IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Tελειώνει η δυτική παρένθεση – Ο πλούτος επιστρέφει στην Ασία. Το μόνο εργαλείο που έχουμε για να ταξινομήσουμε και να κατανοήσουμε τα όσα σήμερα συμβαίνουν είναι το “μακριά”, η ιστορία. Στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας –στο τμήμα της που μας είναι σχετικά γνωστό, περίπου 5.000 χρόνια– ο πλούτος και γεωγραφική κατανομή του επικεντρωνόταν σταθερά στην Ασία. Αυτό ήταν η ιστορική κανονικότητα. Οι τρεις προηγούμενοι αιώνες ήταν η Δυτική παρένθεση.  Στα χρόνια της ρωμαϊκής ακμής οι μεγάλοι πολιτισμοί της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία κλπ.) αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντας ένα 10% για τον Ρωμαϊκό Κόσμο, την πλούσια Μεσόγειο. Δεκαπέντε περίπου αιώνες αργότερα, στα 1500 μ.Χ., στην πρώτη αφύπνιση αυτού που αργότερα θα γινόταν ο καπιταλισμός, η Ασία συγκέντρωνε πάνω από 55% του παγκόσμιου πλούτου έναντι λιγότερο του 10% του υπό διαμόρφωση Δυτικού Κόσμου. Αυτή η διαχρονική σταθερά στην γεωγραφική κατανομή του πλούτου διαταράχ...

 Η Κίνα κερδίζει πόντους και στον διεθνή επιστημονικό ανταγωνισμό. Συνηθίζουμε να αξιολογούμε την ισχύ των κρατών κυρίως με όρους στρατιωτικής ή οικονομικής υπεροχής. Όμως η επιστημονική υπεροχή, όπως και αν την ποσοτικοποιήσουμε, αποτελεί εξίσου ή και περισσότερο κρίσιμο μέγεθος. Και από αυτή την άποψη, η "κινεζική ανάδυση" είναι εντυπωσιακή. Αν πάρουμε ως δείγμα τον αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων, η πρόοδος της Κίνας τις τελευταίες δύο δεκαετίες είναι εντυπωσιακή, καθώς ήδη το 2017 τα papers Κινέζων επιστημόνων ήσαν περισσότερα από των Αμερικανών. Αλλά και ποιοτικά, έχοντας ως μέτρο τις ετεροαναφορές, οι δημοσιεύσεις Κινέζων επιστημόνων έχουν κατακτήσει κορυφαία θέση. Για την ακρίβεια, μεταξύ του 1% των δημοσιεύσεων με τις περισσότερες ετεροαναφορές παγκοσμίως, αυτές από Κινέζους συγγραφείς ξεπέρασαν ως ποσοστό τις προερχόμενες από συναδέλφους τους στην Ε.Ε. το 2015 και από Αμερικανούς το 2019 (με 8.422 άρθρα έναντι 7.959). Καταρρίπτεται έτσι πλέον η εδραιωμένη παλαι...

 Η ζωντανή δυστοπία της Κίνας  και ο τεχνολογικός εθνικισμός. Τechno-nationalism, One Belt One Road  και οι ρωσοκινεζικές σχέσεις.     Η Κίνα μετά τα εγκαίνια του Pivot to Asia από την κυβέρνηση Ομπάμα, δημιούργησε το δικό της σχέδιο. Σαν σχέδιο είναι το μεγαλύτερο εμπορικό project όλων των εποχών γνωστό ως One Belt-One Road. Για λόγους κινεζικής πολιτικής ορθότητας (ναι υπάρχει και τέτοια, όπως το σλόγκαν που προωθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας οτι είναι το Πεκίνο ″η ειρηνική οικονομική δύναμη του κόσμου″) μετονομάστηκε σε Belt and Road Initiative. Από το 2013 και μετά η Κίνα του Σι επιθυμεί να στρέψει τον Δρόμο του Μεταξιού από την αντίθετη φορά από αυτή που είχε. Η Κίνα δεν έπαψε να έχει το δικό της Σύνδρομο Σεβρών (που έχει η δική μας εδώ, Τουρκία) και να μην ξεχνά τις ταπεινώσεις που έζησε από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιαπωνία, τη Ρωσία και τη Γερμανία όπου έγιναν ουσιαστικά οι δυνάμεις κατοχής της από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του ...

Οι ρίζες του κινεζικού θαύματος  – και του σημερινού πολυπολικού κόσμου. Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Ιταλού στοχαστή Τζιοβάνι Αρίγκι «Ο Άνταμ Σμίθ στο Πεκίνο». Σήμερα, τείνουμε να εκλαμβάνουμε ως δεδομένη την πολυπολυκότητα του παγκόσμιου συστήματος. Και όντως η εποχή εκείνη όπου οι ΗΠΑ (2000-2010) φάνταζαν πανίσχυρες, ικανές να παρεμβαίνουν σε κάθε γεωπολιτικό πεδίο του πλανήτη μάλιστα μονομερώς και δίχως να έχουν εξασφαλίσει κάποια γενική συναίνεση με τις υπόλοιπες δυτικές δυνάμεις, φαίνεται πλέον αρκετά μακρινή. Συνέβαλαν ως προς αυτό πρόσφατα συνταρακτικά γεγονότα, μεταξύ των οποίων θα μπορούσαμε να επιλέξουμε ως χαρακτηριστικά την άτακτη αποχώρηση των Αμερικάνων από το Αφγανιστάν · ή, αν στρέψουμε το βλέμμα μας στο εσωτερικό πεδίο των Ηνωμένων Πολιτειών και την κρίση που αυτές αντιμετωπίζουν, την εισβολή του πλήθους στο Καπιτώλιο , στις πρώτες ημέρες του 2021. Ποιες, όμως, είναι οι ρίζες αυτής της ανατροπής που έλαβε χώρ...

