IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Στην κόψη του μαχαιριού μιας νέας Μεταψυχροπολεμικής αφετηρίας. Η διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη και τα πιθανά σενάρια για τη διαμόρφωση νέων συμμαχιών.   Τρεις ακριβώς δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια νέα Μεταψυχροπολεμική αφετηρία βαθύτατων μακρόχρονων προεκτάσεων και μοιραία αστάθειας, πολύ πιο έντονης αστάθειας απ’ ότι μετά το 1990. Σε σύγκριση με την δεκαετία του 1990, η νέα εποχή στην οποία ήδη εισήλθαμε δεν αφήνει περιθώρια για αυταρέσκειες, ψευδαισθήσεις, ουτοπίες και φλούδες ελπίδες. Η κρίση στην Ουκρανία συμβολίζει την τελεσίδικη ανάδυση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος οι στρατηγικές ισορροπίες του οποίου μοιραία εξελίσσονται με διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη . Επειδή ακριβώς όπως γράψαμε εδώ σε πρόσφατη παρέμβαση μια κατευθείαν σύγκρουση των πυρηνικών ηγεμονικών δυνάμεων οδηγεί σε πλανητικό ολοκαύτωμα και καταστροφή όλων, η ανταγωνισμοί και οι συγ

  Moody’s: Τα δύο σενάρια για την ουκρανική κρίση  και τι σημαίνουν για την οικονομία Πετρέλαιο στα 150 δολάρια, φυσικό αέριο στα ύψη και μια ενεργειακή κρίση που θα προκαλέσει πληθωριστικό σοκ και θα ρίξει την παγκόσμια οικονομία σε ύφεση, προβλέπει το χειρότερο πιθανό σενάριο της Moody’s για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο οίκος αξιολόγησης δίνει πιθανότητα 30% σε αυτό το σενάριο, καθώς θεωρεί ότι το σενάριο της σύντομης εκεχειρίας είναι πιθανότερο (55%). Αντίθετα, σε μία εξέλιξη που δείχνει την έκτασης της ανατροπής μπροστά στην οποία βρέθηκε ξαφνικά η παγκόσμια οικονομία, το έως σήμερα βασικό σενάριο του οίκου συγκεντρώνει πιθανότητες μόλις 15% να επιβεβαιωθεί. Σε όλα τα σενάρια, οι οικονομίες της Ευρώπης είναι εκείνες που έχουν τα περισσότερα να χάσουν, εξαιτίας της μεγάλης εξάρτησής τους από το ρωσικό φυσικό αέριο. Σενάριο 1:  Γρήγορη λύση (πιθανότητα 55%) Το πρώτο σενάριο της Moody’s προβλέπει μία γρήγορη λύση στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με μια εκεχειρία να επιτυγχάνεται σε

ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας. Το δράμα της Ουκρανίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ουδείς γνωρίζει πόσος καιρός θα χρειαστεί να εξευρεθεί μια ισορροπία που θα οδηγήσει στην κατάπαυση του πυρός. Όλα θα εξαρτηθούν από τους στόχους με τους οποίους θα προσέλθουν οι δυο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Διότι η προσέγγιση δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Η Ρωσία που έχει δημιουργήσει και στρατιωτικό τετελεσμένο, μπορεί να απαιτήσει πολλά περισσότερα από αυτά για να μην προχωρήσει σε περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μένει να αποδειχθεί πόσο θα επηρεάσει τις αποφάσεις του Κρεμλίνου ο οικονομικός πόλεμος που έχει κηρύξει στη Ρωσία η Δύση. Σε αυτό το κλίμα, έχει ενδιαφέρον να εξεταστεί η ελληνική πολιτική απέναντι στις εξελίξεις. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η Ελλάδα επέλεξε την απόλυτη ταύτιση με το ΝΑΤΟ. Η δικαιολογία είναι πειστική σε απόλυ

  Μικρασιατική εκστρατεία:  Πως αντέδρασε ο Κεμάλ όταν είδε τους Έλληνες να υποχωρούν, έξω από την Άγκυρα.   «Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ διά να τους πετσοκόψει όλους αυτούς εδώ τους αχρείους»                       Πρίγκιπας Ανδρέας Διοικητής Β’ Σώματος Στρατού Οι τεράστιες ευθύνες του βασιλιά και της αυλής του, που έφεραν την καταστροφή. Νεκρική σιγή. Ένας καυτός άνεμος σάρωνε την παραλία της Σμύρνης. Η μυρωδιά του καμένου ξύλου ήταν παντού. Πυκνός μαύρος καπνός γέμιζε τον ουρανό πάνω από το όρος Πάγο. Αποκαΐδια… Μικρά φλεγόμενα κομμάτια ξύλου στροβιλίζονταν στον αέρα και έπεφταν στην πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικη προκυμαία της Σμύρνης. Το νερό, εκεί που σκάει το κύμα στον μόλο, είχε πάρει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Το αίμα στο λιθόστρωτο έτρεχε σαν ποτάμι και χυνόταν στη θάλασσα. Μια βρομερή μυρωδιά δεν επέτρεπε σε κανέναν να αναπνεύσει. Στην επιφάνεια δεκάδες πτώματα. Παραμορφωμένα, αφύσικα φουσκωμένα, «χόρευαν» στον ρυθμό του κύματος. Στην παραλία 300.000 άνθ