IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η QAnon και η ψυχολογία των θεωριών συνωμοσίας. Oι θεωρίες συνωμοσίας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως η σύγχρονη εκδοχή, αν όχι μετεξέλιξη, των μεσαιωνικών δεισιδαιμονιών. Το ότι απέκτησαν ταχύτατη διάδοση μέσω του διαδικτύου, δεν τις καθιστά περισσότερο ορθολογικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τρέχουσα, τεράστια δημοφιλία στις ΗΠΑ, μίας εξ αυτών των θεωριών, της   QAnon , η οποία έχει φτάσει να αποτελεί αχρείαστο μπελά ακόμη και για τις αρχές ασφαλείας. Οι υποστηρικτές της ήταν και εκ των πρωταγωνιστών της  εισβολής στο Καπιτώλιο .  Σύμφωνα με το ευφάνταστο αφήγημα της QAnon, ο Ντόναλντ Τραμπ διεξάγει μια μυστική επιχείρηση για να σώσει εκατομμύρια παιδιά από μια μυστική ομάδα ισχυρών παιδεραστών. Για έναν τρίτο παρατηρητή, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα κακό παραμύθι. Για τους Ρεπουμπλικανούς, όμως, είναι μια εν δυνάμει πηγή στήριξης εκ μέρους ενός κοινού που, την ίδια στιγμή, πλήττεται βάναυσα από την πολιτική τους. Για το FBI, η QAnon αποτελεί πλέον απειλή εσωτερικ

  Πως και γιατί το “Πρώτα η Αμερική” έγινε μέσα σε μια νύχτα  “Χώρα για τα πανηγύρια”. Λέγονται και γράφονται πολλά για την περίφημη σύγκρουση του ηττημένου προέδρου Τραμπ με το Αμερικανικό κατεστημένο. Και φυσικά στις πλείστες όσες εκδοχές αυτής της σύγκρουσης, αυτό που κατέχει κυρίαρχη θέση είναι το στοιχείο της μυθοπλασίας…   Φυσικά το γεγονός ότι αυτή η ιδιότυπη προσέγγιση τροφοδότησε το φαινόμενο του ακροδεξιού λαϊκισμού και ουσιαστικά δημιούργησε μαζί του το φαινόμενο των συγκοινωνούντων (και πλήρως αλληλοεξαρτώμενων) δοχείων, είναι απολύτως ερμηνεύσιμο και σχετίζεται πρωτίστως με την επικοινωνιακή διαχείριση στην βάση της οποίας δομήθηκε συνολικά η προεκλογική του εκστρατεία. Και βεβαίως, η αντικειμενική βάση που μετέτρεψε αυτήν την επικοινωνιακή διαχείριση σε κρίσιμη παράμετρο της εκλογικής του νίκης, ήταν η ίδια η τραγική κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί η Αμερικανική κοινωνία, μετά την σαρωτική οικονομική κρίση του 2008. Έχουμε λοιπόν την εμφάνιση ενός «αντισυμβατικού» διεκδι

Φωτογραφία: Sam Kaplan, πρότυπο στύλ: Brian Byrne ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ. ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ”. Στις 22 Νοεμβρίου 2019 οι “Ανιχνεύσεις” είχαν αναδημοσιεύσει σε μετάφραση ένα κείμενο από τον αμερικανικό ιστοχώρο “The Atlantic” με τίτλο “Πως τελειώνει η Αμερική”. Ο τίτλος ήταν του Αμερικανικού περιοδικού. Λ όγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει το δημοσιεύουμε και σήμερα, μετά τα γεγονότα στο Καπιτώλιο. Είναι μια βαθιά ανάλυση των κοινωνικών αιτιών της αμερικανικής παρακμής.     Yoni Appelbaum ,  The Atlantic . Η δημοκρατία εξαρτάται από τη συγκατάθεση των ηττημένων. Για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, τα κόμματα και οι υποψήφιοι στις Ηνωμένες Πολιτείες ανταγωνίζονταν στις εκλογές με την αποδοχή ότι οι εκλογικές ήττες δεν είναι ούτε μόνιμες ούτε ανυπόφορες. Οι ηττημένοι θα μπορούσαν να δεχτούν το αποτέλεσμα, να προσαρμόσουν τις ιδέες και τους συνασπισμούς τους και να προχωρήσουν στον αγώνα για τις επόμενες εκλογές. Οι ιδέες και οι πολιτικές θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν, μερικές φ

  Ένα σκληρό αμερικανικό μάθημα.   Οι δραματικές εικόνες της 6ης Ιανουαρίου φαίνεται ότι αποτελούν παρελθόν. Στην πραγματικότητα, θα σημαδεύουν την αμερικανική πολιτική για πολλά χρόνια ενώ και το διεθνές κύρος των ΗΠΑ ως της ισχυρότερης και μιας εκ των παλαιότερων δημοκρατιών στον πλανήτη δέχτηκε βαρύ πλήγμα.       Με την ταχεία ολοκλήρωση της προβλεπόμενης διαδικασίας στο Κογκρέσο, ο Μπαϊντεν είναι και επίσημα ο νέος εκλεγμένος πρόεδρος. Ήδη ο ανεκδιήγητος Τραμπ υποσχέθηκε να βοηθήσει για μια ομαλή μετάβαση. Τι ακριβώς μας δείχνουν οι δραματικές εικόνες της 6ης Ιανουαρίου; Οι ομάδες της ενναλακτικής δεξιάς (AltRight), της επικίνδυνης νεοφασιστικής άκρας δεξιάς (όπως οι Proud Boys) και των αμετανόητων ρατσιστών του Νότου παρέσυραν ένα μάλλον ετερόκλητο πλήθος σε μια αντιθεσμική, αντιδημοκρατική ενέργεια που – πάνω από όλα – αποτυπώνει το τυφλό αντισυστημικό μένος που μοιράζονται νεοφασίστες, ρατσιστές και αρκετοί απελπισμένοι, αφελείς, και απελπιστικά αφελείς. Οι τελευταίοι ήταν άνθρω