IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Συμ-παίγνια; Κρατούσε σημειώσεις στο περιθώριο Χειρόγραφες για να θυμάται στο τέλος της ανάγνωσης το χρόνο που πέρασε ..... Δεν έφτασε ποτέ στην κόπωση της τελευταίας σελίδας                          Θ. Σ. Σπαντιδέας, Στο περιθώριο Έμπλεξαν τις γραμμές τους τα μορφώματα "του επαναστατικού ναρκισσισμού" [που διεκδικεί και το ηθικό πλεονέκτημα (sic) κατά των προαιώνιων εχθρών] με τα μορφώματα της ένοχης επικράτησης (που συνεχίζει να θεωρεί τη χώρα ιδιοκτησιακό της στοιχείο) κι αναγκάστηκαν –λόγω και της κρίσης– να συγχωνευθούν στους συμψηφισμούς και τις παραγραφές. Ουδείς απολογήθηκε για τα πριν και τα μετά της Μεταπολίτευσης και ουδείς έδειξε δημοσίως αιδώ. Όλοι κάνουν πως κοιτάνε αλλού και δείχνουν πάντοτε τον άλλον, με τον οποίο όμως στις δύσκολες ώρες ‘’τα βρίσκουν’ (σε διαπροσωπικό ή διακομματικό επίπεδο κι όχι σε εθνικό). Τα πάντα γύρω μας συρρικνώνονται (από τα δικαιώ...

   Πλανήτης δίχως ισορροπία. Ο φετινός Αύγουστος είναι ίσως ο πιο δυσοίωνος μήνας των τελευταίων πολλών δεκαετιών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποσταθεροποιεί τον πλανήτη ποικιλοτρόπως, ανατρέποντας ισορροπίες δεκαετιών. Φέρνει ξανά το φάσμα της φτώχειας πάνω από την Ευρώπη, απειλεί να μετατρέψει την Αφρική σε πεδίο αντιπαράθεσης, ξυπνάει αναθεωρητισμούς που αδρανούσαν μέχρι πρότινος, φέρνει ξανά τον πόλεμο στην ημερήσια διάταξη. Την ίδια στιγμή στον Ειρηνικό Ωκεανό, ένα ασταθές πλέγμα ισορροπιών φαίνεται ότι κρέμεται από μια κλωστή. Η πανδημία φανέρωσε πολλά από τα εγγενή μειονεκτήματα και τις αποτυχίες της οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών στη Δύση, αλλά έδειξε και τον βαθμό αλληλεξάρτησης των οικονομιών της Ασίας, της Αμερικής και της Ευρώπης. Κυρίως, έδειξε τη σημαντικότερη, ίσως, πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα. Που δεν είναι άλλη από την απειλή κατάρρευσης των ποικίλων οικοσυστημάτων που κατέστησαν μεγάλα τμήματα του πλανήτη Γη κατοικήσιμα και κατάλληλα...

  «Τουρκική πίεση, εθνικά συμφέροντα  και πολιτική ευθύνη» Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας είναι δεδομένη, διαχρονική, κυνική και «αντάξια» του ιστορικού παρελθόντος της. Εκδηλώνεται με επίσημες πολιτικές δηλώσεις, απειλές, εκβιασμούς, με συντήρηση εντάσεως, με υβριδικές επιθετικές μεθόδους (π.χ. παράνομη μετανάστευση, αλιεία και έρευνα υδρογονανθράκων), με τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα, με κλιμάκωση των προκλήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο και με τετελεσμένα.  Τα πλέον επίσημα πολιτικά χείλη της Τουρκίας δηλώνουν ότι παραμένουν αμετακίνητοι στο casus belli, την «Γαλάζια Πατρίδα», τις «Γκρίζες Ζώνες» που κυμαίνονται εκάστοτε από 18 έως και 152 νησιά, το σύνολο των μονομερών διεκδικήσεων και στα «δύο κυρίαρχα κράτη» στην Κύπρο. Την διαχρονική εμμονή τους με την αποστρατικοποίηση των νήσων του Α. Αιγαίου  συνδέουν πλέον ευθέως και επισήμως με την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών. Σε μία εποχή ιδιαίτερα ευαίσθητη σε θέματα κυριαρχίας και αναθεωρητισμού, λόγω της ρωσικής εισ...

GREECE - RAMPAGE ARTILLERY Ελλάδα – Τουρκία: Γιατί δεν μπορεί να γίνει κατανοητή επαρκώς η απειλή στην Αθήνα…  Στην αυγή του 2022, το ζήτημα της ελληνικής άμυνας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό προβάλει ως μια από τις κυριότερες προκλήσεις που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Η χώρα έχει εισέλθει σε τροχιά επανεξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά το πρόβλημα παραμένει για μερικά ακόμα χρόνια. Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ (Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA ) Το πολιτικό σύστημα δεν έχει αντιληφθεί σε όλες του τις διαστάσεις το πρόβλημα. Το ελληνικό κράτος, στερούμενο θεσμικά των μηχανισμών, εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται την τουρκική απειλή στο περίπου , όπως αποκαλύπτεται από τις πράξεις, όχι από τις διακηρύξεις του. Το κεφαλαιώδες ζήτημα της αξιόπιστης αποτροπής δεν μπορεί να συζητιέται σοβαρά στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ακόμα και στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή απαιτείται η παρουσία ειδικών που θα εξηγούσαν αναλυτικά την πρ...

