Ένας φόρος τιμής στους εγκαταλελειμμένους σκύλους της Ελλάδας (Καθώς πλησιάζει η εποχή του χρόνου που πολλοί παρατούν τα σκυλιά τους στα νησιά και τις εξοχές)
"Ελπίζω αυτό μ' αυτό που έγραψα να βάλω ένα λιθαράκι, να βοηθήσω έστω και λίγο", μου είπε ο Granville Stergios Lee-Warner, που, μετά από συνεννόηση, μου έστειλε αποκλειστικά για το LIFO.gr το διήγημά του 'Pelopponesian Dog', μεταφρασμένο στα ελληνικά. Μακάρι και η δημοσίευση του κειμένου του να βοηθήσει - όσο πιο πολύ γίνεται. Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Ο σκύλος καθόταν σχεδόν ακίνητος στην άκρη του δρόμου παρακολουθώντας τα αυτοκίνητα να περνούν. Δεν ήξερε πόσο καιρό βρισκόταν εκεί, ήταν δύσκολο να υπολογίσει, αλλά μπορούσε να μετρήσει τις νύχτες. Μόνο τότε άφηνε το χώρο του και πήγαινε να αναζητήσει τροφή, συνήθως τα σκουπίδια που πετούσαν οι άνθρωποι από τα οχήματά τους, όπως περιτυλίγματα από σοκολάτες ή αποφάγια από σάντουιτς που ήταν σκόρπια στην άκρη του δρόμου. Κάποτε ήταν κουτάβι, θυμόταν. Είχε ζήσει σε ένα κλουβί που μοιραζόταν με άλλα τρία κουτάβια σαν κι εκείνον και μ...