιώσαμε κάποια στιγμή πολύμορφα φαινόμενα λεηλασίας και καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος καθώς και τις συνέπειες αυτής της ασύστολης κακοποίησης στην καθημερινή ζωή μας. Μία κακοδιαχείριση η οποία εκδηλώνεται ποικιλότροπα στον αέρα, το έδαφος και το υπέδαφος με τη ρύπανση και μόλυνση της ατμόσφαιρας και των υδάτων, τη συσσώρευση βιομηχανικών υποπροϊόντων και εν γένει επιβλαβών απορριμμάτων, την υπερεκμετάλλευση και αφαίμαξη των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών… Μία άμεση συνέπεια, η οποία συζητιέται εντατικά τα τελευταία χρόνια αλλά ατελέσφορα, αποτελούν και τα ακραία και καταστροφικά καιρικά φαινόμενα. Αυτό το γεγονός το διαπιστώνουμε και στη χώρα μας με μεγαλύτερη διαρκώς συχνότητα, ώστε να δικαιολογείται η κοινόχρηστη πια φράση «ο καιρός τρελάθηκε». Λόγος, όμως, ελλιπής, αφού σκόπιμα αποσιωπούμε το ποιητικό αίτιο, το θύτη, για να μη θυμόμαστε την πηγή του κακού, τον άνθρωπο, ο οποίος με τις αχαλίνωτ...