IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η  Κύπρος βιώνει για 38 χρόνια το διαρκές έγκλημα της Τουρκίας εις βάρος της Κύπρου και κατά της ανθρωπότητας, που συνίσταται στην παράνομη κατοχή ξένης γης, στον εποικισμό της, στην εκδίωξη των κατοίκων της, πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπής τους σε πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, καθώς και στη διαρκή, αδιάλειπτη παραβίαση όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών των μονίμων κατοίκων της Μεγαλονήσου. Η εισβολή σαφώς είχε πρόσχημα, πρόφαση, ακόμη και αφορμή της το πραξικόπημα των εγκληματιών, αφρόνων στρατιωτικών της Ελληνικής Χούντας. Δεν υπάρχει όμως καμιά αμφιβολία πως το τραγικό αυτό συμβάν δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε συγκυριακή εξέλιξη, αλλά προϊόν ενός στρατηγικού πλάνου της Τουρκίας με τη συνεργασία των Βρετανών και σε τελευταία φάση των Αμερικανών, που είχε ως αφετηρία του το σχέδιο Νιχάτ Ερίμ του 1957, που κατ’ εντολή του τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές ο οποίος επεξεργάστηκε το σχέδιο αττίλας για τη διχοτόμηση της Κύπρο

Ο Χριστόφιας σε «Συμπληγάδες» Η τριμερής συνάντηση για το Κυπριακό, που κάλεσε ο γ.γ. του ΟΗΕ και η οποία θα ξεκινήσει απόψε με δείπνο στο Greentree της Νέας Υόρκης, είναι κρίσιμη για το πρόβλημα του νησιού και κακώς δεν δίνεται η απαραίτητη σημασία. Ο Μπαν Κι Μουν και οι συνεργάτες του, που χωρίς ντροπή εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Τουρκίας, θα επιχειρήσουν να θέσουν τον ερχόμενο Ιούνιο ως χρονοδιάγραμμα λύσης του Κυπριακού και να επιβάλουν διεθνή διάσκεψη με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας. Ορθώς ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας απορ-ρίπτει και τις δύο εισηγήσεις, διότι αντιλαμβάνεται την παγίδα που του έστησαν ο Λιν Πάσκοε και ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, δύο αξιωματούχοι του ΟΗΕ που αντιμετω-πίζουν με απαράδεκτη εχθρότητα τον κ. Χριστόφια και γενικά την ελληνοκυπριακή πλευρά. Είναι λάθος του ηγέτη της Κύπρου που δεν απαίτησε την αντικατάστασή τους, όταν διέρρευσαν τα e-mails του Αυστραλού πρώην υπουργού Εξωτερικών, τα οποία αποδείκνυαν τον βρώ

Γιατί δεν γαύγισε ο σκύλος; Του Χαρίδημου Κ. Τσούκα*   Το μοτίβο είναι γνωστό και επαναλαμβανόμενο: όταν ένας οργανισμός πάει καλά, ο ηγέτης του πιστώνεται τη φήμη. Οταν, όμως, οι επιδόσεις του οργανισμού είναι εξόφθαλμα κακές, όπως π.χ. συμβαίνει σε περιπτώσεις ανθρωπογενών ατυχημάτων, κακής διαχείρισης κρίσεων, και σκανδάλων, ο ηγέτης σπεύδει συνήθως να αποστασιοποιηθεί - αποποιείται την ευθύνη. Η κακή τύχη, οι εσφαλμένες επιλογές των συνεργατών, το «σύστημα», το περιβάλλον, το τάιμινγκ, κλπ., όλοι αυτοί οι παράγοντες θεωρούνται υπεύθυνοι για τα κακά μαντάτα, όχι όμως ο ηγέτης. Από τον Ρίτσαρντ Νίξον (για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ) και τον Κένεθ Λέι (για το σκάνδαλο της Enron) μέχρι τον Ρούπερτ Μέρντοκ (για τις διαβόητες υποκλοπές της βρετανικής εφημερίδας του News of the World) και τον Δημήτρη Χριστόφια (για την πρωτοφανή καταστροφή του Ιούλη 2011, στην Κύπρο), το μοτίβο παραμένει το ίδιο: «δεν γνώριζα, άρα δεν ευθύνομαι. Οι συνεργάτες μου δεν με ενημέρωναν ». Τη

 ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: ΜΟΝΟΣ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ Χρηματοπιστωτικές πιέσεις, γεωπολιτικές σκοπεύσεις και το Ισραήλ: γιατί απειλείται με Μνημόνιο το “δεύτερο” ελληνικό κράτος Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Μετά την ίδια την Ελλάδα, και τις περιπέτειες της κρίσης και των μνημονίων, και το “δεύτερο” ελληνικό κράτος (από την άποψη τόσο της εθνικότητας της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων, όσο και της αλληλεξάρτησης με την Ελλάδα), η Κύπρος δηλαδή, πλησιάζει σε κατάσταση χαοτικής “περιδίνησης” και αρχίζει να κινδυνεύει με υπαγωγή σε καθεστώς ‘περιορισμένης κυριαρχίας’, “μνημονίου” με ότι αυτό συνεπάγεται. Η εσωτερική σοβαρή κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικo-κρατικού συστήματος συνδυάζεται με έξωθεν χρηματοπιστωτικές πιέσεις, και, μαζί, μπορεί να διευκολύνουν γεωπολιτικές πιέσεις που, όπως και στο παρελθόν (σχέδιο Ανάν, 2004), τείνουν στη διάλυση του κυπριακού κράτους. Κληθείς να επιλέξει μεταξύ των προτάσεών του

Περίεργες αντιλήψεις για την Τουρκία Του Μιχάλη Ιγνατίου Ο Πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, έχουν περίεργες αντιλήψεις για τις σχέσεις με την Τουρκία και γενικά τον τρόπο αντιμετώπισης των προκλήσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο νεοσουλτάνος της Τουρκίας, μεθυσμένος από την εκλογική του νίκη και την επιτυχία της “εκκαθάρισης” των στρατηγών, νιώθει πως ο κ. Χριστόφιας και ο κ. Παπανδρέου δεν αποτελούν ούτε καν “πρόγευμα” για τις ορέξεις του. Είναι δύο ακίνδυνοι άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν τον πρωθυπουργό της Τουρκίας με τρόμο. Και αυτό τους αναγκάζει να μην τον ενοχλούν και για τα αυτονόητα. Ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει να απαιτεί από την ομάδα που ανέλαβε τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία να επιτύχει πρόοδο και μάλιστα σε μία στιγμή κατά την οποία, η Άγκυρα απαιτεί “συμβιβασμό” που θα κοστίσει ακριβά στην Ελλάδα. Οι προτάσεις της Τουρκίας απειλούν την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας και με

Σταλινικού τύπου προπαγάνδα από Χριστόφια Δεν πρόκειται για άτυχη στιγμή. Ο Δημήτρης Χριστόφιας εννοούσε αυτό που είπε ενώπιον Αμερικανών εμπειρογνωμόνων για διεθνείς σχέσεις. Αντανακλά όχι κάποια τακτική σκοπιμότητα, αλλά τη στρατηγική του για το Κυπριακό. Γι’ αυτό και δεν προέβη σε διορθωτική δήλωση. Καθένας, βεβαίως, δικαιούται να έχει τις απόψεις του. Κανείς, όμως, δεν δικαιούται να κατακρεουργεί την πραγματικότητα για να υπηρετήσει το ιδεολόγημά του. Από τη δεκαετία 1950, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν διαπράξει βαρύτατα πολιτικά σφάλματα στο Κυπριακό. Δυστυχώς, για την ΑΚΕΛική ηγεσία, όμως, η Ελλάδα δεν εισέβαλε ποτέ στην Κύπρο. Ο Γεώργιος Παπανδρέου έστειλε την ελληνική μεραρχία στη Μεγαλόνησο σε συμφωνία με τη νόμιμη κυβέρνηση Μακαρίου και για να αποτρέψει τουρκική εισβολή. Το ενδεχόμενο εισβολής δεν ήταν θεωρητικό. Υπενθυμίζουμε ότι στην κρίση του 1964, η εισβολή ματαιώθηκε όταν ο πρόεδρος Τζόνσον απείλησε ευθέως την Αγκυρα. Το δικτατορικό καθεστώς διέπραξε εθνικό έγκλημα σε