   Το μεγάλο αίνιγμα για το μέτωπο του πληθωρισμού. Οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη (αμερικανική, βρετανική, ελβετική) προειδοποιούν με διαδοχικά μηνύματά τους: ο πληθωρισμός θα κινηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε επίπεδα υψηλότερα από τα επιθυμητά και αρχικώς νομιζόμενα – και επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όμως αυτό δεν είναι όλη η ιστορία. Άλλωστε, οι πάντες βιώνουν ήδη τις πληθωριστικές πιέσεις που εκδηλώνονται διεθνώς, από την αγορά ενέργειας και στέγης μέχρι τις πρώτες ύλες και τα τρόφιμα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι άλλο: πρόκειται για παροδικό άλμα, οφειλόμενο πρωτίστως στην πανδημική κρίση και την εξ αυτής διατάραξη των εφοδιαστικών αλυσίδων ή για εκδήλωση βαθύτερης τάσης; "Παραμονεύουν αβεβαιότητες" Από αυτή την άποψη, η έκθεση, που συνέταξαν για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οι Φίλιπ Λέιν και Ιζαμπέλ Σνάμπελ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς οι συντάκτες της υποστηρίζουν αντικρουόμενες ο καθένας θέσεις. Αμφότεροι βέβαια συμφωνο...

  Φωτ. AP / Alexander F. Yuan Από τη νίκη του Μάο στο όνειρο του Σι. Εκατό χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΚ.   Τον Ιούλιο του 1921 η Κίνα μαστιζόταν από εσωτερικό χάος και διεθνείς ταπεινώσεις. Μεγάλο μέρος της ενδοχώρας βρισκόταν στο έλεος αλληλοσφαζόμενων πολέμαρχων και σημαντικές παράκτιες ζώνες ελέγχονταν από αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης. Εκείνο τον μήνα, σε ένα ταπεινό οίκημα του γαλλικού τομέα, στη Σαγκάη, δεκατρείς Κινέζοι μαρξιστές, με τις ευλογίες εκπροσώπων των Ρώσων μπολσεβίκων, αποφάσιζαν να ιδρύσουν Κομμουνιστικό Κόμμα. Ανάμεσά τους ήταν κι ένας νεαρός δάσκαλος αγροτικής καταγωγής από την επαρχία Χουνάν, το όνομα του οποίου είχε ήδη γίνει γνωστό από τη θητεία του στο φοιτητικό κίνημα: Μάο Τσετούνγκ. Την ερχόμενη Πέμπτη το ΚΚ Κίνας θα γιορτάσει με πανηγυρικό τρόπο τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την ίδρυσή του. Εδώ και μήνες ο Σι Τζινπίνγκ, ο ισχυρότερος Κινέζος ηγέτης μετά τον Μάο, έχει δώσει τον τόνο με επανειλημμένες περιοδείες σε χώρους-μνημεία της επαναστατι...

Ιράν & Κίνα “ναρκοθετούν” τη νέα στρατηγική Μπάιντεν  με… βίαιο ανακάτεμα της “τράπουλας”.  Η στρατηγική συμφωνία Κίνας-Ιράν οδηγεί σε σημαντικές γεωστρατηγικές ανακατατάξεις, σε βαθμό που μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες συγκρούσεων. Στον πυρήνα της συμφωνίας είναι η διασφάλιση της ενεργειακής τροφοδοσίας της κινεζικής οικονομίας, αλλά οι στοχεύσεις του Πεκίνου είναι ευρύτερες. Μπορεί να θεωρηθεί απάντηση στις διαφαινόμενες προθέσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν, οι οποίες επηρεάζουν τα συμφέροντα ασφαλείας των δύο συμβαλλομένων χωρών. Όλα ξεκίνησαν το 2016 κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Σι Τζινπίνγκ στην Τεχεράνη. Απαιτήθηκαν  διαπραγματεύσεις σχεδόν πέντε ετών  για να προκύψει η διάρκειας  25 ετών  συμφωνία, ενδεικτικό της πολυπλοκότητας των ζητημάτων. Η Κίνα  εισάγει το 75%  των αναγκών της σε  πετρέλαιο  από το Ιράν, εξασφαλίζει την πετρελαϊκή της τροφοδοσία σε ανταγωνιστικές διεθνώς τιμές. Σε αντάλλαγμα θα προχωρήσει σε  ε...