  Η ελληνογαλλική συμφωνία και το γαϊτανάκι της πολιτικής αμπελοφιλοσοφίας ! Στις 7 Οκτωβρίου  η Βουλή αναμένεται να κυρώσει την  Αμυντική Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας  αλλά  το κλίμα  μέσα στο οποίο διαφαίνεται ότι θα διεξαχθεί η όλη συζήτηση,  επιβεβαιώνει  γι’ ακόμη μια φορά  πως   το Ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται να «ενηλικιωθεί»  και δυστυχώς αποδεικνύεται  ανίκανο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων  και  να συνειδητοποιήσει επαρκώς το πραγματικό εύρος των προκλήσεων  με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα… Η κυβέρνηση,  επιμένει να  εξαντλεί το ενδιαφέρον της σε πρακτικές που αναλώνουν κρίσιμο πολιτικό κεφάλαιο της συμφωνίας σε πανηγυρισμούς , έχοντας  το βλέμμα στραμμένο κυρίως στο εσωτερικό ακροατήριο . Και αυτό,  παρά τους προγενέστερους κλυδωνισμούς  που μεσολάβησαν,  με τον πρωθυπουργό της χώρας να σέρνεται ταπεινωμένος πίσω από τις ολέθριες επιλογές που υπαγόρευε...

  Αμυντικό δόγμα και βασικό ένστικτο.  Η ιστορική μνήμη της κοινής γνώμης.   Όποιο κι αν είναι το βασικό δόγμα που επικαθορίζει τις στρατηγικές επιλογές της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας καλόν είναι να μην αφίσταται του βασικού ενστίκτου που διαμορφώνει το λεγόμενο κοινό αίσθημα. Είναι με βάση το τελευταίο άλλωστε που σχηματίζεται, αντιδρά και αξιολογεί τις σχέσεις της η κοινή της γνώμη. Και είναι ιδιαίτερα κρίσιμο το κοινό αυτό αίσθημα να μην έρχεται σε σύγκρουση με τις επίσημες θέσεις, κατευθυντήριες γραμμές και γεωπολιτικούς προσανατολισμούς που κατευθύνουν την πορεία της χώρας στο διεθνές περιβάλλον. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια μικρή και εκτεθειμένη σε πολλαπλές απειλές χώρα, όπως η Ελλάδα, με μεγάλη από συστάσεως του κράτους της εξάρτηση από τον διεθνή παράγοντα, βεβαρυμένο μητρώο ξενικών επεμβάσεων και πολιτικό παρελθόν σημαδεμένο από διαχωρισμούς κομματικών προτιμήσεων με αναφορά στις διαφορετικές "προστάτιδες δυνάμεις". Ο ρόλος των τελευταίων, άλλωστε, έχει...

    Αξιοπιστία στην Διαχείριση της Κρίσης και  Πολιτική Συναίνεση. Η  εκδήλωση των μεγάλων κρίσεων για την ελληνική οικονομία αποτελεί ενδημικό φαινόμενο και θα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των επόμενων ετών. Στην Ελλάδα η επικοινωνιακή διαχείριση  αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο αντιμετώπισης των  οικονομικών κρίσεων.  Η διαπίστωση αυτή  αποδεικνύεται περίτρανα από την  εμπειρία των τελευταίων ετών  και  αφορά τόσο  την Ελλάδα όσο και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ενεπλάκησαν στην διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής. Από την σύγκριση όμως με τις άλλες ευρωπαϊκές περιπτώσεις  φαίνεται ότι  μόνο το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε συνδυασμό με τα ΜΜΕ αισθάνεται δεσμευμένο στον εξωραϊσμό των καταστάσεων και στην ωραιοποίηση των σεναρίων. Η μόνιμη κατακλείδα αυτής της προσέγγισης συνοψίζεται στο τρίπτυχο ότι η ύφεση είναι διαχειρίσιμη, σύντομη και αρκούν οι μεταρρυθμίσεις μικρο επιπέδου  για να επανέλθουμε στους δ...

  Η ποδηλατάδα και οι κοινωνικές διαχύσεις του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα μάλλον δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος να πείσει τον κόσμο να μείνει σπίτι του.    Επίκαιρες μνήμες Oποιος θυμάται το εξώφυλλο του Βαρουφάκη στο Paris Match ενώ η χώρα ατένιζε με φρίκη τη θέα του οικονομικού γκρεμού ή τις αμέριμνες διακοπές του Αλέξη Τσίπρα στο κότερο του εφοπλιστή Παναγόπουλου λίγο καιρό μετά την τραγωδία στο Μάτι, μπορεί ασφαλώς να ανακαλέσει και την αυστηρή κριτική που είχαν δεχτεί. Το πρόβλημα σ’ εκείνες τις περιπτώσεις δεν ήταν τόσο η ιδεολογική ανακολουθία των πρωταγωνιστών. Το αν οι πολιτικοί που υποδύονται τους ακραιφνείς αριστερούς υποπίπτουν στα καπιταλιστικής υφής «αμαρτήματα» που τους αρέσει να ψέγουν στους άλλους είναι μια αυτοεξευτελιστική υποκρισία που αφορά τους ίδιους και τους ψηφοφόρους τους. Το πρόβλημα βρισκόταν και βρίσκεται στην ηθική διάσταση της ελαφρότητάς τους. Στην επιλογή τους να δείξουν μέσα από το παράδειγμά τους ως δημοσίων προσώπων και αιρετών αντιπροσώπων...